Nüks spontan pnömotorakslı olgularda risk faktörleri, klinik ve radyolojik değerlendirme

Abstract

Amaç: Pnömotoraks plevral boşlukta hava toplanması olarak tanımlanmaktadır. Spontan pnömotoraksta (SP) nüks oranı %16 ile %52 arasında değişmektedir. Bu çalışmada nüks SP’nin klinik özellikleri, risk faktörleri, tedavileri ve sonuçları tanımlandı. Ça­lış­ma pla­nı: Nisan 1996-Aralık 2006 tarihleri arasında tedavi edilen 332 SP’li olgudan nüks SP tanısı konan 55 (%16.5) olgu (49 erkek, 6 kadın; ort. yaş 32.8±13.1; dağılım 16-76 yıl) geriye dönük olarak değerlendirildi. Hastalar yaş, cinsiyet, etyoloji, pnömotoraks atakları, radyolojik ve ameliyat bulguları, tedaviler ve sonuçları açısından değerlendirildi. Başvuru anında bütün hastalara akciğer grafisi çekildi. İlk atakta ilk tedavi olarak tüm hastalara tüp torakostomi uygulandı. Bul­gul ar: Çalışma döneminde nüks SP’li 55 hastada 70 SP atağı izlendi. Spontan pnömotoraks 34 olguda (%62) sağ tarafta, 20 olguda (%36) sol tarafta, bir olguda her iki hemitoraksta saptandı. Otuz beş olgu (%64) aktif sigara içicisiydi, 16 olgu (%29) sigara içmiyordu. Olguların 46’sına bilgisayarlı tomografi çekildi. Bilgisayarlı tomografide primer SP’li olguların %53’ünde, sekonder SP’li olguların %95’inde bleb ve/veya bül tespit edildi. Cerrahi tedavi olarak; 22 olguya aksiller torakotomi, 17 olguya lateral torakotomi ve üç olguya video yardımlı torakoskopik cerrahi uygulandı. Ameliyat bulguları olarak; 35 olguda bleb ve/ veya bül saptanırken sekiz olguda herhangi bir parankimal lezyona rastlanmadı. Ameliyat sonrası mortalite izlenmedi. Ortalama hastane yatış süresi 8.1±2.3 gündü. So­nuç: Spontan pnömotoraksta nüksü önceden tahmin edebilecek bir yöntem henüz yoktur. Nüks SP’de aksiller torakotomi ve video yardımlı torakoskopik cerrahi iyi sonuçları ile güvenilir tedavi yaklaşımıdır.

Background: Pneumothorax is defined as the presence of air in the pleural cavity. The rate of recurrence of spontaneous pneumothorax (SP) ranges from 16% to 52%. The purpose of this study was to define the clinical features, risk factors and the results of the treatment of recurrent SP. Methods: We retrospectively evaluated 332 patients with SP, 55 (16.5%) patients (49 males, 6 females; mean age 32.8±13.1 years; range 16 to 76 years) with recurrent SP between April 1996-December 2006. Patients were analyzed according to age, sex, etiology, pneumothorax episodes, radiological and operative findings, treatment and outcomes. All patients had chest radiography on admission. Tube thoracostomy was the initial treatment in all patients at first episode. Results: Seventy episodes of SP were observed in 55 patients during the study. A right-sided SP was detected in 34 cases (62%), a left-sided SP in 20 cases (36%), and a bilateral SP in one case. Thirty five patients (64%) were smokers, 16 patiens (29%) were nonsmokers. Computed tomography studies on 46 cases of SP were analyzed. Computed tomography demonstrated bleb and/or bullae in 53% of primary SP and 95% of secondary SP. As surgical treatment; 22 patients underwent axillary thoracotomy, 17 patients lateral thoracotomy, and three patients video assisted thoracoscopic surgery. Intraoperative findings showed bleb and/or bullae in 35 patients, no parenchymal lesion in eight patients. Postoperative mortality was zero. The mean hospital stay was 8.1±2.3 days. Conclusion: In SP, which factors predict a recurrence is still unclear. In recurrent spontaneous pneumothorax, axillary thoracotomy and video assisted thoracoscopic surgery is a safe surgical approach with satisfactory results.