Yazar "Güneş, Hatice" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Akondrogenezis Tip 2 (Langer-Saldino)(T.C. Sağlık Bakanlığı Ankara Şehir Hastanesi, 2013) Kaya, Ali; Güven, Ahmet Sami; Demir, Mevlüt; Güneş, Hatice; Duksal, Fatma; Aygüneş, Utku; Gültekin, AsımAkondrogenezis; ileri derecede kısa ekstremiteler, vertebra korpuslarında kemikleşme defekti, fıçı tarzında toraks, kısa gövde, şişkin abdomen ve büyümüş kafa ile karakterize, otozomal resesif geçişli, nadir görülen bir osteokondroplazidir. İskelet displazili pek çok olgu gebeliğin 16-24. haftalarında anormal ultrasonografik bulgularla tanınabilmektedir. Bu yazıda doğum sonrası klinik ve radyolojik olarak akondrogenezis tip 2 tanısı konulan bir olgu sunulmaktadır. Annenin iki abortus öyküsü olmasına rağmen, gebelik takipleri düzenli yapılmadığı için prenatal tanı konulamamıştır. İskelet deformiteleri ile seyreden akondrogenezis, otozomal dominant ve resesif olarak kalıtılmaları nedeniyle sonraki gebeliklerde genetik danışmanlık verilebilmesi için prenatal tanı önemlidir.Öğe Do Febrile Seizures Influence Neurodevelopment?(2019) Güneş, Hatice; Şahin, İrfan Oğuz; Zararsız, Aslıhan; Arslan, Mesut; İçağasıoğlu, Füsun DilaraObjective: Families are often concerned that febrileseizures may have negative effects on theneurodevelopment of their children. The aim of ourstudy was to demonstrate the effects of febrile seizure onthe neurodevelopment in children using the DenverDevelopmental Screening Test II (DDST).Materials and Methods: This cross-sectional andprospective study included 28 patients hospitalized forfebrile seizures during a six-month period. The children'sage, sex, number of seizures, number of recurrences, andfamily history of seizure were recorded. The DDST wasperformed at admission (1st DDST) and one year later(2nd DDST). The results were evaluated in threecategories as ‘normal,’ ‘suspicious,’ and ‘abnormal.’Results: The 1st DDSTs were found as normal,suspicious, and abnormal at the rates of 53.6%, 39.3%,and 7.1%, respectively. The 2nd DDST’s were normal,suspicious, and abnormal at the rates of 67.9%, 28.6%,and 3.6%, respectively. Fourteen of the 15 found asnormal were normal, but 1 was suspicious. Six of the 11found as suspicious remained suspicious, 4 were normal,and 1 was abnormal. One of the 2 patients found asabnormal was normal, the other was suspicious. Therewere no significant differences between the scores of the1st and 2nd DDSTs (p=0.423).Conclusion: We found that febrile seizures were notassociated with neurodevelopmental delay when using theDDST II. According to the results of this study, it maybe possible to reassure parents about the normalneurodevelopment expectations for their children despitehaving febrile seizures.Öğe Evaluation of serum selenium levels in children with recurrent febril convulsions(2011) Berk, Erhan; Kaya, Ali; Deveci, Köksal; Güven, Ahmet Sami; Demir, Mevlüt; Güneş, Hatice; Gültekin, AsimIntroduction: The febrile convulsion (FC) occurs in neurologically normal children aged between six months and five years and it is defined as convulsions occurred during fever and in the absence of central nervous system (CNS) infection, electrolyte imbalance, diseases affecting directly CNS, and history of afebrile convulsion. The aims of this study were to determine the serum levels of selenium in patients with recurrent FC and to compare them with those of healthy children. Materials and Methods: The study included 61 pediatric patients diagnosed with recurrent FC. At the same session, 54 healthy children who admitted to our pediatric clinic for routine controls without history of fever and convulsion, are assigned as control group. The serum level of selenium was measured by atomic absorption spectrometric method (hydride technique). Results: Mean level of selenium was determined as 67.10±8.87 ?g/L in patients and 81.99±13.13 ?g/L in control group; the difference was statistically significant (p<0.05). Discussion: The lower serum levels of selenium in patients with recurrent FC may be the cause of triggering of convulsion or may contribute to its recurrence. Further studies are necessary to clarify this relationship. © The Journal of Current Pediatrics, published by Galenos Publishing.Öğe Febril konvülziyonlu çocuk hastaların 1 yıllık izlemi boyunca denver II gelişimsel tarama testinin değerlendirilmesi(Cumhuriyet Üniversitesi, 2015) Güneş, Hatice; ıçağasıoğlu, Dilara FüsunFebril konvülziyon (FK) çocuklarda görülen en sık konvülziyon tipidir ve çocukluk çağı nörolojik bozuklukları arasında en üst sırayı alır. FK; 3 ay ile 5 yaş arası dönemde merkezi sinir sistemini tutan bir enfeksiyon olmaksızın ya da belirlenmiş bir başka neden olmadan (elektrolit dengesizliği, metabolik bozukluk, entoksikasyon ve travma), önceden afebril konvülziyon geçirmemiş çocuklarda ateşli bir hastalık sırasında görülen konvülziyon olarak tanımlanmıştır. İlk FK sonrası hastaların %30-40'ında rekürrens görülmektedir. Bazı çalışmalarda FK sonrası epilepsi gelişme riski normal popülasyona göre artmış bulunmuştur. FK'ların benign bir tablo olduğu görüşü hakim olmakla birlikte yapılan çoğu çalışmada geçici veya kalıcı nörolojik sekeller oluşturabileceği, mental foksiyonları etkiyebileceği ve hipokampusta bir takım hasarlara neden olabileceği de gösterilmiştir. Çocuğunun konvülziyon geçirdiğine şahit olmak aileler için korkutucu bir deneyimdir. Ailelerin çoğu, geçirilen bu ateşli havalenin çocuklarının beyninde ve gelişiminde hasara neden olacağını düşünmektedir. Çocukların nörogelişimsel değerlendirilmesinde kullanılan testlerden biri Denver II Gelişimsel Tarama Testidir (DGTT II). Kullanıldığı üç temel alan şunlardır; sağlıklı gözüken çocukların olası sorunları yönünden taranması, gelişimsel gerilik olduğundan kuşkulanılan işlevleri nesnel şekilde saptama olanağı vermesi ve riskli bebeklerin (örneğin doğum öncesi sorunlar, düşük doğum ağırlıklı ya da erken doğmuş, çoğul gebelikler, ailede gelişimsel sorunu olanlar, yardımcı üreme teknikleri ile doğan bebekler v.b.) izlemi. DGTT II yapılırken çocuğun yaşına göre yapması gereken bir takım yetiler aileye sorulur ya da testi yapan tarafından hastaya uygulatılmasına dayalı olarak kaydedilir ve sonuçlarına göre hastaya puanlama yapılır. Çalışmamızın amacı; FK'nun çocukların nörogelişimi üzerine olan etkisini DGTT II kullanarak ortaya koymaktır. Bu çalışma Ocak 2013-Temmuz 2013 tarihleri arasında Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Nörolojisi Kliniğinde FK tanısıyla yatan 28 hasta üzerinde yapıldı. Çalışmaya aldığımız hastalara yattıkları dönemde ve bir yıl sonrasında DGTT II uygulandı, yaş, cinsiyet ve konvülziyon sayısı ve kontrolde nöbet tekrarı, akrabalarında nöbet öyküsü sorularak kaydedildi. Olguların %64,3'ü erkek, %35,7'si kız, ortalama yaşları 18.42±10.48 ay idi. Bu hastaların DGTT II puanları incelendiğinde %53.6 'sı normal, %39.3'ü şüpheli ve %7.1'i ise anormal bulundu. Aynı hastaların bir yıl sonraki kontrol DGTT II puanlarına bakıldığında; %67.9'nun normal, %28,6'sının şüpheli ve %3,6'sın ise anormal puan aldığı tespit edildi. Çalışmaya alındığında 15 hastanın DGTT II puanı normal bulunurken kontrol sonrasında 14'ü normal, 1 tanesi ise şüpheli bulundu. Kontrol öncesi şüpheli bulunan 11 hastanın 4'ü normal 1'i ise anormal bulunurken, kontrol öncesi anormal bulunan 2 hastanın 1'i şüpheli 1'i ise normal bulundu. Hastaların %78.6'sında bir yıl sonra nöbet tekrarının olduğu görüldü. Uzun süreli antiepileptik tedavi, hastaların %78.6'sına verilmezken, %14.3'üne fenobarbital(FB), %7.1'ine valproik asit(VPA) başlanılmıştır. Hastaların %64.3'nün ailesinde nöbet geçiren bireylerin olduğu bulundu. Sonuç olarak; FK geçiren çocuklar DGTT II ile değerlendirildiğinde, FK'nun çocukların nöromotor gelişimlerinin olumsuz olarak etkilenmediği saptadı. Ailelere febril konvülziyonla ilgili bilgi verilirken en çok kaygılandıkları bu durumun ayrıntılı bir şekilde anlatılmasının onlarda oluşan anksiyetiyi azaltacağına ve gereksiz medikal işlemlerin yapılmasının da önüne geçileceğine inanmaktayız. Anahtar Kelimeler: Febril Konvülziyon, Denver Gelişmsel Tarama Testi, Nöromotor Gelişim
