Özbilgin, AbdullahGümüş, RecepCoşkun, Behiç2024-10-262024-10-2620221304-72802267-5498https://doi.org/10.32707/ercivet.1142559https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1107111https://hdl.handle.net/20.500.12418/24470Bu araştırmada konsantre yem ağırlıklı klasik besi ile korunga kuru otu ağırlıklı besi karşılaştırılması amacıyla Kan-gal Akkaraman ırkı erkek kuzu besi performansları, yem tu?ketim ve yemden yararlanma özellikleri incelendi. Araştırma-da toplam 48 baş Akkaraman erkek kuzu kullanılmış ve besi 56 gu?n su?rdu?ru?ldu?. Deneme grupları Kontrol, % 10 çiçek-lenme (10Ç), %50 çiçeklenme (50Ç) ve tohum bağlama (MB) döneminde biçilen korunga ile yapılmış olup; besi başı ve besi sonu canlı ağırlıkları belirlendi. Besi sonu ve başı canlı ağırlıkları bakımından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark oluşmadı (P>0.05). Gu?nlu?k canlı ağırlık artışları gruplar (Kontrol, 10Ç, 50Ç ve MB) en yu?ksek grup 10Ç bulundu. Ancak, gu?nlu?k canlı ağırlık artışı bakımından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark oluştu (P<0.05). Kontrol grubunda konsantre: kaba yem oranı 80:20 olduğunda canlı ağırlık artışı 10Ç grubunda konsantre: kaba yem oranı 30/70 olduğundan daha azdı. Sonuç olarak; kaba yem ağırlıklı besleme yapılarak klasik besi ile sağlanan canlı ağırlık artışından daha yu?ksek ve doğal besleme yapılabileceği du?şu?nu?lmektedir.tr10.32707/ercivet.1142559info:eu-repo/semantics/openAccessCanlı ağırlıkkaba yemkonsantre yemBesiArticle1921061011107111