| dc.description.abstract | VUK m. 229 hükmünde fatura, satılan emtia veya yapılan iş karşılığında müşterinin borçlandığı meblağı göstermek üzere emtiayı satan veya işi yapan tacir tarafından müşteriye verilen ticari vesika olarak tanımlanmıştır. TTK m. 21/1 hükmü uyarınca, ticari işletmesi gereği bir mal satan, bir mal üreten, bir iş gören veya bir menfaat sağlayan tacir, talep üzerine fatura düzenlemek ve bedel ödenmiş ise bu hususu da faturada göstermek zorundadır. TTK'nın ilgili hükümlerinden, doktrinden ve Yargıtay kararlarından çıkarılabilecek sonuca göre faturanın içeriğinde bulunması mutat olan asgari bilgiler ve kayıtlar şunlardır:1. Faturayı düzenleyen tacirin ticaret unvanı ve imzası,2. Faturayı alan tacirin ticaret unvanı,3. Tanzim tarihi,4. Satılan veya üretilen malın veya yapılan işin yahut sağlanan menfaatin nevi, miktarı, fiyatı ve tutarı,5. Talep halinde bedelin ödendiği kaydı.TTK m. 21/2'ye göre bir faturayı alan kişi, aldığı tarihten itibaren sekiz gün içinde faturanın içeriğine itiraz etme hakkına sahiptir. Aksi takdirde faturanın içeriğini kabul etmiş sayılır. TTK m. 21/2 hükmünün faturaya tanıdığı kanuni karine, karşı tarafa gönderilen faturaya sekiz gün içinde itiraz edilmemiş olması şartına bağlıdır. Faturayı alan kişinin itiraz etmiş olması halinde, artık karşı tarafın fatura içeriğini kabul etmiş sayılması söz konusu olmadığı gibi, diğer tarafın da itiraz ettiği hususları ispat külfeti olmayacaktır. Faturayı alan kişinin, aldığı tarihten itibaren sekiz gün içerisinde içeriği hakkında bir itirazda bulunmaması halinde fatura içeriğini kabul etmiş sayılacağına ilişkin karine, faturaya yazılı delil niteliği tanımaktadır. Fatura düzenleyen tacirin bu karineden yararlanabilmesi için, fatura düzenleyen ile adına fatura düzenlenen arasında akdi ilişki bulunması; faturanın akdin ifasıyla ilgili olarak düzenlenmesi gerekir. | en_US |
