Kedilerde karşılaşılan radius-ulna kırığının sağaltım sonuçlarının klinişk ve radyoloji değerlendirilmesi

Abstract

Kedilerde karşılaşılan radius-ulna kırıkları, kırık olgularının yaklaşık %17-18'ini oluşturur. Çoğunlukla yüksekten düşme sonucunda oluşur. Bu kemiklerin anatomik konfigürasyonundan dolayı, oluşan kırıklarında bazı komplikasyon riskleri de bulunur. Bu konuda çalışan klinisyenler için yönlendirici olması ve benzer çalışmalar için katkıda bulunulması amaçlanmış olup, çalışma materyalini oluşturan 17 kedide; 9 diyafizer radius-ulna kırığı, 4 distal radius-ulna kırığı, 3 olecranon kırığı ve 2 Monteggia Lezyonu "tip I" belirlendi. Operatif sağaltımlarında 12 olguda intramedullar Steinmann pin, 1 olguda Kirschner teli, 4 olguda serklaj teli, 3 olguda germe teli, 1 olguda eksternal fiksatör, 1 olguda paraosseöz klemp (paracortical) ve serklaj, 1 olguda plak uygulaması yapıldı. Bir kedide ise konservatif sağaltım uygulandı. Postoperatif 10, 21, 30 ve 45. günlerde klinik ve radyolojik kontrolleri yapıldı. Bu dönem sonunda 15 kedide klinik fonksiyonel iyileşme sağlanmıştır. İki olgu izlenemedi. Kedilerde karşılaşılan radius-ulna kırıklarında, antebrachium'un anatomik yapısından dolayı, klinik ve radyolojik muayeneler dikkatlice yapılmalı ve endike olan yöntemle zaman kaybetmeden sağaltım gerçekleştirilmelidir. Postoperatif bakım ve kontrol de itina ile sürdürülmelidir.

Approximately 17-18% of all fractures in cats include the radius and ulna fractures. Fractures of the antebrachium often occur because of falling from height. Because of the anatomical configuration of the antebrachium, fractures of the radius and ulna may cause some complications. In this study, 17 cats with radius and ulna fractures were examined. Nine cats had diaphyseal radius-ulna fracture, 4 cats had distal radius-ulna fracture, 3 cats had olecranon fracture, 2 cats had Monteggia Fracture "type I". For the operation technique, intramedullar Steinmann pin was used in 12 cats. In 1 cat Kirschner wire, in 4 cat cerglage wire, in 3 cats tension band, in 1 cat external fixation, in 1 cat paraosseos klamp and cerglage (paracortical), in 1 cat plate fixation was used for the treatment and conservative treatment was performed in one case. Postoperative 10th, 21st, 30th and 45th days, all cases were examined clinically and radiographically. In 15 cats, functional recovery was observed. Two cats could not be checked up. Radius-ulna fractures are common in cats. Because of the bone anatomical features, after the fractures, treatment must performed immediately. Before the operation, radiographical and clinical examinations must be performed carefully and an appropriate method should be choosen. The aim of this study was to support clinicians working on the case and to benefit other studies of the subject.