Türk toplumunda alt molar dişlerin kök ve kanal sayıları

Abstract

Amaç: Bu çalışmada çekilmiş daimi alt molar dişlerde kök ve kanal sayılarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: C.Ü. Diş Hekimliği Fakültesi, ADÇ. Hastalıkları ve Cerrahisi AD. ile Sivas Sultan I. izzettin Keykavııs Devlet Hastanesinde yapılan çekimlerden 355 alt I. molar, 200 alt 2. molar ve 185 alt 3. malardan oluşan toplanı 740 adet diş çalışmaya dahil edildi. Giriş kavitelerinin hazırlanması ve pulpa dokusunun çıkarılmasını takiben dişler, klinik ve radyografik olarak incelendi. Bulgular: İncelenen 740 adet alt daimi molar dişin toplamda 26 (%3.5) tanesi tek köklü, 685 (%92.6) tanesi iki köklü ve 29 (%3.9) tanesi de üç köklü olarak tespit edildi. Birinci molar dişlerde tek köklü dişe rastlanmazken, %96.6'sı iki köklü, %3.4'ii ise üç köklü idi. İkinci molar dişlerde tek kök oranı %5, iki kök oranı %91.5 ve üç kök oranı %3.5 olarak tespit edildi. Üçüncü molar dişlerde ise tek kök oranı %8.6, iki kök oranı %85.9 ve üç kök oranı %5.4 olarak tespit edildi. İncelenen dişlerin toplamda 24 (%3.2) tanesi tek kanallı, 92 (%I2.4) tanesi iki kanallı, 493 (%66.6) tanesi üç kanallı, 130 (%I7.6) tanesi dört kanallı ve sadece bir tanesi (%0.l) beş kanallı olarak tespit edildi. Birinci molar dişlerde oran olarak en fazla üç kanal tespit edildi (%73). Dört kanal oranı ise %24.2 idi. İkinci molar dişlerde üç kanal oranı %64.5, dört kanal oranı ise %20 olarak tespit edildi. Ayrıca, dişlerin iki tanesinde C-şekilli kanal tespit edildi (%l). Üçüncü molar dişlerde üç kanal oranı %66.6, dört kanal oranı ise, %I7.6 olarak bulundu. Sonuç: Eııdodontide başarı kök kanal sisteminin tam olarak temizlenmesine bağlı olduğu için anatomik varyasyonların hekim tarafından bilinmesi zorunludur. Türk toplumuna ilişkin bu bulgular genel olarak diğer beyaz ırk toplumlarının özelliklerine benzemektedir.

Aim: To determine the incidence of the number of roots and canals in extracted permanent mandibular molars of a Turkish sub-population. Material and Methods: Sevcn-hundered fourthy extracted teeth consisting of 355 mandibular first molars, 200 mandibular second molars, and 185 mandibular third molars from Turkish patients attending Department of Oral and Maxillofacial Surgery, Faculty of Dentistry, Cumhuriyet University, and Dental Clinics of Sultan İzzettin Keykavııs I State Hospital, Sivas, Turkey, were selected for study. The teeth were examined clinically and radiographically after preparation of access cavities and removal of pulp tissue. Results: It was found that, 26 (3.5%) teeth were one root, 685 (92.6%) were two roots, and 29 (3.9%) were three roots from 740 mandibular molar teeth examined. There were 96.6% of first molar teeth with two roots, 3.4% with three roots, but one rooted first molar tooth was not seen. From second molar teeth, 5% were one root, 91.5% were two roots, 3.5% were three roots. From third molar teeth, 8.6% were one root, 85.9% were two roots, and 5.4% were three roots. It was seen that, 24 (3.2%) teeth were one canal, 92 (12.4%) were two canals, 493 (66.6%) were three canals, 130 (17.6%) were four canals, and only I was five canals. In first molar teeth, percentage of three canals was the highest (73%) and four canals percentage was 24.2%). In second molar teeth, percentage of three and four canals were 64.5% and 20% respectively. In addition, there were 2 second molar teeth with C-shaped canals. Similarly in third molar teeth percentage of three and four canals were 66.6% and 17.6% respectively. Conclusion: Knowledge of anatomic variations is essential because endodontic success is related to a through debridement of the root canal system. Findings which belongs to Turkish population generally resembles other Caucasian populations findings.