Türünün farklı bir örneği: Hakim Mehmed Efendi'nin Müstezad Nazım şekliyle yazdığı Mi'raciyesi

Abstract

Sözlük anlamı ziyadeleşmiş, artmış, çoğalmış olan müstezâd, bir edebiyat terimi olarak değişik nazım şekil ve türleriyle uzunlu kısalı mısralar hâlinde yazılan özel bir nazım şeklinin adıdır. Mi'râciye ise peygamberimizin Mescid- i Harâm'dan alınıp Mescid-i Aksâ'ya götürülmesi ve oradan da göğe yükseltilerek Allah'la görüşmesi olayını anlatan manzum, mensur ya da manzum-mensur olarak yazılmış eserlerdir. Bu çalışmada 1770 yılında vefat etmiş olan ve yirmi kadar eseri bulunan Hâkim Seyyid Mehmed Efendi'nin müstezâd nazım şekliyle yazmış olduğu mi'râciyesi ele alınmıştır. Hâkim Seyyid Mehmed Efendi'nin bu müstezadı 124 beyitle, bugüne kadar tespit edilen müstezadlar içinde beyit sayısı en fazla olan müstezâd olma özelliğini taşımaktadır. Ayrıca konu olarak mi'râc hadisesini ele alması da onu farklı kılan özellikler arasındadır.

Müstezâd whose dictionary meaning is to increase, grow, multiply is a special verse form's name as a liteature term which is written as used short and long lines with diffirent verse forms and kinds. Miraciye are in verse, in prose or in verse-in prose productions which tell event that our prophet is taken from Mescid-i Harâm, take to Mescid-i Aksâ and and as is rised to sky from there he met with God. The Miraciye in müstezâd form which was written by Hâkim Seyyid Mehmed Efendi, who died in 1770 and had got about twenty productions, is examined in this work. Hâkim Seyyid Mehmed Efendi's this müstezâd has got quality of being müstezâd which has got maximum number of couplet with 124 couplets in müstezads which are fixed untill today. Besides it's telling about mi'rac event as subject is ones of the qualities which makes it different.