Yazar "Mersin, Gülşah" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Efficient adsorption of Basic Blue 41 from textile wastewaters by natural and magnetically modified Manisa-Gordes clinoptilolite
    (Elsevier, 2021/12/1) Açıkel, Ünsal; Mersin, Gülşah; Menderes, Levent
    A new magnetic zeolite was prepared by the chemical co-precipitation of Fe2+ and Fe3+ in the presence of natural Manisa- G ̈ordes clinoptilolite. The adsorption of Basic Blue 41 (BB41) from aqueous solutions on natural and magnetically modified zeolite were studied at 298–323 K in a batch system. Natural and magnetic zeolites were characterized by N2adsorption-desorption, XRD, FTIR, SEM-EDX and VSM analyses. Compared to natural zeolite, SBET-specific surface area of magnetic zeolite increased by modification process. XRD pattern and FTIR spectra of magnetic zeolite showed the characteristic Fe3O4 peaks. Optimum parameters were determined based on the experimental data by investigating the various parameters such as pH, initial dye concentration, adsorbent dosage, adsorbent particle size, contact time, stirring speed and temperature. Adsorption isotherms and kinetics were analyzed using Langmuir, Freundlich, Dubinin-Radushkevich (D-R), Temkin, Pseudo first order and Pseudo second order models. Adsorption of BB41 on natural and magnetic zeolites well fitted to Langmuir isotherm and pseudo second order kinetic models. The maximum adsorption capacities of natural and magnetic zeolites were determined as 149.25 mg/g and 370.37 mg/g at 323 K, respectively. Thermodynamic analysis revealed a spontaneous and endothermic nature of natural and magnetic zeolites
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Maya türü hücrelerdeki metal biyobirikimi ile lipaz enzimi aktivitesinin karşılaştırmalı incelenmesi
    (Cumhuriyet Üniversitesi, 2010) Mersin, Gülşah; Açıkel, Ünsal
    Yapılan tez çalışmasında düşük pH'larda üreyebilen ve ağır metal iyonlarına oldukça dirençli olan Candida türü mayalar (Candida lypolytica, Candida utilis, Candida tropicalis, Candida membranefeciens) ile ağır metal kirliliği içeren düşük pH'a sahip atık sularda istenmeyen derişimlerde bulunan bakır (II) ve nikel (II) iyonlarının tekli karışımlarından biyobirikimi ve lipaz enzimi aktiviteleri incelenmiştir. Biyobirikim ve lipaz enzimi aktivitesini için hazırlanan besin ortamlarında bir şeker endüstrisi atığı olan melas kullanılmıştır.Çalışmaların ilk aşamasında mikroorganizmaların maksimum üreme gösterdiği optimum pH değeri 10 g/L sabit sakkaroz derişiminde araştırılmıştır. Bütün maya hücreleri için maksimum özgül üreme hızı ve üreyen mikroorganizma derişimi pH 4.0 değerinde elde edilmiştir. Başlangıç sakkaroz derişiminin 20 g/L derişimine kadar artmasıyla bütün mayaların özgül üreme hızlarının ve maksimum üreyen derişimlerinin arttığı, mayalar içerisinde en yüksek özgül üreme ve maksimum üreyen mikroorganizma derişimini Candida lypolytica'nın, en düşük özgül üreme ve maksimum üreyen mikroorganizma derişimini ise Candida utilis'in gösterdiği bulunmuştur. Mayalar en yüksek lipaz enzimi aktivitesi ve metal biyobirikim değerlerini de en verimli üredikleri pH 4.0 değerinde göstermiştir. Ortama 25-250 mg/L derişim aralığında eklenen tekli bakır (II) ve nikel (II) iyonlarının maya hücrelerinin büyümesini inhibe ettiği ve mayaların artan metal iyonu derişimlerinde özgül üreme hız ve maksimum üreyen derişimlerinin azaldığı, nikel (II) iyonlarının inhibisyon etkisinin bakır (II)'ye göre daha fazla olduğu bulunmuştur. Ayrıca Monod eşitliğin doğrusallaştırılmasıyla çizilen izotermlerden mikroorganizma üremesi için kinetik sabitler belirlenmiştir.Çalışmaların ikinci aşamasında lipaz enzimi aktivitesi başlangıç sakkaroz derişimi 1-20 g/L aralığında değiştirilerek incelenmiştir. Başlangıç sakkaroz derişiminin 10 g/L' ye kadar artmasıyla bütün mayaların gösterdiği lipaz enzimi aktivitesinin arttığı, daha yüksek sakkaroz derişimlerinde ise lipaz enzimi aktivitesinin azaldığı ve mayalar içerisinde en yüksek lipaz enzimi aktivitesini 10 g/L sakkaroz derişiminde 936,96 U/L değeri ile Candida membranefeciens'in, en düşük lipaz enzimi aktivitesini 10 g/L sakkaroz derişiminde 486,54 U/L değeri ile Candida utilis'in gösterdiği bulunmuştur. Ortama 25-250 mg/L derişim aralığında eklenen tekli bakır (II) ve nikel (II) iyonlarının maya hücrelerinin gösterdiği lipaz enzimi aktivitesini önemli ölçüde düşürdüğü ve nikel (II) iyonlarının lipaz enzimi aktivitesini düşürücü etkisinin bakır (II)' ye göre çok daha fazla olduğu görülmüştür.Çalışmaların son aşamasında ortama 25-250 mg/L derişim aralığında eklenen bakır (II) ve nikel (II) iyonlarının maya hücreleri tarafından biyobirikimi incelenmiştir. Başlangıç metal iyonu derişimi arttıkça bakır (II) ve nikel (II) iyonlarının biyobirikiminin ve gram kuru mikroorganizma başına tutulan metal iyonu miktarlarının arttığı, en yüksek üreme gösteren Candida lypolytica'nın, en yüksek verimde metal biyobiriktirdiği ve gram kuru mikroorganizma başına tuttuğu metal iyonu miktarının da diğer maya hücrelerine göre daha yüksek olduğu görülmüştür.ANAHTAR KELİMELER: Atık su, maya, melas sakkaroz, ağır metal iyonu, biyobirikim, inhibisyon, Candida lypolytica, Candida utilis, Candida tropicalis, Candida membranefeciens, bakır (II), nikel (II)