Sosyal Antropolojik Yaklaşımla Yeniden Yerleştirme Uygulamalarının Karşılaştırmalı İncelenmesi(Yenisamsat, Reyhanlı / Vazvaza / Yalıköy Örnekleri)

Abstract

Atatürk Barajı Türkiye'nin refah düzeyini artıracağı düşünülen büyük bir projenin sadece bir parçasıdır. Atatürk Barajı yapımı nedeniyle, tarım toprakları, evleri baraj suları altında kalan aileler yaşadıkları yerleri terk etmek zorunda kalmışlardır. Baraj yapımı, bir devlet projesi olduğundan, söz konusu ailelerin yeniden yerleştirilmesi de yine devlet eliyle gerçekleştirilmiştir. Ancak, yeniden yerleştirme olgusunun sadece yönetsel ve ekonomik işlemlerle sınırlı bir uygulama olamayacağı da açıktır. Bilinen göç olgusu dışında, ortaya çıkan bu yeniden yerleşim uygulamasıyla, hedef aileler, yeni bir fiziki ve sosyal çevreye yerleştirilirken; fiziki ve sosyo-kültürel sorunlarla da karşı karşıya kalmışlardır. Bu çalışmada, hedef topluluğun karşı karşıya kaldığı yeni durum ve uyum süreci sosyal antropoloji açısından irdelenmiştir.

Atatürk Dam is a part of a greater project which is planned to escalate level of welfare in Turkey. People in region had to evacuate their agricultural land and houses flooded by lake of Dam. The Turkish state took responsibility to resettle regional people since project is basically a state project. However, it is clear that this kind of resettlement is not only related to administrational and economical problems, but also to social and cultural ones. All families in region had to face up many socio-cultuıral and adaptational problems. In this paper, these problems posed by construction of dam will be taken up and examined from social anthropological point of view.