Encümen-i Daniş ve Osmanlı aydınlanması

Abstract

Türk toplumu iki yüz yıldan fazla bir süredir batılılaşma çabası içerisindedir. Batılılaşma çabaları, ıslahat hareketleri olarak ortaya çıkmıştır. Bu süreçte Batı gibi olma gayretindeki devletin yönetici elitleri, bir yandan kurumları Batı modelinde şekillendirmeye çalışırken, bir yandan da Batı'nın bilim ve felsefe gibi alanlarda ortaya koyduğu üstün başarıları anlama yönünde iş görmeleri için çeviri faaliyetlerine önem vermeye başlamışlardır. Çalışmamızın merkezinde işte bu Batı gibi olma çabaları durmaktadır. Batı'da doğal bir süreç olarak ortaya çıkan Aydınlanma, Osmanlı İmparatorluğu için Batı gibi olmanın ön şartlarından biri olarak, yapay bir şekilde kurulmaya çalışılmıştır. Dönemin askeri ve siyasal ıslahatlarının yeterli görülmediği noktada eğitim alanında ıslahatlara girişilmiştir. Çalışmamızda, ıslahatlar çerçevesinde kurulan Encıımen-i Dâniş bağlamında bir Osmanlı aydınlanmasından bahsedilip bahsedilemeyeceği ele alınacaktır.

Turkish society has been in a struggle for westernization over two centuries. Struggles for westernization have appeared as reform movements. Administrative elites of the government; who were tiying to behave as western people, have been trying to rebuild the institutions in the forms of western styles in one hand, and on the other hand they have begun to emphasize on translation activities in order to comprehend the achievements of the West in the fields of science and philosophy. At the centre of our study, these westernization struggles stand. The Enlightenment; that has emerged in a natural process in West, has been reestablished in Ottoman Empire artificially as a preliminary condition of westernization. Reform actions have been introduced in educational fields at the point where military and political reforms considered as inadequate. In our study, it will be examined that if there exists an Ottoman enlightenment in connection with Encıımen-i Daniş which were built within the frame of the reforms or not.