Alt ekstremite cerrahilerinde sürekli spinal ve kombine spinal-epidural anestezisinin karşılaştırılması

Abstract

Amaç. Bu çalışmada alt ekstremite cerrahisi yapılacak olan hastalarda %0,5 bupivakain + morfin kombinasyonu kullanarak, sürekli spinal anestezi ve kombine spinal epidural anestezi yöntemlerinin peroperatif dönemde anestezi kalitesi, hemodinamik stabilite, blok seviyesi, komplikasyonlar ve postoperatif dönemde analjezi kalitesi üzerine olan etkilerinin karşılaştırılması amaçlandı. Yöntem. Çalışmaya ASA I-III grubu 54 hasta dahil edildi ve hastalar rastgele iki gruba ayrıldı. I. Gruba; (n=27) spinal kateter intratekal aralıkta 2-3 cm sefale olacak şekilde yerleştirildi ve kateterden intratekal aralığa 10 mg (2 mL) %0,5’lik bupivakain + 0,1 mg morfin / 2,5 mL volümde uygulandı. II. Gruba; (n=27) kombine spinal-epidural anestezi için intratekal aralığa 5 mg %0,5 bupivakain + 0,05 mg morfin / 2,5 mL volümde uygulandı. Tüm hastaların sistolik ve diastolik arter basınçları, kalp atım hızları, periferik oksijen saturasyon değerleri, bromage, duyusal blok seviyesi, vizüel analog skala, verbal point skala değerleri, memnuniyet, ek doz gereksinimi ve dozlar kaydedildi. Bulgular. Gruplar arasında demografik özellikler, yöntemin uygulanma ve ameliyat süreleri yönünden fark saptanmadı. Hemodinamik parametreler, motor ve duyusal blok seviyeleri ve hasta memnuniyeti yönünden fark görülmezken, total ilaç tüketimi kombine spinal epidural anestezi grubunda daha yüksekti (P<0,05). Postoperatif dönemde her iki yöntemin analjezik etkileri benzer bulunurken, ek doz ihtiyacı ve kaşıntı insidansı kombine spinal epidural grubunda daha yüksekti (P<0,05). Sonuç. Sonuç olarak, bir yöntemin diğerine intraoperatif ve postoperatif dönemde bir üstünlüğü olmadığı kanaatine vardık.

Aim. In this study, it was aimed to compare the effects of the continuous spinal anesthesia and the combined spinal-epidural anesthesia by using 0.5 % bupivacaine + morphine on peroperative analgesia quality, hemodynamic stability, block level, complications and postoperative analgesia quality in surgery of the lower extremity. Method. Fifty-four, ASA I-III patients included the study and divided into the two groups randomly. In the first group (n=27), a spinal catheter was placed into the intrathecal space and 10 mg 0.5 % bupivacaine + 0.1 mg morphine/2.5 mL were administered. In the second group (n=27), 5 mg 0.5% bupivacaine + 0.05 mg morphine/2.5 mL were administered intrathecal space and 30 mg 0.5% bupivacaine + 2 mg morphine/10 mL were administered into the epidural space. The time of the both procedures, systolic blood pressure, diastolic blood pressure, heart rate, bromage, sensorial block level, visual analog scale, verbal point scale values, patient’s satisfaction, additional dose necessity and overall doses were recorded for all patients. Results. There was no significant difference between the groups in point of application time of the method and operation time. While there was no difference between the groups in point of hemodynamic parameters, level of motor block, level of the sensorial block and patient’s satisfaction, the drugs consumption was higher in the combined spinal epidural anesthesia group (P&lt;0.05) in the intraoperative period. In the postoperative period, while the analgesic effects of the both groups were similar, necessity of the additional dose and the itch incidence were higher in the combined spinal epidural anesthesia group (P&lt;0.05). Conclusion. In conclusion, we decided that one method has not superiority over the other method in the intraoperative and postoperative periods.