Yazar "Altunsoy, Mehmet" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 8 / 8
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe The biomarker properties and comparisons of Sahinali, Beypazari and Karapmar (Turkey) coaly Plio-Miocene depositions(ELSEVIER SCIENCE BV, 2014) Unal, Neslihan; Hokerek, Selin; Altunsoy, Mehmet; Ozcelik, Orhan; Erik, Nazan Yalcin; Bruckman, VJ; Hangx, S; Ask, MThe distribution values of m/z 191 triterpane and m/z 217 sterane of coaly Plio Miocene units determined by GC-MS were used to compare biomarker properties of Sahinali, Beypazan and Karapmar areas located in Aydin, Ankara and Konya (Turkey) regions within this study. In the Sahinali region the Miocene units consist of conglomerate, coal, clayey coal, sandstone, siltstone, claystone, clayey limestone and silicified limestone. Middle Upper Miocene units of the Beypazan Basin are represented by conglomerate, agglomerate, sandstone, siltstone, claystone, coal, bituminous shale, limestone, and tuff. The Pliocene Karapmar area of interest, which is characterized by sandstone, siltstone, claystone, mudstone, lake and river bed coal deposits. When all the biomarker values are considered, it can be concluded that the organic matter is not mature. In two areas except Sahinali gammacerane is present indicating salinity. According to the C-27, C-28 and C-29 sterane distribution, it can be observed that the dominant organic matter is terrestrial based and accompanied by simple herbaceous and alg. The deposition conditions are seen to be anoxic even though some oxic depositions are found in areas. All the areas had oleananes indicating angiosperm presence. C-29/C-30 hophane ratio and decrease in C-31-C-35 peak height indicated detrial facies in all the areas. (C) 2015 The Authors. Published by Elsevier Ltd.Öğe Bolucan (Zara-Sivas) Yöresinde Oligosen Yaşlı Selimiye Formasyonu Kumtaşlarının Sedimanter Petroloji İncelemesi(TMMOB Jeoloji Mühendisleri Odası, 1992) Özçelik, Orhan; Altunsoy, MehmetBolucan (Zara-Sivas) yöresinde Oligosen yaşlı Selimiye formasyonu jips, kumtaşı, marn ve dolomitik kireçtaşlarından oluşur. Formasyonun egemen bileşeni olan kumtaşları üzerinde hafif, ağır ve kil minerali analizleri yapılarak sedimanter petrolojik özellikleri incelenmiştir. Kumtaşlarında klorit, illit ve kaolinit gibi kil mineralleriyle piroksen, klorit, biyotit, muskovit ve demir oksit çe zengin opak mineraller gibi ağır mineraller belirlenmiştir. Van Andel (1958), Travis (1970) ile Folk ve diğ. (1970)'nin üçgen sınıflandırma diyagramlarına göre kumtaşları sırasıyla grovak, kayaç parçalı kumtaşı ve litarenit olarak tanımlanmıştır. Dickinson ve Suczek (1979) ile Dickinson (1982)'ın klastik petrofasiyes sınıflamalarında ise karışık ve rösiklik kaynak alanları ile yay orojen kaynak alanlarının varlığı görülmüştür.Öğe Karacaören (İmranlı)- Diktaş(Divriği) yöresi tersiyer çökellerinin sedimanter petroloji, petrol ana kayası ve organik fasiyes özelliklerinin incelenmesi(Cumhuriyet Üniversitesi, 1993) Altunsoy, Mehmet; ,IV ÖZET İnceleme alanında en yaslı birim Ust Kretase yaslı ve serpantinitlerden meydana gelen Divriği ofiyolitli karışığı dır. Bu birim üzerine Alt Eosen (Ipresiyen) yaslı çakıltası, kumtası, silttası, marn ve kirectaslarmdan oluşan Kozluca formasyonu uyumsuz olarak gelmiştir. Orta Eosen (LUtesiyen) yaslı Bozbel formasyonu Fıdıldag ve Camurcu Üyelerine ayrıl mıştır. Bunlardan Fıdıldag Üyesi altta bulunmakta ve çakılta sı, tUf, tUfit, kumtası, silttası, marn ile kirectaslarmdan meydana gelmektedir. Camurcu Üyesi ise kumtası, silttası, marn, seyl ve kirectaslarmdan oluşur. Alt Oligosen (RUpeli- yen) yaslı Selimiye formasyonunda evaporitik ve kırıntılı litolojiler egemendir. Bu formasyon Bozbel formasyonunu uyum suz olarak Üstler. Alt Miyosen (Akitaniyen-Burdigaliyen) yaslı birimlerden meydana gelen Hafik formasyonu genellikle kırmızı renkli karasal ortam çökellerinden oluşmuş ve Selimi ye formasyonunu açısal uyumsuzlukla Ustlemistir. Karacaören formasyonu ise Hafik formasyonu Üzerine uyumlu olarak gelmiş, bataklık ve sıg deniz ortamında cbkelmistir. Ust Miyosen- Pliyosen yaslı Yamadag volkanitleri bazalt ve andezitik ba zaltlardan oluşur. TUm bu birimleri Kuvaterner yaslı, serbest haldeki çakıl, kum, silt ve kil seklinde bulunan alliviyal birimler Üstler. Kozluca formasyonu kumtaslarının genellikle feldispatik litarenit, egemen kil minerallerinin 14S-14C ve klorit olduk ları saptanmıştır. Bu kumtaslarını oluşturan kırıntılılar magmatik yay ve yeniden islenmiş orojen provenanslarmdantitreyerek yay önll (fore arc) bir havzada çökelmislerdir. Bozbel formasyonu Fıdıldag Üyesi kumtasları ağır mineral içeriği açısından zengin olup kırıntılıların tUrll ve prove- nansları yay önü (fore arc) bir havzayı temsil etmektedir. Camurcu Üyesinde ise volkanik bileşenler daha az bulunmakta ve yay önü havzadan ön ülke havzasına doğru geçişi olan bir bölUmtl göstermektedir. Egemen kil minerali olarak klorit ve illit, ağır mineral olarakta demiroksitce zengin mineraller içeren Selimiye formasyonu kırıntılıları Yeniden islenmiş orojen provenanslarmdan türemişlerdir. Hafik formasyonu kumtasları orta boylanmalı ve litarenit tUrllndedirler. Bunla rı oluşturan kırıntılılar yeniden islenmiş orojen provenans larmdan meydana gelmişlerdir. Karacaören formasyonu kumtas- larının da orta boylanmalı ve ltiarenit tllrlinde oldukları, yeniden islenmiş orojen provenanslarmdan tllreyerek ön Ülke (fore land) bir havzada cökeldikleri saptanmıştır. Organik madde içeriği açısından orta ve Ust düzeylerinde orta ana kaya özelliği taşıyan Kozluca formasyonu ısısal olarakta olgunlaşmıştır. Amorf organik madde türlerini de içeren bu formasyon hidrokarbon Üretebilecek ntelik taşır. Bozbel formasyonu Camurcu Üyesinin bazı düzeyleri orta ana kaya niteliğindeki organik madde içeriğine karsın, bu organik maddeler tam olgunlaşmamıştır. Bu nedenle Camurcu Üyesi az miktarda hidrokarbon Üretebilir. Selimiye formasyonunun tlim düzeylerinde zayıf organik madde iceriçri görülmektedir. Bu organik maddeler karasal olup tam olgunlaşmamışlardır. Çökel me ortamı ve içerdiği litolojiler nedeniyle hidrokarbon ana kayası olma özelliği taşıyamayacağı dUsUnlllen Hafik formasyo-VI nu organik madde içeriği acısından da zayıftır. Aynı zamanda bu organik maddeler olgunlaşmamışlardır. Karacaören formasyo nunun sıg deniz ortamına karşılık gelen bölümlerinde ise zayıf-orta ana kaya özelliğindeki organik madde içeriği bu lunmaktadır. Ancak bu organik maddeler olgunlasmadıkları için hidrokarbon ana kayası olamazlar. Organik jeokimyasal ve mikroskopik veriler incelenen bölgede Kozluca formasyonunun C, CD ve D; Bozbel formasyonu Fıdıldağ Üyesinin CD ve D; Camurcu Üyesinin C; Selimiye for masyonunun D; Hafik formasyonunun CD ve D; Karacaören formas yonunun ise C organik fasiyesinde çökeldigine işaret etmekte dir.Öğe Konakpınar (Gürün) yöresinin jeolojisi ve hidrokarbon olanakları(Cumhuriyet Üniversitesi, 1988) Altunsoy, Mehmet; ,-I- ÖZ: Bu çalışma, Gürün (Sivas) ilçesinin yaklaşık 30 Km. kuzeyinde bulunan Konakpınar yöresinin jeolojik özellikleri ve hidrokarbon olanaklarını aydınlatmayı amaçlar. Çalışma alanında temelde kireçtaşlarından oluşan Permiyen yaşlı tîçkoyak formasyonu (Pü) bulunmaktadır. Bu formasyonun diğer birimlerle dokanağı faylı olarak geliş miştir. Güneş of iyoliti (Gof ), tektonik dokanaklı olarak Üçkoyak formasyonu üzerine gelmiştir. Allokton birim özel- ligi taşıyan Güneş ofiyolitini sedimanter bileşen olarak; Horasançal kJreçtaşı (JKrh), ofiyolitik bileşen olarak da; gabro ve spilitler oluşturmaktadır. Güneş ofiyolitinin ça lışma alanına yerleşim yaşı Santoniyen öncesidir. Killi kireçtaşları, marn ve kumtaşlarından oluşan Düğünyurdu formasyonu (Krd), Güneş of iyoliti üzerine uyum suz olarak gelmektedir. Santoniyen-Kampaniyen yaşını veren Düğünyurdu formasyonu derin deniz ortamının ürünüdür. Konakpınar formasyonu (Krk), Düğünyurdu formasyonu üzerine uyumlu olarak gelmiş, breşik ve yumrulu kireçtaş larından oluşmuştur. Bu formasyonun yaşı Maestrihtiyen- Eosen olarak saptanmıştır. Çakıltaşı, killj kireçtaşları ve marnlardan oluşan Crürün formasyonu (Tg), Konakpınar formasyonu üzerine uyum suz olarak gelmiştir. Üst Miyosen-Pliyosen yaşı veren bu formasyonun çökelme ortamı karasaldır. Karadağ andezitleri (Tk), üürün formasyonu üzerinde ve tedrici geçişli olarak bulunmaktadır. Yüzeye çıkışı-11- faylanmalara ballanan volkanik etkinlik Kuvaterner'e kadar çıkmaktadır. Çalışma alanında tektonik kuvvetler etkisini göstere rek kıvrımlanmalar ve kırılmalara neden olmuş, böl^e KB-^D yonlerindeki sıkışma kuvvetlerinin etkisinde kalmıştır. Yapılan i-etrol Jeolojisi çalışmalarında Düğünyurdu formasyonu (Krd) petrolün oluşması için yeterli miktarda or ganik karbon içermektedir. Bu neci enle petrol için ana kaya olabilecek özelliğe sahiptir. Çalışma alanındaki birimlerin gözeneklilik ve geçirimli likleri petrolü taşıyabilecek düzeyde delildir, uürün formas yonu (Tg) örtü kaya nitelimi taşımaktadır, horasanca! kireç- taşlarınüaki (JKrh) faylı ve çatlaklı seviyeler yapısal kapan olanaklarını artırmaktadır.Öğe Levent (Akçadağ-Malatya) Kuzeybatısında Ulupınar Formasyonu (Üst Kretase) Kumtaşlarının Petrofasiyes Özellikleri(TMMOB Jeoloji Mühendisleri Odası, 1993) Özçelik, Orhan; Altunsoy, MehmetLevent (Akçadağ-Malatya) kuzeybatısında Üst Kretase yaşlı Ulupınar formasyonu çakıltaşı, kumtaşı, marn ve kireçtaşı birimlerinden oluşur. Bu çalışmada, egemen birim olan kumtaşlarının klastik petrofasiyeslerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Kumtaşları gri ve yeşil renkli olup kötü boylanmalıdır. Ana bileşenlerden kayaç parçaları ve kuvarslar baskındır. Kumtaşları, Van Andel (1958)'e göre grovak, Travis (1970)'e göre kuvars kumtaşı ve kayaç parçalı kumtaşı, Folk ve diğ. (1970)'e göre ise litarenittir. Bunlarda piroksen, amfibol, muskovit, biyotit, klorit ve opak minerallerden meydana gelen ağır mineraller belirlenmiştir. Kil mineralleri olarak da illit, klorit ve kaolinit sayılabilir. Ulupınar formasyonu kumtaşların ı oluşturan kırıntılar rösiklik orojen provenansı ile karışık provenanstan türemiştir. Geçiş provenansları ise rösiklik geçiş ve rösiklik kayaç parçalandır.Öğe ORGANIC FACIES VARIATION FROM WELL DATA ON THE COALY PLIOCENE UNITS, THE CENTRAL PART OF TURKEY (KARAPINAR-KONYA)(INT SCIENTIFIC CONFERENCE SGEM, 2011) Ozcelik, Orhan; Tuze, Zeynep; Altunsoy, Mehmet; Hokerek, Selin; Erik, Nazan Yalcin; Taka, Mehmet; Acar, FerhatSome 100 core samples of coal and coaly units from the Pliocene succession (Hotamis Formation) were collected from well KK-147, in the southern part of Central Turkey (Karapinar-Konya). 30 samples were screened for total organic carbon (TOC) content. Selected samples were then analyzed by Rock-Eval Pyrolysis. Visual kerogen analysis and vitrinite reflectance measurements were also undertaken. Detailed data from thick Pliocene sediments made it possible to construct an organic facies framework using different zonations. Organic facies type C, CD and D were identified in the investigated units. The main composition in the organic matter of the sediments are woody (80%), with minor portions of planty (8%), amorphous (6%) and coaly (6%) in the investigation well. Alteration colors of these materials are yellow and dark yellow. Spore colors of these samples are yellow and dark yellow (SCI: 3-4). Organic facies C is related to clayey-sandy coal and coal lithofacies. This facies is composed of organic matter with average values of HI around 144 (equivalent to Type II/III Kerogene), TOC around 15.94 and S2 between 11.98 and 30.10 mg HC/g sample. Organic facies C is the "gas-prone" facies. The organic matter is dominated by terrestrial debris in various stages of oxidization. Sediments of organic fades C were commonly deposited on Tertiary and Mesozoic shelves and slopes of the continantel margins. Most coals are organic facies C. The organic faces CD is related to the clayey coal, coal and claystone lithofacies. This facies is characterized by average values of HI around 89 (equivalent to Type III Kerogene), TOC around 15.7%, and an average of S2 of 15.18 mg HC/g of rock. The CD facies reflects a mixture of source materials including terrestrial plant detrius, reworked and fine grained amophous organic matter. An organic facies D, associated with the coal, claystone, clayey limestone lithofacies, displays values of H1 around 26 (equivalent to Type III Kerogene) and TOC around 1.17%. S2 varies between 0.03 and 1.87 mg HC/g of rock. The D facies consists of highly decomposed, reworked organic matter. These types of organic facies generally appear to be weakly sorted in marine and lake sediments.Öğe Organic facies variation from well data on the coaly pliocene units, the central part of Turkey (Karapinar-Konya)(2011) Özçelik, Orhan; Tüze, Zeynep; Altunsoy, Mehmet; Hökerek, Selin; Erik, Nazan Yalçin; Taka, Mehmet; Acar, FerhatSome 100 core samples of coal and coaly units from the Pliocene succession (Hotami{dotless}ş Formation) were collected from well KK-147, in the southern part of Central Turkey (Karapi{dotless}nar-Konya). 30 samples were screened for total organic carbon (TOC) content. Selected samples were then analyzed by Rock-Eval Pyrolysis. Visual kerogen analysis and vitrinite reflectance measurements were also undertaken. Detailed data from thick Pliocene sediments made it possible to construct an organic facies framework using different zonations. Organic facies type C, CD and D were identified in the investigated units. The main composition in the organic matter of the sediments are woody (80%), with minor portions of planty (8%), amorphous (6%) and coaly (6%) in the investigation well. Alteration colors of these materials are yellow and dark yellow. Spore colors of these samples are yellow and dark yellow (SCI: 3-4). Organic facies C is related to clayeysandy coal and coal lithofacies. This facies is composed of organic matter with average values of HI around 144 (equivalent to Type II/III Kerogene), TOC around 15.94 and S2 between 11.98 and 30.10 mg HC/g sample. Organic facies C is the "gas-prone" facies. The organic matter is dominated by terrestrial debris in various stages of oxidization. Sediments of organic facies C were commonly deposited on Tertiary and Mesozoic shelves and slopes of the continantel margins. Most coals are organic facies C. The organic faces CD is related to the clayey coal, coal and claystone lithofacies. This facies is characterized by average values of HI around 89 (equivalent to Type III Kerogene), TOC around 15.7%, and an average of S2 of 15.18 mg HC/g of rock. The CD facies reflects a mixture of source materials including terrestrial plant detrius, reworked and fine grained amophous organic matter. An organic facies D, associated with the coal, claystone, clayey limestone lithofacies, displays values of HI around 26 (equivalent to Type III Kerogene) and TOC around 1.17%. S2 varies between 0.03 and 1.87 mg HC/g of rock.The D facies consists of highly decomposed, reworked organic matter. These types of organic facies generally appear to be weakly sorted in marine and lake sediments. © SGEM2011 All Rights Reserved by the International Multidisciplinary Scientific GeoConference SGEM.Öğe Organik Fasiyesler(TMMOB Jeoloji Mühendisleri Odası, 1993) Altunsoy, Mehmet; Özçelik, OrhanOrganik fasiyes, sedimentlerin inorganik özellikleri dikkate alınmaksızın belirli bir stratigrafik ünitenin haritalanabilir ölçekteki alt birimidir ve bunlar organik unsurlarının karakterleri temel alınarak diğer alt birimlerden ayrılırlar. Organik maddenin oluşumu, bileşimi ve diyajenez özellikleri göz önüne alınarak yedi ayrı organik fasiyes tanımlaması yapılmıştır. Bu sınıflamada organik maddenin mikroskobik ve organik jeokimyasal özellikleri temel veri olarak kullanılmıştır. A organik fasiyesi özel durumlarda bulunan sınırlı bir fasiyestir. Petrolün kökenini oluşturan B organik fasiyesi ile gazın kökenini oluşturan C organik fasiyesi hacimsel olarak çok yaygındır. Oksitlenmenin olduğu tüm ortamlarda gözlenen D organik fasiyesi ise hiçbir hidrokarbon oluşumu içermez. BC organik fasiyesi B ve C organik fasiyesleri arasında, CD organik fasiyesi ise C ve D organik fasiyesleri arasındaki geçiş fasiyesleridir.
