Yazar "Akbulut, Resul Ekrem" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Covid 19 Pandemisinin Staphylococcus aureus Suşlarının Antibiyotik Direnç Düzeylerine Etkisi
    (Harran Üniversitesi, 2025) Taşkın Kafa, Ayşe Hümeyra; Çubuk, Fatih; Şimşek, Gonca; Aslan, Rukiye; Akbulut, Resul Ekrem; Hasbek, Mürşit
    Amaç: Staphylococcus aureus, hafif seyirli deri ve yumuşak doku enfeksiyonlarından sepsise kadar çok çeşitli hastalıklara neden olabilen önemli bir insan patojenidir. Bu çalışmada, hastanemizde Koronavi-rüs Hastalığı 2019 (COVID-19) pandemisi öncesinde, sırasında ve sonrasında S. aureus suşlarının antibi-yotik direnç durumu ile metisilin dirençli S. aureus (MRSA) prevalansındaki değişimin retrospektif olarak karşılaştırılması amaçlanmıştır. Materyal ve Metod: Bu çalışma, COVID-19 pandemisi öncesi (1 Ocak 2018- 31 Aralık 2019, 2 yıl), pan-demi dönemi (11 Mart 2020- 10 Mart 2022, 2 yıl) ve pandemi sonrası (5 Mayıs 2023- 31 Aralık 2023, 7 ay) olmak üzere üç kesitsel evreyi kapsayacak şekilde tasarlanmıştır. Çeşitli klinik örneklerden kültürle-nen ve tanımlanan S. aureus suşlarının insidansı ve antibiyotik direnç durumu, hastane laboratuvar bilgi sistemindeki veriler kullanılarak retrospektif olarak analiz edilmiştir. Bulgular: Çalışma sonucu olarak S. aureus suşlarının antibiyotik direnç durumu incelendiğinde gentami-sin direncinin, pandemi öncesi dönemde %4, pandemi döneminde ise %6.9 direnç oranına sahip olduğu tespit edilmiştir. Pandemi süresince MRSA oranlarında bir düşüş eğilimi görülmüştür. Pandemi öncesinde, sonraki iki döneme kıyasla daha yüksek bir MRSA prevalansı gözlenmiştir (p=0,093). Ek olarak pandemi öncesi dönemde yoğun bakım ünitesinde diğer servislere kıyasla daha yüksek bir MRSA prevalansı gözlenmiştir (p=0,075). Sonuç: Pandemi döneminde MRSA prevalansındaki azalmanın, karantina önlemlerinin uygulanması, gelişmiş el hijyeni uygulamaları ve temas önlemlerine titizlik gösterilmesi gibi bir dizi faktörden kay-naklanabilir. Pandemi döneminde gentamisin direnç oranlarında gözlenen artış, aşırı yoğun antibiyotik kullanımına bağlı olabilir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Distribution of Urinary System Infection Agents in Children and Evaluation of Their Susceptibility to Antibiotics
    (Galenos Publ House, 2024) Kafa, Ayse Huemeyra Taskin; Cubuk, Fatih; Akbulut, Resul Ekrem; Hasbek, Muersit; Tastanoglu, Hueseyin
    Introduction: Urinary tract infection (UTI) is among the common bacterial infections in pediatric patients. These infections are more common in girls over one year old. This study aimed to investigate the bacterial distribution and drug resistance status in urine cultures of pediatric patients in our center. Materials and Methods: Urine culture results of patients who were presented to the outpatient clinics or were admitted to the Sivas Cumhuriyet University hospital between January 2017 and December 2022 were included in the study. The hospital automation system, patient files, and laboratory information management system were examined retrospectively. Statistical analysis was performed using the SPSS 22.0 software. A P -value of <0.05 was deemed significant. Results: Significant growth was observed in the urine cultures of a total of 1287 pediatric patients, 889 (69.1%) girls and 398 boys (30.9%). The patients included in the study were between the ages of 0-17, and children aged 1-6 (37.6%) were diagnosed with UTI more frequently than other ages. The most common UTI agent in the pediatric age group was Escherichia coli (56.6%). The first agent isolated in girls and boys is E.coli . Additionally, the prevalence of K. pneumoniae, P. mirabilis and K. oxytoca bacteria was higher in boys (p < 0.05). E. coli isolates showed minimal resistance to such as amikacin (0.6%), fosfomycin (1.0%), nitrofurantoin (1.4%), ertapenem (2.4%), imipenem (0.7%) and meropenem (0.9%). Conclusion: In this study, low resistance levels were detected for amikacin, fosfomycin, nitrofurantoin and carbapenem group antibiotics, which are important alternatives in the empirical treatment of UTI. On the other hand, due to the high resistance levels detected, it is thought that more caution should be exercised in the empirical use of amoxicillin-clavulanate, trimethoprimsulfamethoxazole and cefixime. If these antibiotics are to be preferred, waiting for the antibiogram results is an appropriate approach.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Hastanemizde escherichia coli ve klebsiella pneumoniae bakterilerinde karbapenem direnç durumu
    (Cumhuriyet Üniversitesi, 2016) Akbulut, Resul Ekrem; Bakıcı, Mustafa Zahir
    Cumhuriyet Üniversitesi Uygulama ve Araştırma Hastanesi Mikrobiyoloji Laboratuvarına 2011-2014 yılları arasında poliklinik ve servis hastalarından gönderilen örneklerden üretilen E.coli ve K. pneumoniae bakterilerinde karbapenem grubu (meropenem, ertapenem, imipenem) antibiyotiklerin duyarlılık ve direnç profillerinin belirlenerek yıllar içindeki değişiminin araştırılması amaçlanmıştır. Araştırma, 2011-2014 yılları arasında retrospektif araştırma özelliğindedir. Bu araştırmada kullanılan örneklem büyüklüğü güç analizi kullanılarak hesaplanmıştır. Bu çalışmada poliklinik ve servis hastalarından gönderilen çeşitli örneklerden izole edilen bakterilerin konvansiyonel yöntemler (koloni morfolojisi, Gram boyama vb.) ile ön değerlendirmeleri yapılmış, BD Phoenix 100 (Becton Dickinson, ABD) ve BBL Crystal (Becton Dickinson, ABD) otomatize sistemleri kullanılarak tanımlama ve antimikrobiyal duyarlılık testleri çalışılmıştır. Elde edilen veriler Epicenter veri analiz sistemi (Becton Dickinson, ABD) kullanılarak yorumlanmıştır. Çalışmamızda, Ocak 2011-Aralık 2014 tarihleri arasında çeşitli örneklerden üretilen toplam 6626 izolat çalışmaya dahil edilmiştir. Bu izolatların 5266 (% 79.47) E.coli, 1360 (% 20.53)'ı ise K.pneumoniae olarak tespit edilmiştir. E.coli ve K.pneumoniae izolatlarının 4414 (% 66.62)'ü idrar örneklerinden üretilmiştir. Çalışmamızın kapsadığı dört yıllık dönemde ortalama olarak E.coli için ertapenem direnci % 3.81, imipenem direnci % 1.65 ve meropenem direnci % 0.68 olarak tespit edilmiştir. Aynı dönemde K.pneumoniae için ertapenem, imipenem ve meropenem direnci sırası ile % 10.67, % 4.63 ve % 3.38 olarak bulunmuştur. Çalışmamızda izole edilen E.coli ve K.pneumoniae suşlarının hastane poliklinik/kliniklerine dağılımı incelediğinde izolatların en sık dahiliye servislerinden (nefroloji, gastroenteroloji, romatoloji, hematoloji, endokrinoloji, onkoloji) gönderilen örneklerden (% 21.22) üretildiği görülmüştür. Bu çalışmadan elde edilecek hastanemize ait bölgesel veriler özellikle antimikrobiyal duyarlılık çalışmalarının yapılamadığı durumlarda ampirik tedavi modellerinin oluşturulmasında katkı sağlayacaktır. Bu veriler hem hastanemiz, hem de ulusal ve uluslararası literatüre katkı sağlayabilecektir. Özellikle ulusal ölçekli duyarlılık verilerinin, hekimlere antibiyotik seçiminde yol gösterici olabileceği düşünülmektedir. Anahtar Kelimeler: Karbapenem , Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae,