Orta Anadolu bölgesi Sivas’ta çocukluk çağı mantar zehirlenmeleri: 79 olgunun özellikleri

Abstract

AMAÇ: Mantar zehirlenmesi çocukluk çağında önlenebilir ve yüksek mortaliteli bir zehirlenme nedenidir. Doğadan toplanan mantarlar yöresel alışkanlıklarla besin maddesi olarak bazen bilinçsizce tüketilmektedir. Görüntü, tat ve kokularıyla zehirli olan ve olmayan mantarların ayrımlarını sağlayacak tipik özellikler yoktur. GEREÇ ve YÖNTEMLER: Bu çalışmada Mayıs 2005 ile Haziran 2008 tarihleri arasında Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi çocuk acil servisine başvuran, mantar zehirlenmesi tanısı alan 79 çocuk hasta retrospektif olarak incelenmiştir. Mantar zehirlenme olguları cinsiyet, yaş, başvuru zamanı, latent fazın süresi, klinik ve laboratuar bulguları, hastanede kalış süreleri ve prognozları açısından değerlendirildi. BULGULAR: Olgularımızın %29,1’i yedi yaş ve altında, 33’ü kız (%41.7), 46’sı erkekti (%58.2) ve %59,4’ü yaz aylarında başvurmuştu. Başvuru anında gastrointestinal belirtiler %70,8’inde, nörolojik bulgular %17,7’sinde, dermatolojik bulgular %11,3’ünde ön plandaydı. Hastaların %86’sında zehirlenme belirtileri ilk bir saat içinde başlamış ancak hiçbirinde karaciğer yetmezliği bulguları görülmemiştir. Tedavide gastrointestinal lavaj, aktif kömür verilmesi, zorlu diürez gibi geleneksel eliminasyon yöntemleri ve IV penisilin G uygulanmıştır. Olguların hastanede kalış süreleri ortalama üç gündür. SONUÇ: Hastaların hiç birinde hemoperfuzyon veya plazmafereze gerek olmamış ve hepsi sekelsiz taburcu edilmiştir. Çocukluk çağında mantar zehirlenmeleri fatal seyirli olabileceği için bütün mantar zehirlenmesi olguları karaciğer böbrek yetmezliği ve koagulasyon bozuklukları açısından ciddi ele alınmalı ve bölgesel özellikler göz önünde bulundurulmalıdır.

OBJECTIVE: Mushroom poisonings are the cause of intoxications with high mortality that can be prevented in childhood. Mushrooms picked as wild may be ignorance consumed sometimes as nourishment because of local habits in our region. There aren’t any macroscopic, taste or smell characteristics to distinguish the safe mushrooms from the toxic ones. MATERIAL and METHODS: In this study, we retrospectively analyzed 79 child patients who were diagnosed with mushroom poisoning at the pediatric emergency department of Cumhuriyet University Hospital from May 2005 to June 2008. The age, gender, application time, the duration of latent phase, clinical and laboratory findings, staying in hospital and prognosis of mushroom poisoning cases were investigated. RESULTS: 46 of the 79 patients (58.2%) were male and 33 patients (41.7%) were female. 23 patients (29.1%) were 7 years old and under, and 47 cases (59.4%) were hospitalized in summer. The first symptoms in admittance were gastrointestinal (70.8%), neurologic (17.7%) and dermatologic (11.3%), respectively. The duration of latent phase was under 1 hour in 68 patients (86%) and there weren’t hepatic failure in any patient. Therapeutic strategy comprised conventional elimination methods such as gastrointestinal lavage, charcoal administration, forced diuresis and IV penicillin G administration. The hospitalization of patients were mean 3 days. CONCLUSION: Hemoperfusion and plasmapheresis weren’t necessary in any patient and they were discharged without any squeal. Since mushroom poisoning may have fatal prognosis in childhood, the patients with mushroom poisoning should be considered seriously for hepatic, renal failure and coagulation disorders and for regional characteristics.