Entegre eğitim programında öğrenim gören hemşirelik öğrencilerinin problem çözme becerileri: Bir izlem çalışması

Abstract

Amaç: Bu araştırma, entegre eğitim programı uygulanan bir hemşirelik programındaki öğrencilerin yıllara göre problem çözme becerilerindeki gelişimi değerlendirmek amacıyla yapıldı. Yöntem: Araştırma, Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Bölümü öğrencileri ile görçekleştirildi. Bölümde 2004-2005 öğretim yılında entegre eğitim programına başlandı. Araştırmanın örneklemini bu yılda eğitim programına başlayan, her yıl yapılan ölçümlerde formları eksiksiz dolduran toplam 58 öğrenci oluştu. Veriler, “Kişisel Bilgi Formu” ve “Problem Çözme Envanteri” ile toplandı. Ölçeğin, problem çözme yeteneğine güven, yaklaşma-kaçınma ve kişisel kontrol olmak üzere üç alt boyutu bulunmaktadır. Ölçekten en düşük 32, en yüksek 192 puan alınmaktadır. Ölçekten alınan puanların yüksek olması kişinin problem çözme becerisini yetersiz olarak algıladığını göstermektedir. Bulgular: Öğrencilerin Problem Çözme Ölçeği toplam puan ortalaması; ilk ölçümde 92.46 ±20.91, ikinci ölçümde 80.56± 22.79, üçüncü ölçümde 78.05± 26.00 ve dördüncü ölçümde 80.75 ±28.39 olup, ölçümler arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptandı (p=0.005). Ölçeğin alt boyutlarına göre puan ortalamaları arasındaki fark incelendiğinde yaklaşma kaçınma (p=0.003) ve kişisel kontrol (p=0.005) alt boyutlarında yıllara göre bir gelişme izlenirken problem çözme yeteneğine güven alt boyutu puan ortalaması arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farkın olmadığı belirlendi (p>0.05). Sonuç: Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, entegre eğitim programında öğrenim gören öğrencilerin problem çözme becerilerinin özellikle ilk üç yılda anlamlı derecede geliştiği söylenebilir.

Purpose: This research has been done to evaluate the year by year progress of nursing students studying in Integrated Education. Method: This research has been conducted to the students of nursing department of the Faculty of Health Sciences. Integrated Education was started in 2004-2005 academic year. The population of the research consisits of 58 nursing students who started their education in this academic year by filling an annual form completely. The data has been collected with “Personel Information Form” and “Problem Solving Inventory”. The scale has three sub-dimensions as trust in problem solving ability, being volunteer/avoidant and self-control. They score minimal 32 and maximum 192 points. High score on the scale shows that students perceive problem solving insufficiently. Results: Average scores of Problem Solving Scale among the students are: 92.46 ±20.91 in the first measurement, 80.56± 22.79 in the second measurement, 78.05± 26.00 in the third measurement and 80.75 ±28.39 in the fourth measurement.The difference among the measurements has been found statistically significant(F=4.425, p=0.005).When the difference between the average points with respect to sub-dimensions of the scale was examined carefully, a year by year progress was observed in volunteer/avoidant (F=4.89, p=0.003) and in self-control (F=4.63, p=0.005),but a statistically-significant difference was not observed among the averages of the subdimension- trust in problem solving ability (p>0.05). Conclusion: According to the findings from the research, students’ problem-solving skills, especially in the first three years can be said to show an improvement.