Elif Şafak’ın Pinhan, Araf ve Mahrem’inde isim imgelemi

Abstract

Günümüzde, edebiyat eseri birden fazla anlamsal katmana sahip olması bakımından farklı okumalara açık; okur ise yaratma, kurgulama açısından yazarla eşit söz hakkına sahiptir. Bu anlaşmalı yapıda yazarın görevi okuru için imkânı sunup aradan çekilmek; okurun yapması gereken ise gizli veya açık olarak işaret edilen yoldan ilerleyerek metnin arka planını, söylenmeyenleri görebilmektir. Bu çalışmada da, okur gözüyle, Elif Şafak’ın romanlarında sık sık vurguladığı “isim”ler vesilesiyle birtakım değerlendirmeler yapılmaya çalışılmış, isimlerin romana kattığı anlam üzerinde durulmuştur.

Today, a piece of literature is open to different spheres of critical reading because it has more than one single semantic dimension, and the reader, in equal terms with the author, has a word to tell about the imaginative outline of the text. In this structure of cooperation, what the author should do is to disappear after granting the reader the possibility to see, and the reader should see the unsaid and the backstage of the text following the path depicted openly or secretly by the author. Here, this study covers from the reader’s perspective the analyses of the symbolic power of names which Elif Şafak, in her literary works, puts great stress on, and also of the contributively function of the names to understand the overall meaning of the text.