Yazar "Korkmaz, Murat" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 11 / 11
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Aspiration and methylprednisolone injection to the cavity with IV cannula needle in the treatment of volar wrist ganglia: New technique(PROFESSIONAL MEDICAL PUBLICATIONS, 2013) Korkmaz, Murat; Ozturk, Hayati; Senarslan, Dilsad Amanvermez; Erdogan, YalcinObjective: There are several types of treatment modalities for wrist ganglions. The aim of the study was to assess the effectiveness of cyst aspiration and methyl prednisolone acetate injection with double IV cannula rather than sharp pointed needle, as a new technique in the treatment of volar ganglia. Methodology: The study involves total of 19 patients who received treatment by aspiration and methyl prednisolone injection into the cavity. Two IV cannulas are pricked to the cystic cavity. Cyst fluid is drained by the distally placed IV cannula meanwhile injecting methyl prednisolone by proximally placed IV cannula. The patient records and follow-up reports are retrospectively investigated. The patient age, sex, site of the cyst, the treatment that was applied, adjacency to the artery and the nerves and recurrence are recorded. Mean follow up time was 2.1 +/- 0.5 years. Results: The study involved 19 patients that received aspiration treatment for volar ganglion cysts between January 2004 and December 2009. There were 12 (63.2%) female and 7 (36.8%) male subject with volar wrist ganglion cyst. The mean age of patients was 27.63 +/- 6.6 years. Fourteen (73.7%) patients of total had cysts close to the artery. We didn't observe any complication related to methyl prednisolone injection and arterial ischemia. Recurrence was observed in three (15.8%) patients. Conclusion: This method has lower recurrence rate than other aspiration therapy with sharp pointed needle. We prefer to use IV cannula needle for cyst aspiration and steroid injection in treatment of volar ganglia before any surgical intervention.Öğe Belirli sürekli distraksiyonun deneysel model üzerinde ilizarov tipi eksternal fiksatörle kırık iyileşmesine etkisi(Cumhuriyet Üniversitesi, 2002) Korkmaz, Murat; Öztürk, HayatiIV ÖZET Kırık iyileşme süresiyle ilgili pek çok çalışma olmasına rağmen, travmatoloji için tam olarak çözümlenememiş bir olaydır. Kırık iyileşme süresiyle ilgili çok sayıda çalışma halen devam etmektedir. Tavşanlar üzerinde kendi geliştirdiğimiz, belirli sürekli distraksiyon (BSD) yapan, İlizarov tipi eksternal fiksatör sisteminin, kınk iyileşmesi üzerine etkisini değerlendirdik. Yeni Zellanda tipi 15 tavşanı 3 gruba ayırdık. Birinci grup kontrol grubu idi. İkinci grup tavşanlara, İlizarov tipi eksternal fiksatör sistemi ile ağırlığının % 10'u kadar BSD yapıldı. Üçüncü grup tavşanlara yaylarla modüle edilmiş, İlizarov tipi eksternal fiksatör sistemi ile ağırlığının % 30'u kadar BSD yapıldı. Her 3 grupta 12, 21, 28 ve 35. günlerde X-Ray ile takip edildi. 45. gün tüm tavşanlar sakrifiye edildi. Kırıktaki kallus ve kaynama makroskopik ve mikroskopik olarak değerlendirildi. Radyolojik ve histolojik skorlama sistemleri ile sonuç belirlendi. Sonuçlar Kruskal- Wallis testi ile değerlendirilerek gruplar arası farkın istatistiksel anlamlılığına bakıldı. İkinci grup radyolojik ve histolojik olarak birinci ve üçüncü gruptan daha iyi sonuçlara sahipti. Üçüncü grup ise radyolojik ve histolojik olarak diğer gruplardan daha kötü sonuçlara sahipti. Bu sonuçlara göre; İlizarov tipi eksternal fiksatör sistemi ile ağırlığın %10'u kadar, BSD'nin kırık iyileşmesi üzerine olumlu etkisi olduğu tespit edildi. Ağırlığın % 30'u kadarıyla yaylarla modüle edilmiş İlizarov tipi eksternal fiksatör sistemiyle yapılan BSD'nin ise kırık iyileşmesini geciktirdiği izlenmiştir. Tüm bu bulgular eşliğinde bu konuyla ilgili ileride yapılması gereken bir çok çalışma olması gerektiği kanaatine vardık. Anahtar kelimeler: Kırık iyileşmesi, İlizarov tipi eksternal fiksasyon, belirli sürekli distraksiyon (BSD)Öğe Extreme complications of Fixion nail in treatment of long bone fractures(SPRINGER, 2008) Ozturk, Hayati; Unsaldi, Tansel; Oztemur, Zekeriya; Bulut, Okay; Korkmaz, Murat; Demirel, HueseyinThe authors present their experience related to extreme complications in treatment of diaphyseal fractures of the long bones with application of the Fixion expansion intramedullary nail in a total of 48 surgeries. We have encountered six (12.5%) extreme complications in the management of fractures of 3 humeral, 2 tibial, and 1 femoral bones during its application procedure and postoperative follow-up. Of six cases, two with humeral and tibial fractures developed nonunion and rotational instability because of failure of inflation of the Fixion nail. One of the Fixion nail in humerus was broken spontaneously, and one of the Fixion nail deflated at the follow-up and pseudoarthrosis developed in this patient. In a patient with osteogenesis imperfecta, during the inflation of the nail for the treatment of femur fracture, a new longitudinal fracture occurred and conventional non-locking intramedullary nail was inserted. In a patient with a tibia fracture that was treated with the Fixion nail, new fracture occurred due to its bending after weight bearing in the postoperative period. The Fixion nail application is a new technique for the intramedullar fixation of long bones. It is considered as an effective method for the selective fracture types of long bones. Application may need special training. Since the Fixion has not got rotational stability and rigidity as conventional nailing systems, bending and breaking of the nail may occur during postoperative period in patients with over obesity and hyperactivity. In patients with osteogenesis imperfecta, it may not be the first choice as a nailing system.Öğe Mini Transverse Versus Longitudinal Incision in Carpal Tunnel Syndrome(COLL PHYSICIANS & SURGEONS PAKISTAN, 2013) Korkmaz, Murat; Ekici, Mehmet Ali; Cepoglu, Mehmet Cengiz; Ozturk, HayatiObjective: To evaluate the effectiveness of mini-transverse compared with mini-longitudinal incision for carpal tunnel release (CTR) with reference to postoperative functional capacity, symptom severity and complication rate. Study Design: Analytical study. Place and Duration of Study: Cumhuriyet University Medical Faculty, Department of Orthopaedics, Tokat State Hospital, Department of Orthopaedics and Medical Park Tokat Hospital, Department of Neurosurgery, from January 2007 to January 2009. Methodology: This study included 93 hands of 79 patients with carpal tunnel syndrome (CTS), which were operated between 2007 and 2009. Patients were divided according to incision types into Group-1 (undergoing mini-longitudinal incision) and Group-2 (undergoing mini-transverse incision). Patients were evaluated initially and at 3 weeks after treatment according to symptom severity and functional status of Boston Questionnaire (BQ). Demographic and clinical data were analyzed and compared statistically between two groups. Results: Statistically significant differences were observed in BQ symptom and functional scores between the pre- and postoperative period (p < 0.0001). BQ symptom and functional scores at postoperative period were better in Group-1 than Group-2 (p = 0.044 and p = 0.023 respectively). The scar hypersensitivity (p = 0.258) and tenderness (p = 1.00) associated with the incision sites were not statistically different. Conclusion: Longitudinal incision is more effective on symptom and functional conditions than transverse incision. However, there was less scar formation with transverse incision.Öğe Pulslu elektromanyetik alanın kognitif fonksiyonlar ve analjeziye etkisinin NMDA reseptör yolağı üzerinden incelenmesi(Sivas Cumhuriyet Üniversitesi, 2022) Korkmaz, Murat; Demirkazık, AyşeN-metil-D-aspartik asit (NMDA) reseptörleri öğrenme ve bellek süreçlerinin moleküler mekanizması olduğu kabul edilen Long Term Potentation (LTP) fenomeninin erken fazında önemli bir yer tutar. LTP'nin indüklenebilmesi için NMDA reseptörünün aktivasyonu gereklidir. Kognitif fonksiyonların yanı sıra NMDA reseptörleri ağrı algısında da rol oynamaktadır. Yer kürenin sahip olduğu doğal elektromanyetik alanın üzerine teknolojinin de gelişmesiyle yapay elektromanyetik alanlar inşa edilmiştir. Güncel nörobilim araştırmaları, çok düşük frekanslı pulslu elektromanyetik alan (ÇDF-PEMA) maruziyetinin kognitif fonksiyonlar ve analjezi üzerine etkisini ortaya koymuştur. Bu araştırma ÇDF-PEMA maruziyetinin kognitif fonksiyonlar ve analjezi üzerine etkisini N-metil-D-aspartik asit reseptör (NMDAR) yolağı üzerinden değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada 42 Wistar Albino rat ile 6 grup oluşturulmuştur. Çok düşük frekanslı pulslu elektromanyetik alan maruziyeti 5 mT olarak günde 165 dk süreyle 15 gün uygulanmıştır. NMDAR agonisti olan NMDA (15 mg/kg; i.p.) ile NMDAR antagonisti olan MK-801 (0.1 mg/kg; i.p.) 15 gün süreyle iki günde bir olacak şekilde enjekte edilmiştir. Bütün gruplara kognitif fonksiyon ve ağrı testleri uygulanmıştır. Hipokampüs ve prefrontal korteks NMDAR konsantrasyonunun ölçümü için ELISA yöntemiyle biyokimyasal olarak incelenmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre, ÇDF-PEMA'nın NMDA reseptörü üzerinden uzaysal öğrenme ve bellek performansını ölçen Morris Su Labirenti (MWM) test grupları arasında ilk ölçüme göre son ölçüm alanda geçirilen süre yüzdelerindeki değişim, gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermemektedir (p>0,05). Pasif sakınma, açık alan ve yükseltilmiş T labirent testinin sonuçlarında anlamlı bir farklılık ortaya çıkmıştır (p<0.05). Tüm grup ve bütün günler incelendiğinde tail flick testinde 7.gün (p<0.05), hot plate testinde 11.gün (p<0.05) analjezinin en uzun süre gerçekleştiği günlerdir. Sonuç olarak, ÇDF-PEMA, NMDA reseptörü üzerinden uzaysal bellek performansına etki göstermemiş ancak epizodik bellek, anksiyete benzeri davranışlar ve analjezi üzerine etki göstermiştir.Öğe Radiation synovectomy therapy combined with surgical synovectomy in chronic nonspecific synovitis of the knee joint(TURKISH JOINT DISEASES FOUNDATION, 2013) Oztemur, Zekeriya; Bulut, Okay; Korkmaz, Murat; Ozturk, Hayati; Tezeren, GunduzObjectives: This study aims to investigate the effectiveness of the radiation synovectomy (RS) procedure combined with the surgical synovectomy in the treatment of chronic nonspecific synovitis, which are resistant to medical treatment. Patients and methods: Between March 2004 and October 2009, 17 knees of the 17 patients (15 males, 2 females; mean age 42.5 years; range 27 to 70 years) who underwent synovectomy surgery, followed by RS procedure with the Y-90 at six weeks were included. At the end of a mean 48.7 months (range; 15-126 months) follow-up period, the Lysholm Knee Scale scores were used for functional assessment before and after RS procedure. The nocturnal pain, resting pain, activity pain and effusion were evaluated with the visual analog scale. The patient satisfaction was recorded as excellent, very good, good and poor. Results: At the end of the follow-up period, all patients had satisfaction scores of excellent and very good. There was a statistically significant difference between all assessment scores before and after treatment (p<0.05). It was found that none of the cases had radionuclide leakage from the joint in their control scintigraphy following RS procedure. No significant complication was seen except for deep vein thrombosis developed in one case. Conclusion: Our study results showed that RS procedure combined with the surgical synovectomy is an effective and safe treatment method for the treatment of cases of chronic nonspecific synovitis which recurs despite medical treatment.Öğe Surgical synovectomy combined with yttrium 90 in patients with recurrent joint synovitis(SPRINGER HEIDELBERG, 2013) Oztemur, Zekeriya; Bulut, Okay; Korkmaz, Murat; Golge, Umut Hatay; Ozturk, Hayati; Tezeren, Gunduz; Gunaydin, IlhanRadiation synovectomy (RS) is one of many therapeutic options used for recurrent joint synovitis. Our aim was to analyze the effect of the surgical synovectomy combined with yttrium 90 (Y-90) in the treatment for recurrent joint synovitis. A surgical combined RS procedure was used on 32 knees of 30 patients. They were divided into two groups. Group 1 consisted of 7 knees of 7 patients (5 women and 2 men) with a mean age of 40.7 years in whom RS was combined with the open synovectomy. Group 2 consisted of 25 knees of 23 patients (21 men and 2 women) with a mean age of 45.5 years in whom RS was combined with the arthroscopic synovectomy. Arthroscopic synovectomy or open surgery biopsy was carried out for all cases who diagnosed of having synovitis. A scintigraphic examination was conducted within 24 h after the RS procedure to investigate the systemic leakage of Y-90 in all patients. The outcome of treatment was assessed based on self-reporting using the visual analogue scale (VAS) of night pain, rest pain, activity pain, effusion, and satisfactory scores. The average follow-up period was 4.15 years. There was a significant difference between before and after treatment in terms of outcome parameters' VAS scores in both groups (p < 0.05). But there was no statistically significant difference between open and arthroscopic synovectomy groups in terms of outcome parameters (p > 0.05). Satisfactory outcome was excellent in 3 patients (42.8 %) in group 1 and 8 patients (32 %) in group 2. Surgical synovectomy with combined Y-90 could treat recurrent joint synovitis successfully. There was no statistically significant difference between open and arthroscopic synovectomy techniques combined with RS procedure.Öğe The effect of definitive continuous distraction employed with the Ilizarov type external fixation system on fracture healing: an experimental rabbit model(2005) Korkmaz, Murat; Oztürk, Hayati; Bulut, Okay; Unsaldi, Tansel; Kaloglu, CelalOBJECTIVES: The objective of this study was to evaluate the effect of definitive continuous distraction (DCD) employed through an Ilizarov type external fixator on fracture healing in a rabbit tibia model. METHODS: Fifteen mature New Zealand white rabbits weighing 2.8 to 4.0 kg were randomly assigned to three groups following osteotomy of the tibia and fibula. The first group (controls) was treated only with the Ilizarov type external fixator while the second and third groups were subjected to DCD amounting to 10% and 30% of the body weight, respectively, being employed through modulated springs on the Ilizarov external fixation system. All the rabbits were evaluated by radiographs on the 12th, 21st, 28th, and 35th days following surgery and were sacrificed on the 45th day. Radiographic evaluations were made according to the Lane and Sandhu's scoring system, and histologic evaluations according to the scoring system proposed by Heiple et al. The results were analyzed using the Kruskal-Wallis test. RESULTS: The highest radiographic and histologic scores were obtained from the second group, being 8.6 and 11.6, respectively (p<0.05). Radiographic and histologic scores of the third group were lower than those of the control group. CONCLUSION: Application of DCD of 10% of body weight through modulated springs on the Ilizarov external fixator improves fracture healing while a greater amount of instability results in delayed healing.Öğe Weight bearing the same day versus non-weight bearing for 4 weeks in Achilles tendon rupture(ELSEVIER SCIENCE BV, 2015) Korkmaz, Murat; Erkoc, Mustafa Fatih; Yolcu, Sadiye; Balbaloglu, Ozlem; Oztemur, Zekeriya; Karaaslan, FatihIntroduction Achilles tendon rupture (ATR) often occurs in 40- to 50-year-old men. Multiple studies discuss the correct treatment strategy based on surgical or nonsurgical intervention, including early mobilization. We aimed to compare the outcomes of bearing weight on the same day with non-weight bearing over a 4-week period of ATR patients. Materials and method Forty-seven ATR patients were conservatively treated and entered into our study. Group 1 consisted of 23 patients treated with partial weight bearing beginning the same day of conservative treatment; Group 2 consisted of 24 patients treated with non-weight bearing after a 4-week period. Patients were at least 18 years old and were followed for 12 months. Evaluation criteria were mechanism of injury, admission time to our clinic, complication rate, and time to return to work. Symptoms and physical activity levels of all patients were assessed on 6 and 12 months after treatment began, according to the Achilles Tendon Total Rupture Score (ATRS), Physical Activity Scale (PAS), and American Orthopedic Foot and Ankle Society (AOFAS) ankle-hindfoot score. Results Rerupture rates were rate 17.4 % (4 patients) in Group 1 and 12.5 % (3 patients) in Group 2 (p = 0.81). Time to return to work was shorter in Group 1 compared with Group 2, but it was not statistically significant (p = 0.86). AOFAS, ATRS, and PAS scores at 6 and 12 months showed no significant differences between groups (p = 0.69, p = 0.59, p = 0.89, p = 0.77, p = 0.94, p = 0.66, respectively). Conclusion This study showed that a well-conducted early-weight-bearing treatment has good clinical outcomes, with a complication rate no higher than non-weight-bearing treatment.Öğe Yara İyileşmesinde Centella Asiatica Ekstraktı, Çinko Oksit ve Alaptidum İçeren Merhemlerin Etkinliğinin Klinik ve Histopatolojik Olarak Karşılaştırılması(2022) Korkmaz, Murat; Sancak, TunahanYara, canlı dokunun anatomik ve fiziksel bütünlüğünün bozulmasına bağlı olarak; dokunun mevcut fizyolojik faaliyetlerinin tamamının veya bir kısmının ortadan kalktığı durum olarak tanımlanabilir. Günümüzde yara iyileşmesini hızlandırmak ve süreci kısaltmak adına farklı birçok tedavi protokolü güncel yara tedavilerinde sıklıkla kullanılmaktadır. Gelişen teknoloji ve tıp alanındaki gelişmelere bağlı olarak ortaya çıkan medikal ürünler tedavinin seyrinide etkilemiştir. Bu çalışmada Winstar albino ratlarda oluşturulan kesik yaralarında, C. asiatica ekstraktı, çinko oksit ve alaptidum içeren merhemlerin yara iyileşmesi üzerine olan etkilerinin histopatolojik olarak incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla 36 adet winstar ırkı rat rastgele önce onikişerli daha sonra bu gruplar kendi aralarında altışarlı gruplara ayırılmıştır. Oluşturulan çalışma grupları 5. ve 10. gün olmak üzere gruplandırılmıştır. Gruplara genel anastezi altında tıraş ve dezenfeksiyonun ardından sırtın sağ ve sol bölgesine tüm katları içerecek şekilde 2 adet kesik yarası oluşturulmuş ve bu yaralara sabah akşam olmak üzere merhemler uygulanmıştır. 5. ve 10. gün sonunda sakrifiye edilen ratlardan alınan örnekler laboratuvara histopatolojik inceleme için gönderilmiştir. Yapılan çalışma sonunda alaptidum ve çinko oksit içeren merhemlerin uygulandığı gruplarda epitelyal rejenerasyonun daha erken tamamlandığı ve dermiste fibrovasküler bağ doku proliferasyonunun daha erken olgunlaştığı görülmüştür.Öğe Yara İyileşmesinde Centella Asiatica Ekstraktı, Çinko Oksit ve Alaptidum İçeren Merhemlerin Etkinliğinin Klinik ve Histopatolojik Olarak Karşılaştırılması(Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, 2022) Korkmaz, Murat; Sancak, TunahanYara, canlı dokunun anatomik ve fiziksel bütünlüğünün bozulmasına bağlı olarak; dokunun mevcut fizyolojik faaliyetlerinin tamamının veya bir kısmının ortadan kalktığı durum olarak tanımlanabilir. Günümüzde yara iyileşmesini hızlandırmak ve süreci kısaltmak adına farklı birçok tedavi protokolü güncel yara tedavilerinde sıklıkla kullanılmaktadır. Gelişen teknoloji ve tıp alanındaki gelişmelere bağlı olarak ortaya çıkan medikal ürünler tedavinin seyrinide etkilemiştir. Bu çalışmada Winstar albino ratlarda oluşturulan kesik yaralarında, C. asiatica ekstraktı, çinko oksit ve alaptidum içeren merhemlerin yara iyileşmesi üzerine olan etkilerinin histopatolojik olarak incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla 36 adet winstar ırkı rat rastgele önce onikişerli daha sonra bu gruplar kendi aralarında altışarlı gruplara ayırılmıştır. Oluşturulan çalışma grupları 5. ve 10. gün olmak üzere gruplandırılmıştır. Gruplara genel anastezi altında tıraş ve dezenfeksiyonun ardından sırtın sağ ve sol bölgesine tüm katları içerecek şekilde 2 adet kesik yarası oluşturulmuş ve bu yaralara sabah akşam olmak üzere merhemler uygulanmıştır. 5. ve 10. gün sonunda sakrifiye edilen ratlardan alınan örnekler laboratuvara histopatolojik inceleme için gönderilmiştir. Yapılan çalışma sonunda alaptidum ve çinko oksit içeren merhemlerin uygulandığı gruplarda epitelyal rejenerasyonun daha erken tamamlandığı ve dermiste fibrovasküler bağ doku proliferasyonunun daha erken olgunlaştığı görülmüştür.
