Ülkeler tarafından uygulanan çevre politikalarının uluslararası doğrudan yatırımlar üzerindeki etkileri: Kirlilik sığınağı hipotezinin test edilmesi

Abstract

Uluslararası doğrudan yatırımlar (UDY), ev sahibi ülkeler açısından yurtiçi özel yatırımları tamamlayıcı, yeni iş imkânları ile teknoloji transferine yol açan ve ev sahibi ülkede ekonomik büyümeyi sağlayan önemli bir sermaye kaynağı olarak görülmektedir. Ancak kendi ülkelerinde uygulanan çevresel standartlar nedeniyle maliyet baskısı yaşayan kirlilik yoğun bazı yatırımlar, üretimlerini kirlilik kontrollerinin daha düşük olduğu gelişmekte olan ülkelere taşımaktadırlar. Böylelikle gelişmekte olan ülke, bir kirlilik sığınağı haline gelmekte ve çevre, bu yatırımlar neticesinde önemli oranda zarar görmektedir. Bu çalışma ile literatürde “kirlilik sığınağı hipotezi” olarak kabul edilen hipotezin, gelişmekte olan ülkelerdeki geçerliliği test edilmektir.

Foreign direct investment is seen as an important capital source, providing development to the host country, also providing new job opportunities and technology transfer, and a complementary of domestic private investment in terms of host countries. However, some dense polluted investments, having cost pressure because of environmental standards applied in their own countries, carry their productions to countries where pollution supervisions are lower. Thus, developing country becomes a pollution haven and environment is damaged substantially as a result of these investments. With this study, the validity of hypothesis, accepted as “pollution haven hypothesis” in literature, is tested in developing countries.