| dc.description.abstract | Epigenetik terimi ilk kez 1942'de Conrad Waddington'un geno-tip ile fenotip arasındaki bağlantıyı yorumlamaya çalışmasıyla önerilmiş ve "genler ve ürünleri arasındaki nedensel etkileşimleri inceleyen ve fenotipi ortaya çıkaran biyoloji dalı" olarak ele alınmıştır (Waddington, 2012). Sonrasında, epigenetiğin etkileri, zaman içinde çok çeşitli biyolojik süreçleri kapsayacak şekilde genişletildi; genomdaki kalıtsal değişikliklerin, farklılaşma du-rumlarına bakılmaksızın somatik hücrelerdeki değişikliklerden bağımsız olarak meydana geldiği ileri sürülmüştür (Bird, 2007). Bugün ise epigenetik "mitotik ve/veya mayotik olarak kalıtsal olan ve DNA dizisinde bir değişiklik gerektirmeyen gen fonksi-yonundaki değişikliklerin incelenmesi" olarak tanımlanmaktadır (Pathak, Tomar, & Pathak, 2023). Bu fenomen, hücre büyümesi, farklılaşması ve hastalık gelişimi gibi geniş bir yelpazedeki hücre-sel aktiviteleri kapsar ve kalıtsaldır (Cheng ve ark., 2019). Epi-genetik mekanizmalar genellikle DNA metilasyonu, histon veya kromatin translasyon sonrası modifikasyonları ve kodlamayan RNA düzenlemeleri içermektedir ve toplu olarak epigenom ola-rak adlandırılmaktadır. Bu mekanizmaların sürdürülmesindeki başarısızlık, bazı önemli genlerin uygunsuz aktivasyonuna veya inhibisyonuna neden olabilir ve bu da başta kanser olmak üzere hastalıklara yol açabilir (Hanahan, 2022; Pathak ve ark., 2023) | tr |
