Obstrüktif uyku apne sendromu ve fibromiyalji sendromu birlikteliği

Abstract

Amaç: Bu çalışmada her iki hastalıkta da dinlendirmeyen uyku, gündüz aşırı uyuma ihtiyacı, sabahları olan baş ağrısı gibi ortak semptomların varlığından yola çıkarak OUAS hastalarında FMS birlikteliğini incelemeyi amaçladık. Yöntem: OUAS şüphesi olan 100 ardışık hasta alındı. Bu hastalara polisomnografi (PSG) uygulandı ve FMS açısından fizik tedavi uzmanı tarafından değerlendirildi. OUAS tanısı için Uluslararası Uyku Bozuklukları Sınıflaması (ICSD-2) kriterleri, FMS tanısı için Amerika Romatoloji Derneği (ACR)’nin 1990 yılında yayımladığı ve günümüzde kullanılan kriterler temel alındı. Bulgular: Yüz hastanın 74’ünde OUAS saptandı. OUAS saptanan 74 hastanın 20‘sinde (%27) FMS saptanırken OUAS olmayan 26 hastanın 4’ünde (%15,4) FMS saptandı ve her iki grup arasında FMS sıklığı açısından istatiksel anlamlı fark yoktu. OUAS olan gruptaki hastaları FMS varlığı ve yokluğuna göre gruplara ayırdığımızda ve bu gruplar arasında horlama, tanıklı apne, gündüz aşırı uyku hali (GAUH) ve üç majör semptom birlikteliğini kıyasladığımızda tanıklı apne ve GAUH sadece OUAS olan FMS olmayan grupta istatiksel olarak anlamlı oranda daha yüksekti (p<0,05). Yine her iki grubu apne-hipopne indeksi (AHİ), arousal sayıları, uyku etkinliği, evre 1, evre 2, evre 3, REM uyku yüzdeleri, uyku süreleri, saturasyon ortalamalarını kıyasladığımızda istatiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p>0,05). Sonuç: Sonuç olarak çalışmamızda OUAS’lı hastalarda FMS birlikteliği açısından anlamlı ilişki saptamasak da GAUH, dinlendirmeyen uyku, sabahları olan baş ağrı gibi ortak semptomların varlığı daha geniş örneklemli ve daha çok sayıda çalışmalara ihtiyaç olduğunu göstermektedir.

Aim. We aimed to study coexistence of FMS in OSAS patients since there are common symptoms such as non-relaxing sleep, over need for sleep during the day, morning headaches in both diseases. Methods. 100 consecutive OSAS patients contributed to the study. These patients are evaluated by physical rehabilitation specialist with application of polysomnography (PSG). International Classification of Sleep Disorders (ICSD-2) criteria used for OSAS diagnosis and American College of Rheumatology (ACR) criteria published in 1990 and some criteria which are used today used for diagnosis for FMS. Results. OSAS determined in 74 patients of 100. While in 20 of 74 patients (27%) with OSAS FMS determined, in 4 of 26 patients with no OSAS (15.4%) FMS determined and there was no statistical difference in regards to FMS incidence between groups. In OSAS group, when groups separated according to FMS existence and absence and when coexistence of symptoms such as witnessed apnea, excessive day time sleepiness (GAUH), and 3 major symptoms only witnessed apnea and GAUH was statistically high, in only OSAS non-FMS group (p&lt;0.05). There was no statistical significance when both group compared for apnea-hypopnea ındex (AHI), arousal numbers, sleep efficiency, sleep percentages of phase 1, phase 2, phase 3, REM, sleeping durations, mean saturation values (p&gt;0.05). Conclusion. In conclusion, although we did not determined significant coexistence of FMS in OSAS patients, common symptoms such as GAUH, non-relaxing sleep, morning headaches shows that further study need to be done in large scales.