Kurtların şarkısı

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2025

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Sivas Cumhuriyet Üniversitesi

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Sandor Petöfi, 1823 yılında Kiskörös'te dünyaya gelmiştir ve 19. yüzyılın en büyük Macar şairleri arasında yer almaktadır. Petöfi'nin Macar Edebiyatı'ndaki konumu, yirmi altı yıllık kı sa hayatı boyunca yaşadığı dönemin gerçekçi bir temsilcisi olmasından kaynaklanmaktadır. Ailesinin maddi durumunun kötüye gitmesi nedeniyle henüz çok genç yaşta ayakta dur mayı öğrenmek zorunda kalmıştır ve bu nedenle öğrenimini yarıda bırakarak askere gitmiştir. Ancak, sağlık sorunları ne deniyle kısa sürede askerlik mesleğinden ayrılmak zorunda kalmıştır. Daha sonra gezgin tiyatro topluluklarına katılmayı denemiş, ancak başarısız olunca öğrenimine geri dönmüştür. Pâpa'da öğrenim gördüğü sırada, zamanının büyük edebiyat çılarından Mor Jckai ile tanışmıştır. 19. yüzyılın ilk yarısında, Avusturya egemenliği altındaki Macaristan'da da 1789 Fran sız İhtilali'nin etkisi hissedilmekteydi ve genç Petöfi, bu or tamda özgürlük ve bağımsızlık mücadelesinde yer almıştır. Şiirleri, hayatın gerçeklerini, mücadeleleri, özgürlük ve ba ğımsızlık özlemini, yurt, doğa ve insan sevgisini yansıtmakta dır. Ancak, Lajos Kossuth ile aralarında bir anlaşmazlık çıkın ca savaş meydanını terk ederek içine kapanmış, ümitsiz ve yalnız hissetmiştir. Bu dönemde yazdığı son şiiri olan "Kor kunç Zaman"da Macarların acıklı durumunu ve hayal kırıklı ğını dile getirmiştir. Yine de, Erdel'e giderek Bern'in ordusuna katılmış ve Bern'in onun üzerindeki etkisini "Az erdelyi had sereg" adlı şiirinde göstermiştir. Segesvâr Çarpışması'nda ya ralanmış ve 31 Temmuz 1849'da Feheregyhaz sınırında öl müştür. Petöfi, Romantizmin etkisinden kurtulduktan sonra halk dilinde ve halk şarkıları tarzında şiirler yazmaya başla dı. Şiirlerinde insan hayatı ve doğa konularına yer verirken, lirizm ön plana çıkmaktadır.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Kaynak

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

Sayı

Künye