Rat, akut peritonit modelinde klinik semptomlar ve hastalığın tedavisine oral strontium ranilat uygulamalarının etkilerinin araştırılması

Abstract

Amaç: Cerrahi ve yoğun bakım tedavilerinde ki gelişmelere rağmen sepsis ve sistemik inflamatuar cevap sendromu(SIRS) yetişkin yoğun bakım ünitelerinde ensık ölüm sebeplerindendir. Bu sebeple peritonit ve sepsis için deney hayvanı modelinde stronsiyum ranilat'ın iyileşme üzerine etkisini biyokimyasal ve histopatolojik olarak ortaya koymayı amaçladık. Yöntem: Wistar-Albino cinsi 40 adet dişi sıçan kullanıldı. Sıçanlar; kontrol, sham[çekum ligasyon perforasyon(ÇLP)], ÇLP + Stronsiyum(S) ve S + ÇLP + S olmak üzere 4 gruba ayrıldı. Sıçanlar 7. günde ötanazi uygulandı. Peritoneal inflamasyon evrelemesi yapıldı. Patoloji için ileum rezeksiyonu yapıldı, biokimyasal inceleme için kan örnekleri alınarak IL-1, IL-6, IL- 10 ve TNF-alpha, bakıldı. Bulgular: Peritoneal inflamasyon skoru en düşük kontrol grubunda, en yüksek CLP grubunda bulundu. ÇLP+S grubunda ÇLP grubuna göre iyileşme, S+ÇLP+S grubunda ise ÇLP+S grubuna göre daha fazla iyileşme vardı. Histopatolojik değerlendirmeye göre de incebarsak hasarı en düşük kontrol grubunda, en yüksek ÇLP grubunda bulundu. ÇLP+S grubunda ÇLP grubuna göre daha hafif hasar, S+ÇLP+S grubunda ise ÇLP+S grubuna göre daha hafif hasar vardı. TNF?, IL-1, IL-6 ve Il-10 değerleri karşılaştırıldığında fark yoktu. Sonuç: Stronsiyum ranilat sepsis riski olan ve sepsis gelişmiş hastalarda proflaktik tedavi ile mortalite ve morbiditeyi azaltabilir.

Objective: Despite the improvements in the treatments of surgical and intensive care, sepsis and systemic inflammatory response syndrome are the most common cause of mortality. Therefore in the experimental animal model, we aimed to reveal biochemical and histopathologic effects of strontium ranelate on healing in experimental animal model for peritonitis and sepsis. Method: 20 female Wistar-Albino rats were used.Rats were seperated into 4 groups; control, sham [ceacum ligation perforation (CLP)], CLP + Strontium (S) (CLP+S) and S+CLP+S. Rats were euthanised on 7th day. Peritoneal inflammation staging and ileum resection was performed. Blood samples were taken for biochemical screening and IL1, IL-6, IL-10 and TNF-alpha tests were evaluated. Results: Peritoneal inflammation score was the highest at CLP group and the lowest at control group. There was healing in CLP+S group compared to CLP group, and more healing in S+CLP+S group compared to CLP+S group. According to histopathological evaluation, ileum injury was the lowest in the control group and the highest in CLP group. Less injury was found in CLP+S group compared to CLP group, and less injury was found in S+CLP+S group compared to CLP+S group. No difference was found when TNF-alpha, IL-1, IL-6 and IL-10 values were compared. Conclusions: Strontium ranelate may reduce mortality and morbidity by prophylactic treatment in patients at risk of sepsis and patients with sepsis.