Sağlık ocağı çalışanları açısından aile hekimliği modeli

Abstract

AMAÇ: Sağlık sistemleri demografik değişim, ortalama gelir, yaşam koşulları gibi baskılar sonucu sağlık sorunlarını karşılayabilecek şekilde donatılmaları için süreç içerisinde büyüklük, kapsam, organizasyon vb. bazı değişikliklere gereksinim duyarlar. Bu değişimin bir ifadesi olan Aile Hekimliği Modeli (AHM)’nin Sivas’ta uygulama kapsamına alınmış olmasından dolayı bu çalışmada, Sivas il merkezinde çalışmakta olan sağlık personelinin AHM ile ilgili bilgi düzeylerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. YÖNTEM: Tanımlayıcı tipteki bu çalışma, 1.03.2008–30.04.2008 tarihleri arasında Sivas il merkezinde hizmet vermekte olan 19 sağlık ocağında çalışan 349 personelin 224’üne (%64,2) ulaşılarak gerçekleştirildi. BULGULAR: Sağlık çalışanlarının %49,1’i AHM’nin Sağlık Bakanlığı’na ait bir proje olduğunu ifade etti. Çalışanların %47,8’i AHM’nin sağlık hizmetlerinin etkinliğini artırmayacağını, %60,7’si özlük haklarında bir iyileşme sağlamayacağını, %73,2’si işsiz kalma, rekabet gibi kaygılar taşıdığını ve %62,1’i Aile Hekimi/Aile Sağlığı Elemanı olarak çalışmayı düşünmediğini ifade etti. SONUÇ: Sağlık çalışanları arasında Aile Hekimliği Modeli hakkında bilgi düzeyinin yeterli olmaması ve ciddi kaygılara yol açmış olması sağlık planlamacıları tarafından dikkate alınmalıdır.

AIM: As the influence of the variations in demographics, average incomes, and living conditions in the length of time, health systems sometimes need to be revised (e.g. size, comprehension, organization, etc.) to meet health problems. As a consequence of these changes Model of Family Medicine (MFM) has implemented in Sivas Province. This study, therefore, was done to evaluate the current knowledge of this model (MFM) of the healthcare workers in inner city of Sivas. METHODS: This descriptive study was performed by face to face interview with 224 people (64,2%) out of 349 healthcare workers in 19 primary care units in Sivas city. RESULTS: Nearly half of (49,1%) healthcare workers affirmed that the project (MFM) was pertaining to the Ministry of Health. Overall, 47,8% of healthcare workers did not suppose the MFM will be efficiently improve the health service. Additionally, healthcare workers believed that MFM will not improve the employees personal rights (60,7%), 73,2% of them declared that they worry about competitive pressure of their employment and scared of unemployment, and finally, 62,1% of them did not want to be a MFM personal in the future. CONCLUSION: Healthcare workers seemed to be poorly-informed about MFM, and they seemed worried about the application of the model. These problems should be taken into account by health system planners