Streptozotosın İle Deneysel Diyabet Oluşturulan Sıçanların Soleus Kaslarının Elektrofizyolojik Parametrelerine Elektromanyetik Alanın Etkileri

Abstract

Giriş: Streptozotosin (STZ) ile deneysel diyabet oluşturulan sıçanlar elektromanyetik alana maruz bırakıldıktan sonra soleus kas preparatlarından dinlenim zar potansiyeli ve kas aksiyon potansiyelinin ölçülerek incelenmesi. Materyal ve Metod: Bu çalışmada 40 adet Wistar türü erkek sıçan kullanıldı. Sıçanlar dört gruba bölündü; Grup I (Kontrol), Grup II (Manyetik alan kontrolü), Grup III (Diyabetik), Grup IV (diyabet uygulanmış manyetik alan grubu). Diyabet tek doz halinde (45 mg/kg ) ketamin ve ksilazin kombinasyon anestezisi altında citrat tamponu içerisine karıştırılmış STZ olarak jügüler venden verildi. Konvensiyonel mikroeletrod tekniği ile dinlenim zar potansiyeli, aksiyon potansiyeli, depolarizasyon ve repolarizasyon süresi, kas aksiyon potansiyeli integrali kayıtlandı. Tartışma: Manyetik alan hücre membranında dinlenim zar potansiyelinin uyarılabilirliğini arttırdı. Bu da hücre membranlarının daha fazla depolarize edilmiş olduğunu göstermektedir. Bu depolarizasyon durumunun artması K ve/veya Cl iyon kanallarının iletkenliğindeki değişimlerden kaynaklanabileceği varsayılmaktadır. Sonuçlar: Dinlenim zar potansiyeli, Grup I, III ve IV arasında anlamlı bir azalma bulunmuştur (p<0.05). Kas Aksiyon Potansiyelleri diğer gruplarla karşılaştırıldığında sonuçlar anlamlı bulundu. Depolarizasyon süresini karşılaştırdığımızda Grup I, III ve IV ararsında anlamlı bir artış gözlendi. Bunun yanında yarı repolarizasyon süresi, kas aksiyon potansiyeli integrali, depolarizasyon ve repolarizasyon sürelerinin anlamlı bir şekilde düştüğü görüldü.

Purpose: To investigate the effects of magnetic field (MF) on the resting membrane potential and action potential parameters of the Soleus muscle preparations in streptozotocin (STZ) induced diabetic rats. Material and Methods: Forty male wistar rats were used in this study. The rats were divided into four groups; Group I (control), Group II (control with magnetic field), group III (diabetic), group IV (diabetic with magnetic field). The diabetes was induced by a single intravenous injection of STZ (45 mg/kg) in citrate buffer to the jugular vein under the ketamine and xylazine anesthetic combination. Resting membrane potential (RMP), muscle action potential (MAP), depolarization and half-repolarization time, MAP integral, depolarization and repolarization rates were recorded by means of the conventional microelectrode technique. Results: When group III and IV compared to group I, a significant decrease was found in the RMP (p&lt;0.05). When control group compared to the other groups, MAP values found to be significant. When the depolarization time was compared there was a significant increase difference between group I and group III and group IV. Furthermore, halfrepolarization time, MAP integral, depolarization and repolarization rates showed significant decrease results as occurred in MAP. Conclusion: MF increased the excitability of the cell membrane in RMP, which revealed that cell membrane had been more depolarized. It was assumed that this increase in depolarization may have been due to the changes in the conductivity of K+ and/or Cl- ion channels.