Kardiyak resenkronizasyon tedavisinde ekokardiyografinin rolü

Abstract

Randomize klinik çalışmalarda, orta ve ileri derecede kalp yetersizliğinin tedavisinde kardiyak resenkronizasyon tedavisinin (KRT) yararlı etkileri gösterilmiştir. Ancak KRT' ye verilen cevap kişiler arasında farklılıklar göstermektedir. Klinik takipte KRT uygulanan hastaların %30-50' sinde tedaviye yanıt gözlenememektedir. KRT den fayda görecek hastaları belirleyecek özgül tekniklere ihtiyaç duyulmaktadır. Bu teknikler içerisinden ekokardiyografi, son yıllarda, KRT implantasyonu öncesi mekanik dissenkroninin varolduğu hastaların belirlenebilmesi için tercih edilen yöntem olmuştur. Mekanik dissenkroniyi tespit edebilmesine rağmen, ekokardyografinin kullanımı yönünde tartışmalar halen devam etmektedir. Günümüzde hasta seçimi için rutin kullanımı önerilmemesine rağmen, önümüzdeki yıllarda KRT uygulanacak hastaların seçiminde ekokardiyografinin tercih edilecek yöntem olabileceği düşünülmektedir.

Numerous randomized clinical trials demonstrated the beneficial effects of cardiac resynchronization therapy (CRT) in the treatment of moderate to severe heart failure. However, response to CRT may vary significantly among individuals. 30-50 % of patients still do not respond to CRT in clinical practice. Specific techniques in order to determine the patients who will benefit from CRT are required. Among these techniques, echocardiography has emerged over recent years as the technique of choice to identify patients for the presence of mechanical dyssynchrony before CRT implantation. Despite its usefulness in detecting mechanical dyssynchrony, this issue is still a matter of debate. Although its routine use in patient selection is not recommended today, it seems echocardiography will be the method of choice in patient selection to CRT for the next years.