ND:YAG laserin üst kan in dişlerin distalizasyon hızı üzerine etkisinin değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı Nd:YAG lazer cihazı yla uygulanan düşük doz lazer terapisinin maksiller kanin dişlerin distalizasyon hızı üzerindeki etkilerini değerlendirmektir. Çalışmaya 15-19 yaşları arasında, sağ- sol 1.küçükazı dişleri için çekim endikasyonu konmuş 14 hasta dahil edilmiştir. ‹lgili dişler çekilip, dental arkların seviyelenmesinin ardından 0.016 "0.022" paslanmaz çelik arklar üzerinde, 12 mm’lik kapalı yaylar kullanılarak uygulanan 150 gr kuvvetle kanin distalizasyonuna başlanmı ştır. Hastaların dental arklarının sağ tarafı lazer uygulama bölgesi, sol tarafı kontrol bölgesi olarak değerlendirilmiştir. Kanin dişlerin kökleri iki bölüme ayrılıp; bukkal ve lingual yüzlerden her iki bölüm için 10 sn lik lazer uygulanmıştır. Uygulamalar Nd:YAG lazer cihazı ve biyostimülasyon başlığı kullanılarak, kuvvet aktivasyonundan itibaren 1.,2.,3. ve 7. günlerde yapılmıştır. Hastalara bir seansta 40 J/cm2’lik lazer enerjisi uygulanmı ştır. Kanin distalizasyonunun öncesinde ve 1 aylık distalizasyon sürecinin sonunda alınan ölçülerden elde edilen modeller üzerinde distalizasyon miktarları hesaplanmıştır. Veriler SPSS 10.1 programı nda Mann-Whitney U testiyle değerlendirilmiştir. ‹statistiksel değerlendirme sonucunda çalışma grubuna kıyasla kontrol grubunda diş hareketinin daha fazla olduğu, ancak aradaki farkın biyometrik olarak önemsiz olduğu saptanmıştır (p=.294). Mevcut çalışmada uygulanan lazer stimülasyon parametreleri kanin distalizasyonu hızında değişiklik meydana getirmemiştir. Bu amaçla, spesifik dalga boyu ile farklı dozlar kullanılarak yapılacak çalı şmalara ihtiyaç vardır. (Türk Ortodonti Dergisi 2009;22:16-25)

The aim of this study was to assess the effects of low level radiation of Nd:YAG laser on maxillary canine distalization rate. The study was consisted of 14 (9 girls, 5 boys) upper premolar extraction patients aged 15-19 years. After the extraction of teeth, dental arches were aligned. Afterwards canine distalization was performed by 12 mm closed coil spring on 0.016"0.022" ss arch wire with force of 150 grams. The right canines of the patients were included in laser group and the left canines were included in control group. The roots of canines were separated into two parts both on the vestibular and palatinal sides and each part were irradiated for 10 seconds. Laser application was carried out at the first, second, third and seventh day of canine distalization period. The density of the applied energy at each appointment was 40 J/ cm2. The distalization amounts were defined on dental casts taken just before and at the end of distalization period. Data was analysed on SPSS 10.1 by Mann-Whitney U analysis. Acccording to the statistical analysis, canine distalization rate was higher in the control group. When two groups were compared, the difference between the distalization amounts was not statistically significant (p=.294). Laser biostimulation parameters used in this study did not affect the canine distalization rate significantly. For this purpose further studies using spesific wave lengths with different doses are needed. (Turkish J Orthod 2009;22:16-25)