Yazar "Dursun, Feyza" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Application of Topical/Subconjunctival Bevacizumab and Topical Fluorometholone Acetate in Alkali Burn-induced Model of Corneal Angiogenesis
    (Turkish Ophthalmological Soc, 2010) Dursun, Ayhan; Arici, Mustafa Kemal; Ozec, Ayse Vural; Dursun, Feyza; Toker, Mustafa Ilker; Topalkara, Aysen
    Purpose: To investigate the effect of bevacizumab on corneal neovascularization in an alkali burn -induced model of corneal angiogenesis. Material and Method: Twenty-four Wistar albino rats were used in our study. After chemical cauterization of the cornea, the rats were divided randomly into four groups. Group 1 (control group) received artificial tears twice a day, group 2 received topical fluorometholone acetate twice a day, in group 3, a single dose of bevacizumab (2.5 mg) was administered by a subconjunctival injection, and group 4 received topical bevacizumab 5mg/ml twice a day. Three weeks later, the rat corneas were evaluated by slit-lamp biomicroscopy and corneal photographs were taken with a digital camera, followed by sacrifice of the subjects. The proportional area of vascularized cornea, length of the longest neovascular sprout, corneal oedema and corneal opacity score were assessed. Result: The analysis of digital photographs showed less corneal neovascularization, corneal oedema, corneal opacity score and shorter length of the longest neovascular sprout in the three drug groups than in the control one (p<0.05). The area of corneal neovascularization in groups 3 and 4 was less than in group 2 (p=0.035 and p=0.027, respectively). Corneal neovascularization, corneal oedema and corneal opacity did not differ significantly between the subconjunctival and topical bevacizumab groups. However, statistically significant decrease was observed in the length of the longest neovascular sprout in the topical bevacizumab group (p=0.029). Discussion: Subconjunctival/topical bevacizumab treatment is an effective method in reducing corneal neovascularization. However, we observed that topical bevadzumab is more efficient than subconjunctival bevacizumab and fluorometholone acetate in preventing corneal neovascularization.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Comparison of the effects of bevacizumab and ranibizumab injection on corneal angiogenesis in an alkali burn induced model
    (IJO PRESS, 2012) Dursun, Ayhan; Arici, Mustafa Kemal; Dursun, Feyza; Ozec, Ayse Vural; Toker, Mustafa Ilker; Erdogan, Haydar; Topalkara, Aysen
    AIM: To investigate the effects of bevacizumab and ranibizumab on corneal neovascularization in an alkali bum-induced model of corneal angiogenesis. METHODS: Fifteen Wistar-Albino rats were divided randomly into 3 groups after chemical cauterization of the cornea. The first group received a single dose of 0.1mL saline solution as a control group whereas second and third groups received a single dose of 2.5mg bevacizumab or 1mg ranibizumab by subconjunctival injection, respectively. After three weeks, the rat corneas were evaluated by biomicroscopy and corneal photographs were taken. The percentage of neovascularization area, length of the longest new vessel, corneal oedema and corneal opacity scores were assessed. RESULTS: The analysis of digital photographs showed that the percentage of neovascularization area to the total corneal area, the length of the longest new vessel, corneal oedema and opacity scores were significantly lower in both study groups compared to the control group (P<0.05). Additionally, the percentage of corneal neovascularization area, the length of the longest new vessel and corneal opacity score were less with bevacizumab than ranibizumab. CONCLUSION: Subconjunctival bevacizumab and ranibizumab treatments may be effective methods in reducing corneal neovascularization Furthermore, bevacizumab is more effective than ranibizumab in the inhibition of corneal neovascularization.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Psödoeksfoliasyon sendromu ve kapsüler glokomlu katarakt hastalarında, hümör aközde ve kanda total oksidatif stres, total antioksidan kapasite, arilesteraz ve paroksonaz seviyelerinin karşılaştırılması
    (Cumhuriyet Üniversitesi, 2011) Dursun, Feyza; Özeç, Ayşe Vural
    Bu çalışmada Psödoeksfoliasyon sendromu ve kapsüler glokomlu hastalarda serum ve aköz hümörde oksidatif stres düzeyinin araştırılması amaçlanmıştır.Prospektif olarak planlanan bu çalışmaya, olgular 10.09.2010 ile 30.09.2011 tarihleri arasında, C.Ü. Tıp Fak. Göz Hast. A.D. Polikliniğine, puslu görme şikayeti ile başvuran ve katarakt tanısı alıp, cerrahi tedavi önerilen psödoeksfoliasyon sendromu ve kapsüler glokomlu hastalar arasından seçildi. Psödoeksfoliasyon sendromlu hastalar 1. grup, kapsüler glokomlu hastalar 2. grup ve katarakt tanısı dışında ek sistemik hastalığı olmayan hastalar 3. grup olarak ayrıldı. Her bir grup ayrı ayrı 26 hasta olmakla birlikte toplam 78 hasta çalışmaya dahil edildi. Total oksidatif stres, total antioksidan kapasite, paraoksonaz ve arilesteraz enzim düzeyleri aköz hümör ve serumda değerlendirildi.Total antioksidan kapasite, paraoksonaz ve arilesteraz enzim düzeyleri aköz hümör ve serumda psödoeksfoliasyon sendromu ve kapsüler glokom gruplarında kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde düşük bulundu (p<0.05). Psödoeksfoliasyon sendromu ve kapsüler glokom grupları arasında aköz hümörde total antioksidan kapasite, paraoksonaz ve arilesteraz enzim düzeyleri için anlamlı bir farklılık yoktu. Bununla birlikte kapsüler glokom grubunda serumda total antioksidan kapasite, paraoksonaz ve arilesteraz enzim düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı şekilde düşük bulundu (p<0.05). Psödoeksfoliasyon sendromu ve kapsüler glokom gruplarında kontrol grubuna göre aköz hümör ve serumda total oksidatif stresde anlamlı şekilde artış saptandı (p < 0.05). Aköz hümör ve serumda total oksidatif stres kapsüler glokom grubunda psödoeksfoliasyon sendromu grubuna göre istatistiksel açıdan anlamlı olmamakla birlikte yüksek bulundu.Çalışmamızın sonuçlarına göre psödoeksfoliasyon sendromu ve kapsüler glokom gruplarında oksidatif stresin önemi vardır. Psödoeksfolisyon sendromu ve kapsüler glokomun patogenezinde artmış oksidatif stres ve azalmış antioksidan savunma sistemleri önemli bir rol oynayabilir.Anahtar Kelimeler: Psödoeksfoliasyon sendromu, Kapsüler glokom, Total oksidatif stres, Total antioksidan kapasite, Paraoksonaz, Arilesteraz.