Factors influencing treatment preferences in the patients with acute heart failure with depressed ejection fraction

Abstract

Amaç. Sistolik kalp yetmezliği mortalite ve morbidite açısından önemli bir sağlık problemidir. Çalışmanın amacı, kalp yetmezliği nedeni ile hastaneye başvuran hastalarda kalp yetmezliği ilaçlarının başlanmasını etkileyen faktörleri araştırmaktı. Yöntem. Akut kalp yetmezliği nedeni ile ilk kez hastaneye başvuran ejeksiyon fraksiyonu < % 40 altında olan 456 ardışık hastanın hastane kayıtları retrospektif olarak incelendi. Hospitalizasyon sırasındaki tedaviler, daha önceki tedavilerden ve taburculuk sırasındaki tedavilerden bağımsız olarak değerlendirildi. Bulgular. Beta bloker kullanımı renal fonksiyonları bozuk olan hastalarda GFR si normal olan hastalara kıyasla daha fazla idi. ACE inhibitörleri ile beta blokerlerin başlanmasında fonksiyonel kapasitenin bir etkisi yoktu. İskemik kalp yetmezliği olan hastalarda ACE inhibitörü kullanımı iskemik olmayan kalp yetmezlikli hastalara göre daha azdı. Permanent AF si olan hasta grubunda olmayan hastalara kıyasla aspirin ve ACE inhibitörlerinin kullanımı daha düşüktü. ACE inhibitörü, beta bloker ve spiranalakton kullanımı açısından yaşlı (? 65 yaş) ve genç hastalar arasında fark yoktu. ACE inhibitörü, beta blokör ve spiranalakton reçete edilmesinde anemisi olan ve olmayan hastalar arasında fark saptanmadı. Sonuç. Sistolik kalp yetmezliğinde ilaç başlanmasını ve tedavinin devamını etkileyen faktörlerin fark edilmesi hastaların risklerinin belirlenmesinde ve prognozun değiştirilmesinde önemli bir etken olabilir.

Aim. Systolic heart failure (HF) is an important health problem with considerable mortality and morbidity. We aimed to investigate factors influencing initiation (prescription) of HF drugs within the hospital. Method. Hospital records of consecutive 456 patients, hospitalized (first hospitalizations) and treated for acute HF (ejection fraction &lt;40%) were retrospectively reviewed. In-hospital treatments were considered irrespective of previous or discharge treatments. Results. Patients with impaired renal function were administered beta blockers more frequently compared to those without impaired GFR. Functional class did not seem to influence starting of ACE inhibitors or beta blockers. Those with ischemic HF were given ACE inhibitors less frequently compared to those with nonischemic HF. Those with permanent AF were less frequently administered aspirin and ACE inhibitors compared to those without. Elderly patients (&amp;#8805;65 years) were not different from younger ones in terms of prescription choices including ACE inhibitor, beta blocker, and spironolactone. Patients with anemia were not different from those without anemia in terms of prescription of ACE inhibitors, beta blockers and spironolactone. Conclusion. We think that recognizing factors that drive physicians to initiate or continue drugs in systolic HF is important in making risk stratification accurately and in modifying prognosis.