Yazar "Bekmez, Fatma" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 5 / 5
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Bir üniversite hastanesinin sağlık çalışanlarında ekip çalışması tutumunun iş doyumuna etkisi
    (Cumhuriyet Üniversitesi, 2018) Bekmez, Fatma; Karagözoğlu, Şerife
    Sağlık kuruluşlarının sayıları giderek artmakta ve varlıklarını sürdürebilmek için kaliteyi ön plana çıkarmaktadırlar. Kalite ise, istendik sağlık hizmeti sunmak için çalışanlar arasındaki etkili ekip işbirliğine yaşamsal bir önem yüklemektedir. İyi bir ekip uyumu, ekibi oluşturan profesyonellerin iş hayatının kalitesini artırmaktadır. İş insan yaşamının önemli bir parçasıdır. Yaşamın büyük bir zamanını iş hayatı oluşturmaktadır. İş yerinde geçirilen zamanın verimli bir şekilde kullanılması bireyin işinden sağladığı doyum düzeyi ile ilişkilidir. Bu çalışma kesitsel ve tanımlayıcı nitelikte olup, sağlık çalışanlarının, ekip çalışması tutumunun iş doyumuna etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmanın örneklemi Sivas ilinde bir üniversite hastanesinde 08 Mayıs-29 Eylül 2017' tarihleri arasında çalışan 381 profesyonelden (hekim, hemşire, teknisyen) oluşturmuştur. Araştırmanın verileri "Kişisel Bilgi Formu", "Ekip Çalışması Tutumu Anketi ( EÇTA )" ve "Minosata İş Doyum Ölçeği ( MİDÖ )" ile toplanmıştır. Çalışma için etik kuruldan izin ve katılımcılardan bilgilendirilmiş onam alınmıştır. Veriler SPSS 16 paket programında Kolmogorow-Smirnov, Varyans Analizi, Tukey Testi, Mann Whitney U, Kruskal-Wallis ve Khi-kare testleri kullanılmış ve yanılma düzeyi 0.05 olarak alınmıştır. Araştırmaya katılan profesyonellerin %8.1'i profesör, %3.9'u doçent, %6'sı yardımcı doçent, %23.6'sı araştırma görevlisi, %1.3'ü uzman hemşire, %39.6'si hemşire ve %17.3'ü teknisyendir. Katılımcıların %37.8'i 20-29 yaş aralığında olup, %60.6'sı kadın, %68.8'i evli, %35.4'ü lisans mezunudur. Çalışanlarının, %61.4'ünün 1-5 yıldır bulundukları bölümde, ve %45.9'unun haftalık 40st'den fazla çalıştığı belirlenmiştir. EÇTA ve MİDÖ puan ortalamaları sırasıyla 114.38±14.40-66.18±14.98 bulunmuş, çalışanların EÇTA ile MİDÖ puan ortalamaları arasında pozitif yönde, zayıf ancak istatistiksel olarak önemli düzeyde bir ilişki ( r=0.307 p<0.00 ) saptanmıştır. EÇTA ( 40-140 ) ve MİDÖ'inden ( 20-100 ) alınabilecek toplam puan aralıkları, bu ölçeklerden alınan puan ortalamaları arttıkça olumlu ekip çalışması tutumu ve iş doyumunun artacağı ve iki ölçüm aracı arasındaki korelasyon göz önüne alındığında, çalışma kapsamında yer alan sağlık profesyonellerinin yüksek düzeyde olumlu ekip çalışması tutumu ve iş doyumuna sahip olduğu, aynı zamanda ekip çalışmasına yönelik tutumları artıkça iş doyumlarının da arttığı söylenebilir. Yaş aralığı 40-49, çalışma süresi 16yıl ve üzeri, eğitim düzeyi doktora olan, yönetici konumda çalışan ve uzman hemşire statüsünde olan katılımcıların iş doyumları ile 40-49 yaş aralığı, 16yıl ve üzeri katılımcıların ekip çalışma tutumları istatistiksel olarak önemli düzeyde daha yüksek bulunmuştur. Anahtar Kelimler: Ekip Uyumu, İş Doyumu, Sağlık Çalışanları.
  • Küçük Resim
    Öğe
    A Common Complication in Orthopedic Patients: Postoperative Constipation and Related Risk Factors
    (2023) Gürler, Hesna; Yıldız Tok, Fatma; Bekmez, Fatma
    Purpose: The purpose of this study was to determine the frequency of postoperative constipation and risk factors in orthopedic patients. Design: A descriptive model was used. Methods: A total of 140 patients who underwent surgical intervention in the Orthopedics and Traumatology Clinic were included in the present study. The Descriptive Characteristics Form, Constipation Risk Assessment Scale, and Visual Analog Scale were used to collect the study data. Frequencies, percentages, Mann Whitney U, Kruskal-Wallis, and Spearman Correlation tests were used to evaluate the data. Findings: In the present study, 72.1% of the individuals experienced constipation during the hospitalization period, and the constipation risk score was 12.77.á...á4.83. Those who were female, over 65 years old, unemployed, had lower extremity surgery, used opioid analgesics, were dependent on their activities, had prehospital constipation, had a chronic disease, and used drugs regularly had higher constipation risk scores at statistically significant levels. A significant correlation was detected between the constipation risk score and age, pain severity, hospital stay, time to first defecation after surgery, and the amount of fluid consumed daily. Conclusions: The majority of the individuals experienced constipation during the hospitalization period, and the constipation risk score was moderate. Those who were female, had advanced age, were unemployed, had high pain severity, opioid use, previous constipation, chronic disease, regular medication, long hospital stay, those whose first defecation period was prolonged after the surgery and whose fluid intake was insufficient had a higher risk of constipation. In this regard, nurses must evaluate orthopedic patients in terms of constipation risk factors and apply nondrug methods that prevent and relieve constipation with laxatives.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Delirium Awareness and Treatment Approach in Orthopedics Clinic
    (Aves, 2020) Pazarci, Ozhan; Kilinc, Seyran; Bekmez, Fatma; Cigdem, Burhanettin; Oztemur, Zekeriya
    BACKGROUND/AIMS Orthopedic clinics are among the leading clinics in hospitals that request consultation for patients with delirium. However, delirium is often missed by nurses and physicians, resulting in an incorrect diagnosis. This study aimed to identify patients with delirium in the orthopedic clinics and describe our approach for these patients. MATERIAL and METHODS After forming a strategy for the diagnosis, treatment, and follow-up of patients with delirium, prospective follow-up was performed for patients hospitalized in the orthopedic ward. High-risk patients were screened using the Nursing Delirium Screening Scale, and patients diagnosed with delirium were evaluated using a prepared form. This approach was used to determine the risk factors for delirium, ensure patient safely, and treat the symptoms of delirium. RESULTS Total 988 patients were evaluated, and 34 (2.44%) were diagnosed with delirium. The mean age of the patients was 66.17 +/- 22.68 years. The mean duration of delirium was 2.88 +/- 0.84 days. An age group-based comparison showed that the duration of delirium in older patients was significantly longer than that in younger patients (3.08 +/- 0.9 vs. 2.45 +/- 0.52 d, p=0.042). Further, delirium duration was more among men than among women (3.0 vs. 2.2 d, p=0.031). CONCLUSION Rapid identification of delirium and determination of the etiological cause allows timely and appropriate correction of the condition Identification of delirium by the medical team and the use of a systemic approach are important in treatment. The duration of delirium is longer in men and the elderly; further, most delirious patients have more than one risk factor for delirium.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    SAĞLIK EKİBİ ÜYELERİNİN EKİP ÇALIŞMASI TUTUMUNUN İŞ DOYUMUNA ETKİSİ: BİR ÜNİVERSİTE HASTANESİ ÖRNEĞİ
    (2021) Bekmez, Fatma; Karagözoğlu, Şerife
    Amaç: Bu çalışma, sağlık ekibi üyeleri arasındaki ekip çalışmasının iş doyumu üzerindeki etkilerini ortaya çıkarmak amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Kesitsel ve tanımlayıcı nitelikteki bu çalışma, 08 Mayıs-29 Eylül 2017 tarihleri arasında bir ilin üniversite hastanesinde çalışan 381 sağlık personeli ile yapıldı. Veriler “Kişisel Bilgi Formu”, “Ekip Çalışması Tutumu Anketi (EÇTA)” ve “Minosata İş Doyum Ölçeği (MİDÖ)” ile toplandı. Bulgular: Çalışmaya katılan sağlık ekip üyelerinin yaş ortalaması 34.26±8.54’tür. Araştırmada sağlık ekip üyelerinin çoğunluğunun hemşire, kadın, evli, lisans mezunu, dahili birimlerde, meslekte 1-5 yıl arasında ve haftalık 40 saat ve üzeri çalışanlar olduğu belirlendi. Çalışmaya katılan sağlık ekip üyelerinin EÇTA’dan ortalama 114.38±14.40 puan ve MİDÖ’den ortalama 66.18±14.98 puan aldıkları belirlendi. Çalışmada, sağlık ekip üyelerinin EÇTA ile MİDÖ puan ortalamaları arasındaki ilişkide pozitif yönde ve zayıf düzeyde ancak istatistiksel olarak önemli ölçüde bir bağlantı saptandı (r=0.306, p<0.000). Sonuç: Çalışmada, sağlık ekip üyelerinin ekip çalışması tutumunun yüksek, iş doyumlarının ise orta düzeyin biraz üzerinde olduğu; çalışanların ekip çalışmasına yönelik isteklerinin artışı ile iş doyumlarının artışı arasında paralel bir bağlantı olduğu tespit edilmiştir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    THE RELATIONSHIP BETWEEN PAIN-ANGER LEVELS AND SLEEP QUALITY OF PATIENTS HOSPITALIZED IN THE ORTHOPEDICS AND TRAUMATOLOGY CLINIC BECAUSE OF MUSCULOSKELETAL INJURY
    (2019) Yılmaz, Meryem; Gürler, Hesna; Bekmez, Fatma
    Aim: This study was conducted to determine the relationship between pain-anger levels and sleep quality of patientshospitalized in the orthopedics and traumatology clinic because of musculoskeletal injury.Methods: This study is descriptive and cross-sectional. The study was conducted with 153 patients who underwent plastercast and traction because of musculoskeletal injuries in an orthopedic clinic at a university hospital. The data was collectedbetween January 1st, 2011 and June 30th, 2011 by using the visual analog scale (VAS) and the Spielberger state-trait angerexpression inventory (STAXI) questionnaires. The data was analyzed using descriptive tests and the relationship betweenpain-anger-sleep quality was determined through the Pearson correlation test.Results:. The mean age of 153 patients who participated in this study was 52.78: 56.3% were male, 74.5% were married,55.6% had primary school education level, 56.2% were dependent, 51.0% had plaster cast applied and 53.6% had pain. Thepatients’ mean score for the severity of their pain was found as 4.8 cm (SD=2.3) according to VAS. The average of their traitanger score was moderate (20.49) according to the STAXI. The highest score of the patients on the STAXI scale was theanger-control (22.12±4.91), and the lowest score was the anger-in subscale. (15.39±3.57). It was determined that 68.3% ofthe patients had a negative effect on sleep quality due to pain and their sleep quality mean score was 5.4 cm (SD=2.6)according to VAS. There was no significant relationship between pain-anger-sleep quality (p>0.05). It was found that therewas a significant relationship between patients' trait- anger with anger-in, anger-out, and anger control (r=0.294, 0.589,0.364 respectively) (p=0.001).Conclusion: The results of this study showed that the sleep quality of the patients was negatively affected by pain ratherthan anger. According to this result, it may be recommended to manage pain effectively to improve the quality of sleep inhospitals. It is also recommended to perform well-designed prospective randomized controlled trials to obtain strong evidence.