Treatment Complexity in a Twin Adolescent Pair with Selective Mutism: A Case Report

Selective Mutism (SM) is a disorder characterized by the individual's persistent inability to speak in specific social situations (e.g., school) where speech is expected, even though the individual is able to speak in other situations. It is a rare anxiety disorder and is often seen in children between the ages of 4-8. The presence of SM in family members is important in terms of both etiology and clinical course. While family burden is a factor that increases the incidence of SM, according to some research results, the clinical symptoms of twin cases diagnosed with SM are more severe than those of non-twins. A positive family history negatively affects the prognosis of SM and increases resistance to treatment. In this article, the diagnosis and treatment process of 14-year-old monozygotic twin adolescents who have been followed up with the diagnosis of SM for a long time will be discussed. The main treatment methods for SM are medication and psychotherapy. It is known that psychotherapeutic interventions in particular vary depending on individual differences. The most important purpose of this article is to draw attention to the differences in treatment interventions of twin SM cases and to evaluate the clinical features of the cases in the light of the literature.

Selektif mutizm (SM), bireyin başka durumlarda konuşuyor olmasına karşın, konuşmasının beklendiği özgül toplumsal durumlar (örn. okul), sürekli bir biçimde, konuşamıyor olması ile karakterize bir bozukluktur. Nadir görülen bir anksiyete bozukluğu olup sıklıkla çocuklarda 4-8 yaş aralığında görülmektedir. Aile bireylerinde SM varlığı hem etiyoloji hem de klinik gidişat açısından önemlidir. Aile yüklülüğü SM’nin görülme sıklığını artıran bir faktör iken bazı araştırma sonuçlarına göre, SM tanısı olan ikiz olguların klinik semptomları ikiz olmayanlara göre daha şiddetlidir. Aile öyküsünün pozitif olması SM’de klinik gidişatı olumsuz etkilemekte, tedaviye direnci artırmaktadır. Bu yazıda, 14 yaşlarında, uzun süredir SM tanısı ile takip edilen monozigot ikiz ergenlerin tanı ve tedavi süreci ele alınacaktır. SM’de başlıca tedavi yöntemi ilaç tedavisi ve psikoterapidir. Özellikle psikoterapötik müdahalelerin bireysel farklılıklar doğrultusunda çeşitlilik gösterdiği bilinmektedir. Bu yazının en önemli amacı, ikiz SM olgularının tedavi müdahalelerindeki farklılığa dikkat çekmek ve olguların klinik özelliklerini literatür eşliğinde değerlendirmektir.