P-wave and QT interval dispersion analysis in children with Eisenmenger syndrome

Abstract

Amaç: P dalgası ve QT dispersiyonu artışı atriyum ve ventrikül aritmileri ve çeşitli hastalıklarda ani ölüm riski artışıyla ilişkili bulunmuştur. Bu çalışmada, Eisenmenger sendromu (ES) olan çocuklarda P dalgası ve QT dispersiyonu araştırılması amaçlanmıştır. Çalışma planı: Çalışma grubu doğumsal kalp hastalığı (DKH) ve ES bulunan 27 çocuk hastadan (15 kız, 12 erkek), kontrol grubu ise DKH olup pulmoner hipertansiyonu olmayan 30 çocuk hastadan oluşturuldu. Elektrokardiyografik kayıtlardan P dalga, QT ve düzeltilmiş QT (QTc) ölçüldü. Tüm hastalara 24 saatlik ritm Holter takıldı. Ekokardiyografi ile atriyum hacimleri, ventrikül boyutları ve triküspit kapak anülüs düzlemi sistolik hareketi (TAPSE) ölçüldü. Bulgular: Her iki grup arasında yaş, cinsiyet, kilo ve vücut yüzey alanı arasında anlamlı fark yoktu (p>0.05). Çalışma grubunda sağ atriyum hacmi kontrol grubuna göre belirgin olarak daha genişti. ES’li çocuklarda P dalga, QT ve QTc dispersiyon süresi anlamlı olarak daha yüksek saptandı (sırasıyla, 50.10±11.12 ve 26.32±8.90, p<0.001; 57.40±24.21 ve 38.20±8.92 ms, p<0.001; 78.20±16.02 ve 56.52±13.92 ms, p<0.001). ES’li hastalarda anlamlı olarak daha sık ventriküler ve supraventriküler atım vardı. Yirmi dört saatlik ritm Holter izleminde çalışma grubundaki dört hastada (%14.8) taşiaritmi izlendi. Sonuç: Çalışmamızda, ES’li çocuklarda P dalgası ve QT dispersiyonu sağlıklı kontrol grubu çocuklarına göre yüksek saptanmıştır.

Objectives: P-wave and QT dispersion are increased and as- sociated with atrial and ventricular arrhythmia and an increase in sudden death in a variety of diseases. This study aimed to investigate P-wave and QT dispersion in children with Eisen- menger syndrome (ES). Study design: The study group included 27 children (15 fe- males, 12 males) with both congenital heart disease (CHD) and ES. The control group consisted of 30 children with CHD without pulmonary arterial hypertension. Electrocardiographic records were used to determine P-wave, QT, and corrected QT (QTc) dispersions. 24-hour (h) rhythm Holter was fitted in all patients. Atrial volumes, ventricular dimensions and tricus- pid annular plane systolic excursion (TAPSE) were measured by echocardiography. Results: There was no difference between groups with regard to age, sex, weight, and body surface area (p&gt;0.05). Right atri- al volume was significantly larger in the ES group than in the control group. P-wave, QT and QTc dispersions were higher in the patients with ES (50.10&plusmn;11.12 vs. 26.32&plusmn;8.90, p&lt;0.001; 57.40&plusmn;24.21 vs. 38.20&plusmn;8.92 ms, p&lt;0.001; and 78.20&plusmn;16.02 vs. 56.52&plusmn;13.92 ms, p&lt;0.001, respectively). Ventricular and supraventricular ectopy were significantly more frequent in the ES group. Four patients (14.8%) in the study group had tachyarrhythmias during 24-h Holter monitoring. Conclusion: In our study, P-wave and QT dispersion were found to be greater in children with ES than in the healthy control subjects.