Üç farklı dolgu materyalinin fibroblast ataşmanına etkisinin in vitro olarak değerlendirilmesi

Abstract

Bu in vitro çalışmada, klinikte yaygın olarak kullanılan cam iyonomer simanın, rezin modifiye cam iyonomer simanın ve poliasit modifiye kompozit rezinin gingival fibroblast ataşmanına etkisi araştırılmıştır. MTT[3,(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5- diphenyltetrazoliumbromide] testi için, üç farklı dolgu materyali gingival fibroblast hücreleri ile 24 ve 72 saat süre ile inkübe edilmiştir. MTT test sonuçlarına göre, 24 saat sonunda poliasit modifiye rezin kompozit yüzeyinde fibroblast ataşmanının fazla olduğu ancak 72 saat sonunda fibroblast ataşmanın azaldığı belirlenmiştir (p<0,05). Yetmiş iki saat sonunda rezin modifiye cam iyonomer siman yüzeyindeki fibroblast ataşmanının diğer dolgu maddelerine göre anlamlı ölçüde düşük olduğu saptanmıştır. Tüm dolgu materyalleri 24 ve 72 saat sonunda kontrol (cam) grubu ile hücre proliferasyon yüzdeleri açısından karşılaştırıldığında farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu görülmüştür (p<0,05). Yaptığımız in vitro araştırma sonuçlarına ek olarak kimyasal yüzey analiz teknikleri, element salınımının ölçülmesi ve fiziksel yüzey karakterizasyonu ile mikroyapı ve pörözitenin incelenmesi dolgu materyallerinin biyolojik yanıtının daha iyi anlaşılmasını sağlayabilir.

In this in vitro study, the effects of glass ionomer cement, resin modified glass ionomer cement and polyacid modified resin composite used in clinical practice on gingival fibroblast cells were investigated. For MTT test, the substructures of three different filling materials&amp;#8217; were incubated with gingival fibroblast cells for 24 and 72 hours. In MTT test analysis, fibroblast attachment on poliacid modified resin composite filling material was excessive after 24 hours but decreased after 72 hours (p&lt;0,05). Fibroblast attachment on resin modified glass ionomer cement was lower than other filling materials after 72 hours. When cell proliferation percentages of all filling materials were compared with control group (glass) after 24, 72 hours, it was observed that difference was statistically significant (p&gt;0,05). In addition to our in vitro research results, the chemical surface analysis techniques, measurement of release of elements and physical surface characterization and analysis of microstructure and porosity can provide a better understanding of the biological response of filling materials.