Kafa travması sonrası gelişen frontal lob sendromu: Olgu sunumu

Abstract

Frontal lob sendromu (FLS) kişilik, sosyal uyum ve davranışta belirgin ve kalıcı değişikliklerle kendini gösteren, özellikle prefrontal korteksin serebrovasküler hastalık, tümör, enfeksiyon veya kafa travması gibi nedenlerle hasar- lanması sonucu ortaya çıkan klinik bir tablodur. On üç yaşında sağ elini kullanan erkek olgu, 28 ay önce geçirdiği trafik kazasından sonra 1.5 ay derin komada kalm ış. Beyin tomografisinde sağ orbita tabanı ve ön kafa kaidesinde kırık, subaraknoid kanama, sağ frontalde kontüzyon alanları, sol frontal epidural hematom ve pnömosefali saptan- m ış. Kazanın ikinci ayında basit emirleri yerine getirebiliyor, sağ hemiplejik ve motor afazikmiş. Motor defisiti rehabi- litasyonla düzelmiş. Ailesi, olgunun ses kısıklığı, dalgınlık, unutkanlık, çok yemek yeme, anlamsız ağlama, kaşıntı, sinirlilik, saldırganlık, aşırı küfür etme ve aynı cümleyi yinelemesinden yakınıyordu. Muayenede zaman yönelimi kısmen sağlam, özbakım ı orta, öforik, psikomotor aktivitesi artm ış, duygulanım ı oynak ve uygunsuz, dizinhibe, içgörüsü olmayan, küfürlü ve kısık sesle konuşan, yakın-uzak bellek bozukluğu olan olgunun okuma, yazma, hesaplama ve yargılaması yaşıtlarına göre bozuktu. Hastada FLS düşünüldü. Kafa travması sonrası gelişen derin koma ve motor defisitte tam düzelme olmasına karşın sekel olarak kalan FLS nedeniyle günlük yaşam aktivitelerinin ileri derecede bozulmuş olması nedeniyle olgu sunulmuştur.

Frontal lobe syndrome (FLS) is a clinical picture caused by damages due to reasons like prefrontal cortex cerebrovascular disease, tumor, infection or head trauma and displaying itself through distinct and permanent personality, social adaptation, and behavior changes. A 13-year-old, right-handed male case was in deep coma for 1.5 months after a traffic accident 28 months ago. His brain tomography revealed fractures in right orbital floor and anterior skull base, subarachnoid hemorrhage, right frontal contusion, left frontal epidural hematoma and pneumo- cephalus. Two months after the accident, case could perform simple commands and was right hemiplegic and motor aphasic. Motor deficit was treated through rehabilitation. His family was complaining about his hoarseness, inattentiveness, forgetfulness, overeating, meaningless crying, itchiness, nervosity, aggressiveness, swearing, and repeating the same sentence. In the examination, he had partial time orientation, intermediate self-care, increased euphoric, psychomotor activity, labile and inappropriate affect, disinhibition, no insight, hoarse voice, foul language, near-far memory disorder and impaired reading, writing, calculating and judging compared to his peers. FLS was considered for the patient. This case was reported since his daily-life activities considerably deteriorated due to FLS remaining as sequellae despite full recovery in deep coma and motor deficit, developing after head trauma.