Yazar "Kirakli, Esra Korkmaz" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Effects of Thoracic Radiotherapy on Quality of Life in Non-Small Cell Lung Cancer Patients
    (University of Health Sciences, 2024) Kirakli, Esra Korkmaz; Erdiş, Eda; Erim, Eser; Zoto, Teuta; Atalar, Banu; Yücel, Birsen
    Amaç: Çalışmamızın birincil amacı Küçük Hücreli Dışı Akciğer Kanseri (KHDAK) tanısıyla radikal amaçlı torasik Radyoterapi (TRT) uygulanan olgularda, torasik RT’nin yaşam kalitesi skorları üzerinde yaptığı değişiklikleri saptamak, ikincil amacı ise RT parametrelerinin yaşam kalitesi skorlarına etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya katılan 3 ayrı merkezde Temmuz 2018-Temmuz 2019 tarihleri arasında radikal torasik RT uygulanan Küçük Hücreli Dışı Akciğer Kanseri olguları çalışmaya dahil edilmiştir. RT öncesinde, RT sonunda ve RT’den 1 ay sonra genel (QLQC30) ve akciğer kanserine spesifik (QLQ-L13) yaşam kalitesi anket modülleri ile yaşam kalitesi verileri toplanmış ve bu parametrelerdeki değişimler değerlendirilmiştir. Ayrıca RT tekniği, total doz, planlanan hedef hacim, dozimetrik veriler ile yaşam kalitesi skorlarındaki oluşan değişiklikler arasındaki ilişkisi araştırılmıştır. Bulgular: Verileri analiz edilen olgu sayısı 124’tü. Ankete uyum oranı %88’di. Ortanca yaş 61 (54-65)’di. Olguların %90’ı erkek, %84’ü evre 3’tü. Olguların %46’sında 3 Boyutlu Konformal Radyoterapi, %54’ünde Yoğunluk Ayarlı RT tekniği uygulanmıştı. Eşzamanlı KT alan olgu sayısı 72 (%58)’ydi. Radikal torasik RT ile olguların genel yaşam kalitesi skorları değişmezken, RT bitiminde, RT öncesi ve sonrasında 1. aya göre; emosyonel fonksiyon azalmakta, disfaji, halsizlik, bulantı-kusma ve iştah kaybında anlamlı artış oluşmaktaydı. Hemoptizide ise anlamlı palyasyon RT sonrası 1. ayda sağlanmaktaydı. Klinik parametreler ve RT ilişkili parametreler ile yaşam kalitesi skorlarında oluşan değişiklikler arasında bir ilişki bulunamamıştır. Sonuç: Radikal torasik RT’nin bitiminde olguların genel yaşam kalitesi değişmezken, emosyonel fonksiyon düşmekte, disfaji, halsizlik, bulantı-kusma ve iştah kaybında anlamlı artış oluşmakta, hemoptizide ise anlamlı palyasyon sağlanmaktadır. RT ilişkili parametreler ile yaşam kalitesi skorlarında oluşan değişiklikler arasında bir ilişki bulunamamıştır.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Risk factors of radiation pneumonitis in patients with NSCLC treated with concomitant chemoradiotherapy--Are we underestimating diabetes?--Turkish oncology group (TOG)/Lung cancer study group
    (Wiley, 2020) Ergen, Sefika A.; Dincbas, Fazilet O.; Yucel, Birsen; Altinok, Pelin; Akyurek, Serap; Kirakli, Esra Korkmaz; Ulger, Sukran
    Introduction To evaluate the clinical and dosimetric parameters that increase the risk of radiation pneumonitis (RP) in locally advanced non-small cell lung cancer (NSCLC) patients treated with concomitant chemoradiotherapy of nationwide multicentric data analysis. Methods All data of 268 patients who underwent definitive chemoradiotherapy were retrospectively collected from eight institutes participating in this study. Patient, tumor and treatment-related factors and dosimetric parameters were analyzed for grade >= 2 RP. The toxicity scoring system of The Radiation Therapy Oncology Group used for grading the severity of pneumonitis. A relationship with the risk of RP with potential predictive factors were evaluated by univariate and multivariate analyses. A recursive partition analysis (RPA) was applied to stratify patients according to the risk of developing RP. Results There were 90 (33.6%) patients who had grade >= 2 RP. The median time to pneumonitis after treatment was 4 months (range:1-6 months). In univariate analysis, diabetes mellitus (DM), use of cisplatin/etoposide, total and daily radiotherapy (RT) fraction dose, the planning target volume (PTV) size, mean lung dose, V5, V10 and RT technique were associated with the development of pneumonitis. In multivariate analysis, only DM (P = 0.008) was found to be independent risk factors for RP. According to RPA, the risk of developing RP was highest in patients with DM. Conclusions In our study, besides the known dosimetric factors, DM was found to be the most important risk factor causing RP development in multivariate analysis and RPA. The risk is tripled compared to patients without DM.