Deksmedetomidinin stres cevaba ve desfluran ihtiyacına etkisi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, deksmedetomidinin stres cevaba ve desfuran ihtiyacına olan etkisinin araştırılması amaçlandı. Yöntem: Elektif batın operasyonu geçirecek ASA I-II grubuna giren 25 hasta rastgele iki gruba ayrıldı. Çalışma grubuna (Grup D) preoperatif intravenöz yolla 1 ?g kg-1 deksmedetomidin, plasebo grubuna (Grup P) ise sadece serum fizyolojik verildi. Anestezi indüksiyonu 2 ?g kg-1 fentanil ve 3-6 mg kg-1 tiyopental sodyum ile sağlandı. Anestezi %3-6 desşuran ve O2 içinde %50 N2O ile sürdürüldü. Preoperatif dönemde kalp atım hızı (KAH), ortalama kan basıncı (OKB), SpO2 ve Ramsey sedasyon skorları (RSS) kaydedildi. İntraoperatif dönemde KAH, OKB, SpO2 ve desşuran gereksinimleri kaydedildi. Postoperatif dönemde ise KAH, OKB, SpO2, Aldrete derlenme ve görsel ağrı skorları kaydedildi. Katekolamin düzeylerinin belirlenebilmesi için dört kez kan örnekleri alındı. Bulgular: Grup D`de deksmedetomidin verilirken 5. dk ve indüksiyondan önce KAH anlamlı olarak azaldı (p<0.05). Gruplara göre OKB arasındaki fark anlamlı değildi. Desşuran gereksinimi grup D`de anlamlı olarak daha düşüktü (p<0.05). Katekolamin seviyeleri de gruplar arasında farklı değildi. RSS grup D`de grup P`ye göre anlamlı olarak daha yüksekti (p<0.05). Ağrı ve derlenme skorları grup D`de daha düşüktü (p<0.05). Sonuç: Preoperatif 1 ?g kg-1 deksmedetomidin kullanımının intraoperatif dönemde hemodinamik ve nöroendokrin yanıtı baskılamada yetersiz kaldığı, ancak desşuran ihtiyacını azalttığı tespit edildi.

Objective: In this study, we aimed to investigate the effects of dexmedetomidine on stress response and desflurane requirements. Method: Twenty five patients in the ASA I-II category who underwent elective abdominal surgery were divided into two groups randomly, as the study (Group D) and placebo (Group P) groups. Preoperative 1 &amp;#956;g kg-1 dexmedetomidine was administered intravenously in group D, while saline solution was administered in group P. Anesthesia was induced with thiopental (3-6 mg kg-1) and fentanyl (2 &amp;#956;g kg-1). Anesthesia was maintained with desflurane 3-6% and N2O 50% in oxygen. Heart rate (HR), mean blood pressure (MAP), SpO2 and Ramsey sedation scores were recorded in the preoperative period. HR, MAP, SpO2 and desflurane requirements were recorded in the intraoperative period. Postoperatively HR, MAP, SpO2, recovery and pain scores were recorded. Blood samples were obtained 4 times for the determination of cathecholamine levels. Results: Heart rate decreased at 5 minutes, during dexmedetomidine administration and just before induction. MAP values were not significantly different between groups. Desflurane requirements were lower in group D. Cathecholamine levels were similar in the two groups. Sedation scores were significantly higher in group D. Pain and recovery scores were lower in group D. Conclusion: The use of preoperative 1 &amp;#956;g kg-1 of dexmedetomidine failed to constrain the hemodynamic and neuroendocrine responses, but decreased desflurane requirements during the intraoperative period.