Yazar "Bozkaya, Ömer" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 14 / 14
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Antalya birliği'nin (Tahtalıdağ ve Alakırçay Napları) diyajenez/metamorfizma derecesinin incelenmesi(2007) Bozkaya, Ömer; Yalçın, Hüseyin[Abstract Not Available]Öğe Bolkardağı Birliği Devoniyen Yaşlı Metakumtaşlarının Petrografisi ve Jeokimyası: Sedimanter Süreçler, Provens ve Tektonik Ortam İçin Bazı Sınırlamalar(TMMOB Jeoloji Mühendisleri Odası, 2013) Bozkaya, Ömer; Yalçın, Hüseyin; Eryılmaz, RemziOrta (Bozkır-Konya, İsalı formasyonu Gerez üyesi) ve Doğu (Kangal-Sivas, Kangal formasyonu Bakırtepe üyesi) Toroslar’da allokton Bolkardağı Birliği’ne ait Devoniyen yaşlı metakumtaşları; başlıca kuvars (monokristalin ve polikristalin), feldispat (mikroklin ve plajiyoklaz), fillosilikat (illit, klorit, C-V, C-S ve dikit) ve kayaç parçaları (fillit ve kuvarsit) içermektedir. Polikristalin kuvars, mikroklin ve fillitik kayaç parçaları Bakırtepe üyesinde, plajiyoklaz ise Gerez üyesinde daha yüksek miktarda bulunmaktadır. Gerez üyesi genellikle kuvars arenit, Bakırtepe üyesi ise subarkoz bileşimli metakumtaşları ile temsil olunmaktadır. Devoniyen yaşlı metakumtaşları, altında ve üstündeki aynı yaşlı birimlere göre litolojik (kum boyu silisiklastik kayaçların baskınlığı) ve mineralojik (daha fazla feldispat ve kuvars içermesi, 1M illitlerin ortaya çıkması, farklı fillosilikat birliktelikleri) farklılıklara sahiptir. Metakumtaşları, yüksek SiO2, Al2O3, Fe2O3 ve K2O içeriği ile karakteristik olup; feldispat türlerine bağlı olarak Bakırtepe üyesi Gerez üyesine göre K2O içeriği bakımından zengin, buna karşın CaO ve Na2O içerikleri bakımından daha fakirdir. Metakumtaşlarının kondrite normalize iz element dağılımlarına göre; Bakırtepe ve Gerez üyeleri birbirinden ayrılmakta ve hem sedimanter hem de magmatik kökenli kaynak alanlardan beslendiğini ortaya koymaktadır. Sonuç olarak; Bolkardağı Birliği’nin birimleri yaş, stratigrafik konum ve litolojik benzerlikler sunmakla birlikte, kaynak alanı, çökelmesi ve diyajenez/metamorfizma tarihçesi açısından önemli farklılıklar içermektedir. Bu farklılıklar, kesiksiz bir sedimantasyondan ziyade, olasılıkla Torosların kuzey birliklerine özgü Variskan orojenezi ile ilişkili transgresyonla provensteki ani değişimlerden kaynaklandığı biçiminde değerlendirilmiştir.Öğe Diagenesis and low grade metamorphism of Karakaya complex units in the NW Anatolia(Hacettepe Universitesi Yerbilmleri, 2009) Tetiker, Sema; Yalçin, Hüseyin; Bozkaya, ÖmerThe aim of this study is contribute to discussions concerning the formation of the Paleotethyan Permo-Triassic Karakaya Complex by revealing the diagenetic-metamorphic properties of the units within the Sakarya Composite Terrane in Northwestern Anatolia. The Nilüfer unit from the Lower Karakaya unit is represented by rocks of blueschist in the lower parts and greenschist facies in the upper parts. The Upper Karakaya unit has limestone blocks, made up of psammite, pelite and carbonate rocks associated with volcanics. In NW Anatolia, various mi- nerals have been determined, in order of abundance, as phyllosilicates (illite, chlorite, stilpnomelane, smectite, kaolinite, C-S, I-S, C-V), feldspar, calcite, quartz, dolomite, pyroxene (augite, Ti-augite), amphibole (hornblende, glaucophane, tremolite/actinolite, anthophyllite), hematite, epidote and goethite in the Lower Karakaya unit, and quartz, phyllosilicates (illite, chlorite, I-S, C-V, C-S, I-C, kaolinite, vermiculite, smectite), calcite, dolomite, feldspar, epidote, augite, hornblende, natrolite, hematite and goethite in the Upper Karakaya units. Trioctahedral chamozitic chlorites and phengitic dioctahedral illites have, respectively, IIb polytypes and 2M1+1M +1Md in the Nilüfer, Orhanlar and Çal units. Kübler index (KI) and Arkai index (AI) data correspond to low-grade anchizone and epizone for the Nilüfer Unit, high grade diagenesis for the Hodul Unit, high grade diagenesis and low grade anchizone for the Orhanlar Unit, and low grade diagenesis for the Çal Unit. The b0 values of illites show as moderate to high for the Lower Karakaya units, but mostly as a moderate pressure facies series for the Upper Karakaya units. According to the textural features, mineral associations, clay/phyllosilicate transformations, typical index minerals and crystallochemical data of phyllosilicates, the Lower Karakaya units were formed in high pressure/low temperature conditions in a compressional basin, whereas the Upper Karakaya units reflect the diagenetic/metamorphic characteristics of an extensional basin dominated by low heat flow.Öğe Diyajenez- Metamorfizma Geçişinin Belirlenmesinde Kullanılan Yöntemler(TMMOB Jeoloji Mühendisleri Odası, 1996) Bozkaya, Ömer; Yalçın, HüseyinKırıntılı sedimanter kayaçların diyajenez ve çok düşük dereceli metamorfizma geçişinin ve/veya evriminin belirlenmesinde çeşitli ölçütler kullanılmaktadır. Bunlar; kayacın dokusal özellikleri, mineralojik bileşimi (indeks mineraller ve/veya mineral fasiyesleri), fillosilikatların kristalografik- yapısal değişimleri ("kristalinde", kristalit büyüklüğü, politipi), organik madde (vitrinit) yansıması, grafitleşme derecesi, sıvı kapanım, jeotermometre ve jeobarometredir. Bu parametrelerden özellikle "kristalinde" ölçümleri diğerlerine göre çok daha yaygın ve kullanışlıdır. Bu çalışmada, diyajenez ve çok düşük dereceli metamorfizmada kullanılan terminolojilerin deneştirilmesinin yanışım, analitik yöntem ve parametreler ile özellikle "kristalinite" ölçümlerinde dikkat edilmesi gereken önemli noktaların açıklanması amaçlanmıştır.Öğe Doğu Toroslardaki (Sarı-Tufanbeyli-Saimbeyli Yöreleri) sedimanter ve çok düşük dereceli matasedimanter kayaçların mineralojisi ve jeokimyası(Cumhuriyet Üniversitesi, 1995) Bozkaya, Ömer; Yalçın, Hüseyin[Abstract Not Available]Öğe Geochemistry of hydrothermal illitizations in Eocene Kösedağ magmatic rocks, Zara-Suşehri area, NE Sivas, East-Central Anatolia: Origin and age of alteration(Elsevier GmbH, 2024) Bozkaya, Ömer; Başıbüyük, Zeynel; Yalçın, Hüseyin; Bozkaya, Gülcan; Hozatlıoğlu, Deniz; Szczerba, MarekThe study area located at the periphery of the collision zone between the Eurasian plate (i.e. Pontides) and Tauride-Anatolide platform, NE of Sivas in the east-central Turkey, which is part of the Tethyan Metallogenic Belt. Mixed-layer illite-smectite (I[sbnd]S) and illite minerals are derived within the hydrothermal alteration zones with a few km2 surface areas (up to 30 km2) in Eocene volcanic and plutonic rocks. The representative I[sbnd]S and illite samples taken from plutonic- and volcanic-hosted alteration zones are investigated by optical and scanning electron microscopy (SEM), X-ray diffraction (XRD), major and trace elements and O[sbnd]H isotope geochemistry and K[sbnd]Ar dating methods. Different types of hydrothermal alterations, such as propylitic and phyllic alteration in the plutonic rocks and argillic alteration in the volcanic rocks were developed as a result of intrusion of Kösedağ Pluton (syenite) into Karataş Volcanics (basaltic trachy-andesite and trachyte) with relations of hot-hot contact. The main phyllosilicate/clay minerals are characterized by kaolinite and I[sbnd]S in volcanic-hosted argillic alteration zones, whereas I[sbnd]S and illite in plutonic-hosted phyllic zones. The ordering types (Reichweite) of I[sbnd]S and illites are represented by R1 I[sbnd]S (I = 65–80 % in I[sbnd]S) + R3 I[sbnd]S (I = 90 % in I[sbnd]S) in the volcanic-hosted rocks, and R3 I[sbnd]S (I = 90 % in I[sbnd]S) and illite (S = 3–5 %). Dioctahedral (d060 ? 1.500 Å) R3 I[sbnd]S and illites have 1 Md + 1 M and 1 Md + 1 M + 2 M1 polytypes, respectively. The major and trace elements such as TiO2, Fe2O3, MgO, Na2O, P2O5, Sc, V, Cu, Ge, Sr, Hf, Zr and Y increase in the volcanic-hosted I[sbnd]S, whereas SiO2, Al2O3, K2O, Pb, W, Mo, As, Sb, Rb and U in the plutonic-hosted I[sbnd]S and illites. The chondrite-normalized distributions of I[sbnd]S and illites present a great similarity to those of host rocks. The chondrite-normalized rare earth element (REE) concentrations are more enriched in the volcanic-hosted I[sbnd]S in comparison with the plutonic-hosted I[sbnd]S and illites having distinctive Eu negative anomaly, which indicate deriving from volcanic matrix and K-feldspar, respectively. Oxygen and hydrogen isotope data of illitic clays indicate that the hydrothermal fluids are originated from magmatic water. According to stable isotopes and fluid inclusion data, I[sbnd]S and illites were formed at the temperature conditions ?150 °C in volcanic-hosted argillic zone, whereas ?250 °C in plutonic-hosted phyllic zones. K[sbnd]Ar dating of alunite, I[sbnd]S and illite minerals indicate that the hydrothermal alteration was started at 40.45 ± 1.28 Ma, almost 2 Ma after the Q-syenite intrusion, within the plutonic body as phyllic alteration stage, and continued up to 35.27 ± 2.81 Ma, with a duration of ?5 Ma, and finalized before the exhumation of the Kösedağ Pluton (28–30 Ma). The geochemical characteristics of I[sbnd]S and illites were controlled by host-rock, condition, origin, and ages of alterations and they can be used as an important tool for magmatic-hydrothermal systems. © 2024 Elsevier GmbHÖğe Güneydoğu Anadolu Otoktonu-Doğu Bölümü (Mardin-Derik Bölgesi) kayaçlarının diyajenez/metamorfizma özelliklerinin incelenmesi(2012) Tetiker, Sema; Yalçın, Hüseyin; Bozkaya, Ömer[Abstract Not Available]Öğe Hekimhan güneyi (KB Malatya) üst kretase-tersiyer yaşlı sedimanter istifin mineralojik-petrografik ve jeokimyasal incelenmesi(Cumhuriyet Üniversitesi, 1991) Bozkaya, Ömer; Yalçın, HüseyinÖZET Bu çalışmada, Malatya iline bağlı Hekimhan ilçe¬ sinin güneyinde geniş yayılıra gösteren ve «tura'dan Miyosen' e kadar değişen yaşlara sahip sedimanter birimlerin genelleştirilmiş stratigrafik istifini, yanal ve düşey yöndeki mineralojik ve jeokimyasal değişimlerini belirlemek, kil, zeolit ve karbonat minerallerinin oluşumlarına, diyajenetik evrimlerine ve dağılımlarına açıklık getirmek, bu minerallerin ana ve iz element içeriklerini incelemek, sonuçta tüm sedimanter havzanın jeolojik evrim ve paleocoğrafik gelişimini ortaya koymak amaçlan¬ mıştır,, o Bu amaç doğrultusunda 342 km 'lik bir alanın 1: 25 000 ölçekli jeoloji haritası yapılarak formasyon düzeyinde on iki litostratigrafik birim ayırtedilmiştir» Bunlar alttan üste doğru, üst Jura-Alt Kretase yaşlı Yukarıselimli formasyonu, Üst Kretase yaşlı Hekimhan o- fiyoliti, Güzelyurt, Boyalıkdere, Kösehasan formasyonla¬ rı, Kuzukulağı volkanitleri ve Yiğitler formasyonu, Pa- leosen yaşlı Yağca formasyonu, Üst Paleosen-Orta Eosen yaşlı Kızılyatak formasyonu, Üst Eosen-Alt Oligosen yaşlı Kocaözü formasyonu, Miyosen yaşlı Hüyük formasyonu ve Karataştepe volkanitleridir. Litostratigrafik birimlerden noktasal ve ölçülü kesit boyunca alınan 686 örneğin büyük bir kısmında optik ve elektron mikroskop, X-ışınları difraksiyonu ile ana ve iz element kimyasal çözümlemeleri yapılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, karbonat platformu özelliğindeki Yukarıselimli formasyonu tümüyle kimyasal sedimantasyon ürünü kireçtaşı ve dolomitik kireçtaşları- nı içermekte, karbonat minerallerini ise kalsit ve daha az da dolomit temsil etmektedir. Resifal kireçtaşı lito- lojisindeki Güzelyurt formasyonu, biyokimyasal süreçler¬ le çökertilmiş olup karbonat mineralleri bütünüyle kalsitten oluşmaktadır. Boyalıkdere formasyonu proksimal türbid akıntılarla çökertilmiş konglomera ve kumtaşı li¬ tolojilerini kapsamaktadır.Pliş fasiyesin.de çökertilen Kösehasan formasyonu, tüf arakatkılı, detritik ve kimyasal sedimantasyon, ürü¬ nü kayaçlar (kumtaşı, mara, kireçtaşı) içeren bir birim¬ dir. Karbonat mineralleri kalsit ile temsil olunmaktadır» Kil mineralleri simektit (Mg-Pe montmorillonit, Al-Pe Saponit)+klorit (di-trioktahedral)iillit şeklinde bir parajenez sunmaktadır» Tüflerde volkanik camdan itibaren gelişmiş otijenik zeolit mineralleri (klinoptilolit, a- nalsim) bulunmaktadır. Bu minerallerden analsiaıler, kı¬ rıntılı sedimantasyonun yoğun, derin ve pH'ın göreli o- larak düşük olduğu bölgelerde, klinoptilolitler ise kim¬ yasal çökelmenin etken ve pH'ın daha yüksek olduğu böl¬ gelerde yeralraakta ve sonuçta yanal ve dikey yönde mi¬ neralojik bir değişim meydana getirmektedir. Karbonat fazında iz element içerikleri açısından en bol bulunan formasyon olup Fe, Ha ve Zn elementlerini daha çok içer- mektedir0 Bazaltik bileşimdeki volkanik kayaçları içeren Kuzukulağı volkanitleri, Kösehasan formasyonundaki piro- klastik kayaçlarla birlikte bölgedeki ilk volkanik evreyi oluşturmaktadır. Yiğitler formasyonu kimyasal kireçtaşlarından o- luşmakta ve karbonat mineralleri kalsit, daha az da do¬ lomit ile temsil edilmektedir. Karbonat mineralleri di¬ ğer formasyonlara göre K'u daha çok içermektedir. Biri¬ min kil minerallerini simektit+klorit+illit oluşturmak¬ tadır. Yağca formasyonu sığ deniz ortamında çökeltilmiş evaporitik seriyi (jips, dolomit, kireçtaşı, marn, kil- taşı) kapsamaktadır. Karbonat mineralleri dolomit ve kal¬ sit ile temsil edilmektedir. Dolomitler, Ca-dolomit bi¬ leşiminde olup Mg/Ca oranı 0.69-0.98 arasında değişmek¬ tedir. Bu formasyon Üst Kretase-Tersiyer sınırı için ö- nemli ipuçları vrebilecek bazı neoforme kil mineralleri (sepiyolit, paligorsit/atapuljit) de içermektedir. Dolo¬ mitlerde saptanan iz element içeriğine göre Mg, Co, Cu, Ki ve Cr'u diğer formasyonlara göre daha fazla içermek-tedir» Kızılyatak ve Kocaözü formasyonları kirayasal-bi- yokimyasal kireçtaşlarından oluşmaktadır (kalsit+dolomit)» Kocaözü formasyonunun kil mineralleri simektit+paligor- sit+klorit biçiminde "bir paraj'enez sunmaktadır, Kocaözü formasyonu karbonat mineralleri iz element miktarı açısından Sr ve Mn elementlerini daha çok içermektedir» Piroklastik kayaçlardan (tüf, aglomera, breş) o- luşan Hüyük formasyonu inceleme alanındaki ikinci volkanik evreye karşılık gelmektedir» Bazalt ve andezit bileşimindeki Karataştepe volkanitleri, bölgedeki son (üçüncü) volkanik aktiviteyi oluşturmaktadır. Üst Kretase'de karbonat mineralleri tümüyle kalsit ile temsil edilmekte iken, Paleosen'de dolomit ortaya çıkmaktadır. Eosen ve Oligosen yaşlı birimlerde kal¬ sit egemen olmakta ve buna az miktarda dolomit eşlik etmektedir» Kil mineralleri, üst Kretase'de simektit+klo- rit+illit, Paleosenfde sepiyolit+paligorsit+simektit, Eosen-Oligosen'de simektit+paligorsit+klorit şeklindedir. Karbonat minerallerinde Mg, Co, Cu, Ni ve Cr miktarları Paleosen'de en yüksek düzeye çıkmaktadır. Genellikle Sr, Fe, Mn, Zn, Na ve K konsantrasyonları Üst Kretase'den Eosen sonuna doğru azalmakta, Oligosen'de tekrar artmak¬ tadır* Kalsit ve dolomitlerde elementlerin değişim diyag¬ ramlarında ters bir ilişki bulunmaktadır. Kalsitlerde Ca-Sr negatif, Mg-Mn, Na-Sr ve Mn-Sr pozitif korelasyon göstermekte iken, dolomitlerde Ca-Sr pozitif, Mg-Mn, Na- Sr ve Mn-Sr negatif korelasyon sunmaktadır.Öğe Karakaya karmaşığı'nın düşük dereceli metamorfk tarihçesine kloritmineralojisi ve jeokimyası ile yaklaşımlar(2015) Tetiker, Sema; Yalçın, Hüseyin; Bozkaya, ÖmerKarakaya Karmaşığına ait farklı tektonik konum ve evrime sahip birimlerde yaygın olarak klorit mineralleribulunmaktadır. Bu çalışmada karmaşığın diyajenetik-metamorfk evriminin yorumlanmasında ve farklıbirimlerin jeolojik tarihçelerinin aydınlatılmasında kloritlerin bir parametre olarak kullanılabilirliğiaraştırılmıştır. Düşük-çok düşük dereceli metamorfk kayaçlarda birincil ve ikincil kökenli olabilenklorit mineralleri; mavi ve kahverengi girişim renklerine ve oldukça düşük çift kırıcılık gösteren optikizotropik görünüme sahiptirler. Kloritler kayaçların matriksinde, gözeneklerinde ve/veya podlardalevhamsı/yapraksı ve yer yer ışınsal biçimlerde görülmektedir. X-ışınları kırınımı (XRD) verilerine göre;bütünüyle IIb politipine sahip olan Mg-Fe kloritler (trioktahedral) brunsvigit-diyabantit-şamozit gibi farklıbileşimler sergilemektedir. Ayrıca, klorit mineralleri türedikleri kayaçlar bakımından felsik ve metabazikkökene karşılık gelmektedir. Benzer biçimde kloritlerin ana element içerikleri ve yapısal formülleri gibijeokimyasal verileri de farklı bileşim ve kökene işaret etmektedir. Klorit minerallerinin iz ve özelliklenadir toprak element (NTE) içerikleri metamorfzma derecesi ile bulundukları kayaca bağlı olarak şisttensleyte doğru artmaktadır. Bu ilişki kondrit-normalize edilmiş iz element ve NTE dağılımlarında belirginolarak fark edilebilmektedir. Bu değişimlerin klorit minerallerinin yapıları, oluşum mekanizmaları veoluştukları tektonik ortamlar ile ilişkili olduğunu göstermektedir. Diğer bir ifadeyle, kloritlerin farklıjeolojik tarihçeye sahip birimlerin ayırt edilmesinde anahtar bir rol oynayabileceğini düşündürmektedir.Öğe Mineral chemistry and garnet U-Pb dating in the Bizmişen iron skarn deposit, Erzincan, East-Central Türkiye(Elsevier GmbH, 2024) Bozkaya, Ömer; Bozkaya, Gülcan; Aysal, Namık; Hanilçi, Nurullah; Yılmaz, HüseyinIn Bizmişen area, Middle Eocene (46.3–42.0 Ma) plutonic rocks (quartz diorite) were intruded into Triassic-Cretaceous limestones and Upper Cretaceous ophiolites and caused to skarn zones containing prograde (garnet, clinopyroxene) and retrograde (amphibole, epidote, calcite, magnetite, phlogopite, serpentinite and chlorite) minerals. Due to contact relationships of quartz diorites with both serpentinized ultramafic rocks and limestone blocks, the mineralogical associations represent calcic (grossular/andradite, amphibole, chlorite and epidote) as well as magnesian (diopside, serpentine, phlogopite, talc) skarns. During the skarnization process, garnet, diopside, epidote, scapolite and amphibole minerals developed in the endoskarn zone within quartz-diorite, and diopside, tremolite, serpentine, phlogopite, talc, Mg-chlorite and calcite minerals developed in the exoskarn zones in ophiolites (serpantinite and listwaenite) and limestones. Skarn and magmatic clinopyroxenes in serpentinized ultramafic hosted exoskarn zone have a compositional range of Wo45-53En35-53Fs0–15 and Wo24-51En38-76Fs0–11, and classified as diopside and augite, respectively. The end members of garnets are Adr46–54Grs43–50Prp1–2Sps1.1–5 in amphibole-epidote-calcite-garnet skarn in endoskarn zone, whereas Adr40–93Grs4–57Prp0.2–2.3Sps0.9–2 in epidote-calcite-garnet skarn in exoskarn zone, and classified as andradite-rich grandite garnets. FeO, MnO and partially MgO contents gradually increase from the edges to the center in zoned garnet grains. Amphibole compositions represent to calcic (Ca >1 atoms per formula unit) group (pargasite) and indicate the high oxygen fugacity conditions which caused the increase in the rate of magnetite crystallization. Al2O3 and FeO contents of epidotes range 23.68–27.63 and 9.10–14.45 wt%, respectively, correspond to composition of epidote and clinozoisite. The iron oxide contents (FeO, wt%) of magnetites change from 91.72 to 98.36 correspond to structural Fe3+1.88–1.97 and Fe2+0.91–1.0 values. The contents of Ti, divalent and trivalent metal cations correspond to ulvospinel-magnetite compositional line at the magnetite end-member. The mineral chemistry of skarn minerals shows similarities to those of most iron skarn deposits. Garnet U-Pb ages (46.95–45.63 Ma) are consistent with the cooling ages of the Bizmişen pluton. The prograde stage of skarn should be occurred syn-intrusion, whereas retrograde stage should be developed later than youngest garnet age (45.6 Ma) and before the oldest late stage argillic alteration (37.5 Ma). © 2024 Elsevier GmbHÖğe Origin of phlogopite occurrences related to ultramafic plutonic rocks in the sivas-yıldızeli area(Hacettepe Universitesi Yerbilmleri, 2016) Yalçin, Hüseyin; Bozkaya, Ömer; Yeşildağ, HülyaThe different two series/associations as Upper Cretaceous Karakoç plutonics and Paleocene felsic plutonic rocks belonging to Central Anatolian Plutonics are present in the Yıldızeli area. Karakoç plutonics consist of ultramafic and mafic rocks and are of transition into each other. Phlogopite mineralizations related to Karakoç plutonics are surrounded by Yıldızeli metamorphic rocks and cut by felsic plutonic and vein rocks. Garnet-scapolite-epidote-phlogopitic pyrometasomatic occurrences are seen within the zones intruded by dikes. Packages of phlogopite plates (1-5 cm) are surrounded by a zone (10-15 cm) with pyroxene and/or hornblendes in which garnet, epidote and scapolite layers and/or lenses are found in places. Phyllosilicates are formed of smectite, C-S (chlorite-smectite), chlorite and P-V/I-V (phlogopite-vermiculite/illite-vermiculite) in the Karakoç plutonics, smectite, chlorite and I-S (illite-smectite) in the mafic plutonic rocks, smectite in the felsic plutonic rocks, and 1M Fe-Al phlogopite, smectite, I-V/P-V and S-V (smectite-vermiculite) in the pyrometasomatic rocks. Phlogopite components as Mg/(Mg+Fe) are 0.74 for phlogopite and 0.67 for P-V. Hornblende, scapolite and garnet from the other silicate minerals are Ca-Na-K magnesian hastingsite, mizzonite and grossular in compositions, respectively. Total trace element concentrations decrease phlogopite-P-V-garnet-hornblende-scapolite trend. The distributions of chondrite-normalized trace and rare earth elements (REE) were clearly decreased from garnet-hornblende-scapolite–phlogopite towards P-V and mineral patterns distinguish from each other and also show a clear differentiation/fractionation. ?18O values of phlogopite and P-V have lower than those of mantle and MORB; whereas they are similar to those of continental originated magmatic rocks. ?18O and ?D concentrations of phyllosilicate minerals suggested that the phlogopite and P-V have respectively hypogene and supergene origins. The decreasing ?D and increasing ?18O values indicate phlogopitization trend, whereas those of increasing ?D and decreasing ?18O sign vermiculitization trend. On the other hand, according to granitoid rocks, reflecting initial values for isotopically fractionation, formation temperatures of phlogopite and P-V were obtained as ~ 280 and ~130 °C, respectively that phlogopite and P-V minerals are thought to be pyrometasomatic rather than magmatic origin. In addition, phlogopites are sometimes undergone vermiculite type of negative transformations passing into P-V interphases. © 2016, Hacettepe Universitesi Yerbilmleri. All Rights Reserved.Öğe Sivas Batısındaki (Yıldızeli-Akdağmadeni) Hidrotermal Kaolin ve I-S Oluşumlarının Mineralojisi ve Jeokimyası(TMMOB Jeoloji Mühendisleri Odası, 2003) Yalçın, Hüseyin; Bozkaya, ÖmerEosen'de etkin olan kırık sistemleri volkanik malzemelerin ortaya çıkmasına; olasılıkla Üst Miyosen'de yeniden aktif hale geçerek hidrotermal akışkanlara olanak sağlamış gözükmektedir. Böylece Sivas batısında sıcak sular ile volkanojenik bileşenlerin kimyasal etkileşiminin ürünleri olan hidrotermal neoformasyon mineralleri oluşmuştur. Şeyhhalil, Canabdal, Kiremitli ve Kavak yörelerindeki beyaz-sarı renkli bozuşmuş volkanik kayaçlarda egemen olarak kaolinit veya I-S gelişmiştir. Ayrıca bu kayaçlarda jarosit, alünit, goya-zit, jips, barit, hematit, götit, pirit, markasit, jipsit, siderit ve tridimit mineralleri de saptanmıştır. Sadece Can-abdal yöresindeki alünit ve goyazit K-feldispattan türemiştir. Alünitin gözlenmediği diğer yörelerde ise jarosit ortaya çıkmakta ve çoğunlukla götite eşlik etmektedir. Bu mineralin oluşumunda biyotit ve/veya opak minerallerin bozuşması gerekmektedir. Kaolinit ve I-S'ler için, ortamlar farklı olmasına rağmen, tonştaynlara benzer bir oluşum biçimi ileri sürülebilir. Burada ilk aşama volkanik camın asidik hidrotermal çözeltiler ile ayrışması ve oluşan sulu Al-silikat jeli biçimindeki ara üründen itibaren kaolinit veya I-S'in sentezi olasılı gözükmektedir.Öğe Sivas-Yıldızeli Yöresi Ultramafik Plütonik Kayaçlarla İlişkili Flogopit Oluşumlarının Kökeni(2016) Yalçın, Hüseyin; Bozkaya, Ömer; Yeşildağ, HülyaYıldızeli yöresinde Orta Anadolu Plütonikleri’ne ait Üst Kretase yaşlı Karakoç Plütonikleri ve Paleosen yaşlı felsik plütonik kayaçlar farklı iki seri halinde bulunmaktadır. Karakoç Plütonikleri; ultramafik ve mafik kayaçlardan oluşmakta ve birbirlerine geçiş göstermektedir. Flogopit mineralizasyonları Karakoç Plütonikleri ile ilişkili olup, Yıldızeli metamorfitleri ile çevrelenmekte, felsik plütonik ve damar kayaçları ile kesilmektedir. Daykların sokulum yaptığı zonlarda granat-skapolit-epidot-flogopitik pirometasomatik oluşumlar ortaya çıkmıştır. Flogopit levhalarının oluşturduğu paketler (1-5 cm) piroksen ve/veya hornblendlerden oluşan zon (10-15 cm) ile çevrelenmektedir. Bu zon içerisinde yer yer granat, epidot ve skapolit seviyeleri ve/veya mercekleri de bulunmaktadır. Fillosilikatları ultramafik plütonik kayaçlarda simektit, C-S (klorit-simektit), klorit ve P-V/I-V (flogopit-vermikülit/illit-vermikülit); mafik plütonik kayaçlarda simektit, klorit ve I-S (illit-simektit); felsik plütonik kayaçlarda simektit; pirometasomatik kayaçlarda 1M Fe-Al flogopit, simektit, I-V/P-V ve S-V (simektit-vermikülit) oluşturmaktadır. Flogopit bileşeni olan Mg/(Mg+Fe), flogopitte 0.74 ve P-V’de 0.67’dir. Diğer silikat minerallerinden hornblend Ca-Na-K magneziyen hastingsit, skapolitler mizzonit ve granatlar ise grossular bileşimindedir. Toplam eser element konsantrasyonu flogopit-P-V-granat-hornblend-skapolit yönünde azalmaktadır. Kondrit-normalize iz ve nadir toprak element (REE) dağılımları granat-hornblend-skapolit–flogopit-P-V yönünde azalmakta olup; minerallerin desenleri genellikle birbirinden ayrılmakta ve belirgin bir ayrımlaşma/farklılaşma göstermektedir. Flogopit ve P-V’lerin ?18O değerleri manto ve okyanus ortası sırtı bazaltlarına (MORB) göre daha düşük; kıtasal kökenli magmatiklere ise benzerdir. Fillosilikat minerallerinin ?18O ve ?D derişimleri; flogopitin hipojen, P-V’in ise süperjen kökenli olduğunu ortaya koymaktadır. Azalan ?D ve artan ?18O değerleri flogopitleşme; buna karşın artan ?D ve azalan ?18O değerleri vermikülitleşme yönelimini vermektedir. Diğer taraftan, izotopsal ayrımlaşma başlangıç değeri olarak alınan granitoyid kayaçlarına göre; flogopit için ~ 280 °C ve P-V için ~130 °C oluşum sıcaklıkları elde edilmiştir. Bu sıcaklık değerleri; flogopit ve P-V minerallerinin magmatik değil, pirometasomatik kökenli olduğunu düşündürmektedir. Ayrıca flogopitler; yer yer P-V ara fazından geçerek, vermikülit türü negatif dönüşümlere uğramıştır.Öğe The mineralogy of Paleozoic rocks from the Amanos region, Turkey(Hacettepe Universitesi Yerbilmleri, 2009) Bozkaya, Ömer; Yalçin, Hüseyin; Kozlu, HüseyinIn the Amanos region, a Precambrian-Triassic sequence is formed by mainly clastic and carbonate rocks and their very low-grade metamorphic equivalents that contain calcite, dolomite, quartz, feldspar, goethite and phyllosilicate (illite, chlorite, kaolinite, paragonite, paragonite-muscovite, smectite, illite-chlorite (I-C), chlorite-vermiculite (I-V) and chlorite-smectite (C-S)) minerals. Of these, maximum quantities are reached for quartz and feldspar in Zabuk and Sadan, calcite in Hasanbeyli and Cudi, and dolomite in the Koruk formations. Illite is abundantly found in all units, whereas there are increases in the chlorite contents in the Sadan, Sosink and Hasanbeyli formations, a minor amount of kaolinite in the Zabuk, Koruk and Seydisehir formations, I-C in the Sadan, Seydişehir and Ki{dotless}zlaç Formations, C-V in the Seydişehir, Ki{dotless}zlaç and Akçadag formations, and C-S in the Sadan and Sosink formations. Paragonite and paragonite-muscovite are observed only in the Ki{dotless}zlaç and Akçada? formations. Illites and IIb chlorites have mostly anchimetamorphic and partly late diagenetic and epimetamorphic crystallinity degrees. The b0 parameters of the illites are distinctive for units, and higher values are measured for Seydisehir and older units, whereas lower values are found for the younger units (Ki{dotless}zlaç, Hasanbeyli and Cudi). 2M1 illites are observed in all units, but 1M in Precambrian-Ordovician units (Sadan, Zabuk, Koruk, Sosink and Seydişehir) and 1Md in Devonian (Hasanbeyli) and in Precambrian-Ordovician units, in smaller amounts. Feldspar also increases in the chlorite and chloriteinterlayered minerals-bearing levels that are related to volcanic feeding, and 1M polytype accompanies this association. The mineralogical properties have no regular distribution based on thickness and geological age, and sudden changes are observed between some of the formations, which is an indication related to mostly source rock, tectonic setting and geodynamic evolution rather than to degrees of diagenesis/metamorphism. In the sequences representing passive margin depositional environments, the Precambrian Sadan formation and Ordovician Bedinan and Devonian Akçada? formation have the mineralogical characteristics of convergent-and extensional basins, respectively. The lower Paleozoic parts of the sequence are similar to equivalents in the Eastern Taurus Autochthon (Geyikda?i Unit) with regard to mineralogic features, but its Devonian-Triassic part is different from equivalent parts of the units of the Tauride Belt and Southeastern Anatolian Autochthon in the Hazro region.
