Yazar "Tepe, Bektaş" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Lamiaceae familyasına ait bazı bitki türlerinin antimikrobiyal aktivitelerinin araştırılması
    (Cumhuriyet Üniversitesi, 2002) Tepe, Bektaş; Sökmen, Atalay
    IV ÖZET YÜKSEK LİSANS TEZİ LAMIACEAE FAMİLYASINA AİT BAZI BİTKİ TÜRLERİNİN ANTİMİKROBİYAL AKTİVİTELERİNİN ARAŞTIRILMASI Bektaş TEPE Cumhuriyet Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı Danışman Doç. Dr. Atalay SÖKMEN Lamiaceae familyasına ait 4 bitki türünden [Cyclotrichium origanifolium (Labill.) Manden. et Scheng., Origanum syriacum (L.) var. bevanii (Holmes), Salvia tomentosa Miller, Thymus eigii (M. Zohary et P.H. Davis) Jalas] elde edilen 28 farklı özüt ve 4 farklı uçucu yağın antimikrobiyal aktiviteleri, NCCLS (National Committee for Clinical Laboratory Standarts) önerileri doğrultusunda agar kuyucuk ve disk difüzyon metodları kullanılarak 12 bakteri ve 2 mayaya karşı denenmiştir. Polar özütlerde genelde aktivite bulunmazken, non-polar özütler çeşitli düzeylerde aktivite göstermiştir. Asıl aktivite uçucu yağlar tarafından sağlandığından, çalışma konusu bitkilerin uçucu yağ içerikleri gaz kromatografısi-kütle spekrometresi (GC-MS) analizi ile kantitatif olarak, yağların fraksiyonları ise ince tabaka kromatografisi (İTK) ile kalitatif olarak belirlenmiştir. T. eigii ve O. syriacum 'a ait uçucu yağların diğer yağlara göre daha aktif oldukları tespit edilmiştir. Bunun nedeninin bu bitkilere ait uçucu yağlardaki yüksek timol ve karvakrol içeriğine bağlı olduğu, ancak C. origanifolium uçucu yağında bulunan pulegon örneğinde olduğu gibi, diğer monoterpenlerin antimikrobiyal aktivitesinin de göz önünde bulundurulabileceği sonucuna varılmıştır. Anahtar Kelimeler: Cyclotrichium origanifolium, Origanum syriacum var. bevanii, Salvia tomentosa, Thymus eigii, antimikrobiyal aktivite, uçucu yağ, (jC-MS.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Rozmarinik asitin Satureja hortensis L. kallus kültürlerinde üretimi ve optimizasyonu
    (Cumhuriyet Üniversitesi, 2006) Tepe, Bektaş; Sökmen, Atalay
    Bu çalışmada, olgun Satureja hortensis L. (sater, anık) tohumlarındanbaşlatılan kallus kültürlerinde, ekonomik önem taşıyan ve bir fenolik asit olanrozmarinik asit'in üretimi ve optimizasyonu araştırıldı. Kallus kültürlerininbaşlatılması ve sürdürülmesinde indol bütirik asit (IBA) (1.00 ppm), 6-benzilaminopürin (6-BA) (1.00 ppm) ve sukroz (% 2.5 w/v) ile desteklenenGamborg'un B5 temel besi ortamı kullanıldı. Kültürlerle yapılan ön çalışmalarda,yukarıda bahsedilen ortam dışında, diğer bitki büyüme düzenleyicisi birleşimleriile farklı karbon kaynakları gerek büyüme ve gerekse toplam fenolik birikimiaçısından beklenen verimi sağlamadı. Bu nedenle farklı IBA/6-BA birleşimleri ilefarklı sukroz derişimlerini içeren uygulamalara geçildi. Tüm uygulamalar süreklikaranlık ortamda yapıldı. IBA/6-BA birleşimlerinin büyüme ve rozmarinik asitbirikimi üzerine etkilerinin araştırıldığı uygulamalarda (1-15. uygulamalar), enyüksek yaş biyokütle verimi 1.00 ppm IBA ve 5.00 ppm 6-BA'nın kullanıldığıuygulamadan elde edildi. En düşük verim ise 10.00 ppm IBA ve 1.00 ppm 6-BA'nın kullanıldığı uygulamadan elde edildi.Bu uygulamalardan elde edilen yaş ve kuru kütle verimlerideğerlendirildiğinde, kültür ortamında büyümede asıl belirleyici etkenin 6-BAderişimlerindeki artışın olduğu anlaşıldı. Ancak bu artışın belirli bir noktaya kadarbiyokütle artışını desteklediği ve bu noktadan sonra verimin tekrar düşüşe geçtiğibelirlendi.Rozmarinik asit birikimi esas alındığında ise, büyüme ve rozmarinik asitüretimi arasında zıt bir ilişki olduğu belirlendi. En yüksek biyokütle verimi 1.00ppm IBA ve 5.00 ppm 6-BA'nın yer aldığı uygulamadan elde edilmesine rağmen,en yüksek rozmarinik asit birikimi 1.00 ppm IBA ve 1.00 ppm 6-BA'nın iledesteklenen uygulamadan sağlandı. Bu uygulama aynı zamanda standart ya dakaynak kültürdür.Sukroz derişimlerinin büyüme ve rozmarinik asit birikimi üzerine etkilerininaraştırıldığı uygulamalarda en yüksek yaş biyokütle kütle verimi % 4.0 (w/v)sukroz bulunan uygulamadan elde edildi. En düşük verim ise % 1.0 (w/v) sukrozbulunan uygulamadan elde edildi. Bu kısımda büyüme üzerindeki belirleyicietkenin sukroz derişimindeki artış olduğu, ancak % 4.0 (w/v)'den daha yüksekderişimlerin büyümeyi olumsuz etkilediği belirlendi.Bu kısımda en yüksek rozmarinik asit birikimi % 3.0 (w/v) sukroz bulunanuygulamadan elde edildi. Yabani S. hortensis bitkisi ile yapılan çalışmalarsonucunda 25.02 ± 1.21 mg/g rozmarinik asit tespit edildi. HPLC analizlerisonucunda elde edilen veriler, spektrofotometrik veriler ile yüksek orandatutarlılık gösterdi.Tüm uygulamalarda su içeriğinin (hiperhidrisite) yüksek olduğu belirlendi.Ancak, yalnızca yüksek sukroz derişimleri kullanılan uygulamalarda su içeriğindebir azalma gözlendi.Çalışma süresince, kallusların hiçbirisinde farklılaşma gözlenmedi.Sonuç olarak, S. hortensis kallus kültürleri ile hem yeterli biyokütle verimihem de yüksek rozmarinik asit üretimi için en ideal ortamın 1.00 ppm IBA, 1.00ppm 6-BA ve karbon kaynağı olarak % 3.0 sukroz bulunan Gamborg'un B5 besiortamı olduğu belirlendi.Anahtar Kelimeler: Satureja hortensis L., Rozmarinik asit, Kallus, HPLC,İndol bütirik asit, 6-Benzil adenin, Sukroz.