Sinop’ta kırsal kesimde yaşayan kişilerde kene kaynaklı ensefalit virusu (TBEV) seroprevalansı

Abstract

Kene kaynaklı ensefalit virusu (Tick-borne encephalitis virus; TBEV) tarafından oluşturulan kene ensefaliti (TBE), özellikle Asya ve Kuzey Avrupa ülkelerinde görülen ciddi nörolojik enfeksiyonlar arasında yealır. Virusun insana bulaşında rol oynayan vektörler özellikle Ixodes cinsine ait sert keneler olup, I.ricinus Avrupa alt tipinin, I.persulcatus ise Uzak Doğu ve Sibirya alt tipinin temel vektörüdür. Bunlardan I.ricinus özellikle sahil kesimleri olmak üzere Türkiye’nin birçok iklim bölgelerinde bulunmaktadır. Bu çalışmada, Sinop’ta kırsal kesimde yaşayan kişilerde TBEV seroprevalansının araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya, 2006-2007 yıllarının Mayıs-Haziran aylarında Sinop merkez ilçeye bağlı 12 köyde yaşayan risk grubundaki 273 kişiden (yaş aralığı: 11-83 yıl) kan örneği alınmış ve örneklerde TBEV IgG antikor varlığı ticari bir indirekt floresan antikor kiti (Euroimmun, Almanya) ile araştırılmıştır. Serum örneklerinin %2.9 (8/273)’unda testin tarama sulandırımında (1/10) TBEV IgG pozitifliği saptanmış; bu serumların 1/100 sulandırılarak çalışılması sonunda ise 7 (%2.6)’sinden pozitif sonuç alınmıştır. TBEV seropozitifliğinin cinsiyet (141’i erkek), yaş grubu (142’si 21-50 yaş arası), meslek grubu (17’si orman işçisi, 57’si çoban, 199’u hayvancılık/çiftçilik yapan kişi) ve kene ile temas öyküsüne göre (169’unda kene tutması öyküsü var) dağılımları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmemiştir (p> 0.05). Çalışmada, TBEV seropozitif 8 örnekte, kene ile bulaşan bir diğer etken olan Borrelia burgdorferi’ye karşı IgG antikor varlığı da ticari bir ELISA kiti ile (Zeus Scientific, Hollanda) araştırılmış ve dördünde pozitiflik tespit edilmiştir. Buna göre TBEV - B.burgdorferi koenfeksiyon oranı %1.5 (4/273) olarak hesaplanmış; ancak her iki yöntem (TBEV IgG IFA ve B.burgdorferi IgG ELISA) ile de alınan sonuçlar doğrulama testleriyle doğrulanamadığından bu olgular “olası” olarak değerlendirilmiştir. Son yıllarda ülkemizde, gerek tanı yöntemlerindeki gelişmeler, gerekse farkındalığın artması nedeniyle vektör kaynaklı viral enfeksiyonların saptanma sıklığı artmaktadır. Sonuç olarak, Türkiye’nin en kuzeyinde ve TBEV endemik haritasına yakın coğrafyada yer alan Sinop ve içinde bulunduğu Karadeniz bölgesinde TBEV olgularının düşük oranlarda da olsa görülebileceği akılda tutulmalıdır.

Tick-borne encephalitis (TBE), caused by tick-borne encephalitis virus (TBEV) is one of the serious neurological infections seen especially in the Asian and North European countries. The principal vectors of TBEV are hard ticks belonging to Ixodes genus. The major vector of European TBEV subtype is I.ricinus and the major vector of Far-Eastern and Siberian subtypes is I.persulcatus. I.ricinus exists in many climatic regions of Turkey, especially in the coastal areas. The aim of this study was to investigate the TBEV seroprevalence among the residents of rural areas in Sinop (a province located at the coast of Central Black-Sea region of Turkey). A total of 273 blood samples have been collected from the subjects (age range: 11-83 years) inhabiting in 12 villages of the central district of Sinop, during the months of May and June in 2006 and 2007. The presence of TBEV IgG antibodies in serum samples were searched by a commercial indirect fluorescent antibody kit (Euroimmun, Deutschland). TBEV IgG positivity was detected in 2.9% (8/273) of the subjects at a screening titer (1/10) and 7 (2.6%) of them also yielded positive results at further dilutions (1/100). The rates of TBEV seropositivity were not found statistically sig- nificant (p> 0.05), with respect to gender (141 of the subjects were male), age (142 of the subjects were between 21-50 years old), occupation (17 foresters, 57 were shepherds, 199 were farmers/stockbreeders) and history of tick bite (169 of the subjects had been bitten by ticks). Presence of IgG antibodies against Borrelia burgdorferi, another agent which is transmitted by the same vector, were also investigated in TBEV seropositive 8 subjects by a commercial ELISA kit (Zeus Scientific, The Netherlands). Four of these subjects yielded B.burgdorferi IgG positivity, so the TBEVB.burgdorferi coinfection rate was estimated as 1.5% (4/273). However, since the results obtained by the tests used in this study (TBEV IgG IFA and B.burgdorferi IgG ELISA) have not been confirmed by additional confirmational tests, these subjects were referred as “probable cases”. In recent years the detection rates of vector-borne viral infections is in an increment trend in Turkey due to the developments in diagnostic tests and awareness for emerging infections. In conclusion since Sinop, which is placed in the northernmost point of Turkey, is located close to TBEV endemic areas, the presence of TBEV in Sinop and the Black Sea region should always be considered.