Dilay KARADEMİR, Mustafa KARADEMİR, İrem KÜÇÜKYILDIZ, Nazan YURTÇU, İlkin Seda CAN, Esra GÜLTÜRK

Abstract

Abstract Amaç: Bu çalışmada amaç epilepsi tanısı almış ve antiepileptik ilaç kullanan gebelerde epilepsi hastalığının ve uygulanan antiepileptik tedavi protokolünün, anne, fetüs ve yenidoğan üzerine etkisinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği’nde 2015- 2020 tarihleri arasında gebelik takipleri yapılan ve epilepsi tanısı alan 55 gebe çalışmaya dahil edildi. Gebelerin yaşı, gebelik sayısı, doğum sayısı, epilepsi tanı yaşı, beden kitle indeksi (BKİ) , gebelikte sigara kullanımı, gebelik öncesi nöroloji kontrolüne gidip gitmedikleri, gebelik boyunca görülen nöbetlerin türü, hangi trimesterde nöbet geçirildiği ve sıklığı, gebelik sürecinde kullandıkları AEİ’lar ve tedavi protokolleri, gebelikte folik asit kullanımı değerlendirildi. Çalışmaya alınan gebelerde takipleri sırasında ortaya çıkan obstetrik komplikasyonlar ve doğum haftaları kaydedildi. Yenidoğan 1.-5. dk. Apgar skorları, fetal malformasyonlar ve fetal distres gibi erken neonatal sorunlar değerlendirildi. Bulgular: Yaşların ortanca değeri 26 (17-42) olarak bulunmuştur. Gebelik sayısının ortancası 2 (1-8)’dir. Doğum sayısının ortancası 1 (0-6)’dır. Çalışmaya alınan kadınların epilepsi tanı yaşlarının ortalaması ise 15 (3-29)’tir. Hastaların 34 (%61,9)’ü generalize, 2 (%3,6)’si parsiyel nöbet geçirmiştir. 19 (%34,5)’u ise gebelik sürecinde nöbet geçirmemiştir. Gebelik takibi boyunca komplikasyon gelişenlerin ortalaması % 43,6, gelişmeyenlerin ortalaması % 56,4 bulunmuştur. Hamilelikte trimesterlerde geçirilen nöbet sayısı ile 1. dakika Apgar skoru arasında istatistiksel farklılık vardır (p<0,05). Hamilelikte kadınların nöbet geçirme sıklığı ile bebeklerde 1. dakika Apgar değeri arasında ters yönde zayıf anlamlı düzeyde ilişki saptanmıştır (r=-0,351; p=0,009) (Spearman Correlation test; α=0,01). Sonuç: Bu olguların takibi deneyimli obstetrisyen ve epileptolog tarafından yapılmalıdır. Mümkünse epilepsi tedavisinde monoterapi uygulanmalı ve prekonsepsiyonel danışmanlık verilmelidir.