Tehânevî’nin İ’lâü’s Sünen Adlı Eserinin Nikâh Bölümünün Fıkhî Açıdan İncelenmesi

Abstract

Fıkıh, hadis, tefsir ve tasavvuf gibi birçok alanda kendini yetiştirmiş Zafer Ahmet el-Osman et-Tehânevî Hindistan’ın seçkin âlimlerinden biridir. Yaşadığı dönemde, XX. yüzyılın ortalarında, Ehli Hadis ismi verilen bir ekol ortaya çıkmış ve Hanefi mezhebinin hadislere dayanmadığını, kıyası hadislerin önüne geçirdiklerini iddia etmişlerdir. İmamı Azam Ebu Hanife’yi eleştirmişlerdir. Bunun üzerine Eşref Ali et- Tehânevî Ebu Hanife’nin delil olarak kullandığı hadisleri farklı kitap ve risalelerden bir araya getirmeye başlamış ve Zafer Ahmet et-Tehânevî de bu çalışmayı tamamlayarak tezimize konu olan nikâh bölümünü fıkhî açıdan incelediğimiz İ’lâü’s Sünen adlı eserini te’lif etmiştir. Müellif eserini hadisleri senet ve metin açısından inceleyen bir içerikle kaleme almış olsa da pek çok meselede konu ile ilgili, şahısların veya diğer mezheplerin görüşlerine de yer vermiştir. Bu görüşlerin delillerini ve bu delillerin değerlendirmelerini de eserine dâhil eden müellifin, eserinin bir hadis çalışmasının yanı sıra fıkhî mülahazaları göz önünde bulundurulduğunda bir fıkıh eseri mahiyetine de sahip olduğu söylenebilir. Çalışmamız Eşref Ali et-Tehânevî ve Zafer Ahmet el-Osman et-Tehânevî’nin hayatının ele alındığı birinci bölüm, İlâü’s Sünen’in metod olarak incelendiği ikinci bölüm ve nikâh bölümünün fıkhî olarak incelendiği üçüncü bölüm olmak üzere toplam üç bölümden oluşmaktadır.

Zafar Ahmad Uthmani al-Thanawi who improved himself in numerous fields like Islamic jurisprudence, hadith, Quranic exegesis and sufism was one of the distinguished scholars in India. A school called Ahl-i Hadith showed up in his time, in the mid-20th century, and they asserted that the Hanafi school is not based on hadiths and the priority in this school is not hadiths but qiyas (analogy). They criticised al-Imam al-A’zam Abu Hanifa. Then, Ashraf ‘Ali al- Thanawi started collecting hadiths from several books and epistles which Abu Hanifa used as evidence and Zafar Ahmad at-Thanawi completed this study and wrote I’la’ al-Sunan which is subject to our thesis. Although the aouthor wrote the book in the context of examining hadiths in terms of the chain of narrators (the isnad) and the text of the report (the matn), he mentioned views of people and the other sects on this subject in many issues. The writer mentioned evidences of these views and evaluations of these evidences. It can be said that the book has a feature of being a fıqh work besides being a hadith study. Our study consists of three chapters. In the first chapter, It will be included the lives of Ashraf Ali al-Thanawi and Zafar Ahmad Uthmani al-Thanawi. In the second chapter, It will be focused on I’la’ al-Sunan as a method. In the third chapter, It will be focused on nikâh (marriage contract) as a fıqh issue.