Seronegatif spondiloartropatilerde sülfasalazin etkinliğinin periferik ve aksiyel tutulumlu hastalarda karşılaştırılması

Abstract

Sülfasalazin (SSZ) seronegatif spondiloartropatilerde (SpA) etkin ve güvenilir bir hastalık modifiye edici ajan olarak bilinmektedir. Bu çalışma, SSZ'in periferik ve aksiyel tutulum üzerindeki etkinliğini araştırmak amacıyla planlandı. Çalışmaya 11 kadın, 30 erkek olmak üzere toplam 41 hasta alındı. Hastaların tanıları, hastalık süreleri, aile öyküleri, ekstra-artiküler tutulumları, sabah tutukluğu süresi, VAS, ilaca bağlı yan etkiler, hastaların ilaca uyumu, ilaçtan yararlanma oranları ve kullanılan diğer ilaçlar kaydedildi. Hastalara fizik muayene yapılarak tutulan ve aktif olan eklemler saptandı. Laboratuvar parametreleri olarak hastalığın aktivitesini ve ilaç yan etkilerini yansıtabilecek tam kan sayımı, eritrosit sedimentasyon hızı, CRP, karaciğer ve böbrek fonksiyon testleri, tam idrar analizleri ve HLA-B27 doku antijeni çalışıldı. Fizik muayene ve laboratuar değerlendirmeleri SSZ başlanmadan önce ve tedavinin dördüncü ayında yapıldı. Tüm grup göz önüne alınarak yapılan değerlendirmede, klinik etkinlik tedavi öncesi ve tedavinin dördüncü ayında aktif olan eklem sayısı, sabah tutukluğu ve VAS değerleri arasındaki istatistiksel olarak anlamlı fark ile desteklendi (p<0,05). Periferik eklem tutulumu 17 hastada saptandı ve bu grupta tedavi sonrası aktif eklem sayısı, sabah tutukluğu ve VAS'ta iyileşme bulunurken, periferik eklem tutulumu olmayan grupta ise aktif eklem sayısı ve VAS'ta iyileşme vardı (p<0,05). Sonuç olarak bu çalışmada, SSZ hem periferik, hem de kök eklem ve aksiyel tutulumu olan hastalarda etkin görünmektedir.

Sulphasalasine (SS) is known to be an effective and safe disease modifying drug in seronegative spodyloarthropathies (SpA). This study was planned to investigate the effectiveness of SS on peripheral and axial involvement. A total of 41 patients were involved in the study, being 11 female and 30 male. The diagnosis of the patients, family history, extra-articular involvement, early morning stiffness, VAS, adverse drug reactions of the SS, compliance of the patients to SS, the ratio of the patients' benefit from SS, and the other drugs were recorded. The affected and active joints were determined by physical examination. The laboratory parameters like complete blood count, ESR, CRP, liver and kidney function tests, urinary analysis and HLA-B27 tissue antigen which could reflect the activity of the disease and adverse drug reactions were studied. Physical examination and laboratory evaluation were performed before the SSwas given and at the 4th month of the treatment. Regarding the whole group, clinical effectiveness was supported by the statistically significant differences between the values of active joint count, early morning stiffness, and VAS (p&lt;0,05) before the treatment and at the 4th month of treatment. Among the 17 patients with peripheral involvement, there was improvement in the active joint count, early morning stiffness, and VAS after the treatment whereas there was improvement in active joint count and VAS in the group without peripheral involvement (p&lt;0,05). In conclusion; SSZ seems to be effective in patients either with or without peripheral involvement.