Viral Hemorajik Septisemi Virüs Genotip le Suşlarının Çipura (Spams Aurata) ve Levrek (Dicentrarchus Labrax) Balıkları Uzerinde Patojenitelerinin Belirlenmesi

Abstract

Bu çalışmada, Türkiye'de kültüıü yapılan çipura ve levrek balıklarının ülkemizden izole edilen, viral hemorajik septisemi virüs genotip 1e suşlarına karşı duyarlılıklarının belirlenmesi amaçlandı. Bu amaçla TB13/H15 ve SWl3/G izolatları ile 360'ar adet çipura (Sparus aurata) ve Levrek (Dicentrarchus labrax) üzerinde enfeksiyon denemesi gerçekleştirildi. Enfeksiyon dozu intraperitoneal 10'5 DKID50 /balık ve daldırma 10'5 DKID50 mll olarak uygulandı. Yapılan enfeksiyon denemesinin sonunda çipuralarda en yüksek mortalite oranı 13 ,3 bulunurken levrek balıklarında olarak bulundu. Ölen ve hayatta kalan balıklardan hücre kültüründe yapılan ekimler sonunda, daldırma yoluyla virüs verilen balıkların hiçbirisinden yeniden virüs izolasyonu yapılamadı. Sonuç olarak yapılan çalışma ile viral hemorajik septisemi virüsün çipura ve levrek balıklarında düşük patoj eniteye sahip olduğu ortaya konuldu.

In this study, we have aimed the determination of susceptibility of sea bass (Dicentrarchus labrax) and sea bream (Sparus aurata) which they have been cultured in Turkey to viral haemorrhagic septicemia Virus. For this purpose, an infection trial has been conducted on number of 360 sea bass and sea bream With using TB13/H15 and SW13/G isolates. The dose of infection applied as 10"5 TCID50 ml‘1 for infection via immersion and 10'5 TCID50 /fish for intraperitoneal infection. As result of the infection trial, the average mortality rate for sea bream and sea bass has been found as 13,3 and in the intraperitoneal infections. At the end ofthe study, virus was not isolated from dead or alive fısh which infected by immersion. In conclusion, it has been founded that viral haemorrhagic septicemia virus (Genotype le strains) has low pathogenicity on the sea bass and sea bream.