Diagnostic accuracy of five different techniques for detection of approximal caries

Abstract

AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, beş farklı radyografik görüntüleme yönteminin posterior dişlerde arayüz çürük teşhisindeki doğruluk değerlerinin karşılaştırılmasıdır. GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmada çürüklü ve çürüksüz 72 adet posterior diş kullanıldı. Geleneksel bitewing radyograflar intraoral film kullanılarak, dijital bitewing radyograflar ise fosfor plak sistem kullanılarak alındı. Panoramik görüntüler dijital panoramik cihazın bitewing, ortogonal ve standart programları kullanılarak elde edildi. Görüntüler iki gözlemci tarafından değerlendirildi. Gözlemci içi ve gözlemciler arası uyum ağırlıklandırılmış kappa katsayısı hesaplanarak belirlendi. Çürük tespitinde altın standart kabul edilen histopatolojik skorlar ile beş yöntemden elde edilen skorlara ROC analizi uygulandı. Yöntemlere ait Az değerleri z-testi ile karşılaştırıldı ve anlamlılık düzeyi 0.05 olarak kabul edildi. Yöntemlere ait sensitivite, spesifisite ve yanlış pozitif oranları hesaplandı. BULGULAR: Gözlemci içi ve gözlemciler arası uyuma ait ? değerleri sırasıyla 0.59-0.88 ve 0.54-0.87 arasında değişti. ROC analizinde ortalama Az değerleri en yüksek olarak geleneksel bitewing yönteminde (0.760) ve fosfor plak sisteminde (0.756), en düşük olarak ise panoramik cihazın standart programında (0.639) bulundu. Standart panoramik görüntüler çürük teşhisinde diğer yöntemlerden anlamlı olarak yetersiz bulundu (p<0.05). Yöntemlerin sensitivite ve spesifisite değerleri sırasıyla; geleneksel yöntem için 0.64-0.85, fosfor plak için 0.64-0.87, standart program için 0.40-0.87, ortogonal program için 0.56-0.85, ekstraoral bitewing için 0.59-0.90 olarak bulundu. SONUÇ: Çalışmada geleneksel bitewing ve fosfor plak bitewing görüntüleri benzer doğruluk düzeyine sahip bulundu. Panoramik cihazdaki ortogonal ve bite-wing programların süperpozisyonların azaltılmasında etkili olduğu gözlendi. Yöntemlerin mine çürüğü düzeyinde sensitiviteleri düşük bulgulandı.

AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, beş farklı radyografik görüntüleme yönteminin posterior dişlerde arayüz çürük teşhisindeki doğruluk değerlerinin karşılaştırılmasıdır. GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmada çürüklü ve çürüksüz 72 adet posterior diş kullanıldı. Geleneksel bitewing radyograflar intraoral film kullanılarak, dijital bitewing radyograflar ise fosfor plak sistem kullanılarak alındı. Panoramik görüntüler dijital panoramik cihazın bitewing, ortogonal ve standart programları kullanılarak elde edildi. Görüntüler iki gözlemci tarafından değerlendirildi. Gözlemci içi ve gözlemciler arası uyum ağırlıklandırılmış kappa katsayısı hesaplanarak belirlendi. Çürük tespitinde altın standart kabul edilen histopatolojik skorlar ile beş yöntemden elde edilen skorlara ROC analizi uygulandı. Yöntemlere ait Az değerleri z-testi ile karşılaştırıldı ve anlamlılık düzeyi 0.05 olarak kabul edildi. Yöntemlere ait sensitivite, spesifisite ve yanlış pozitif oranları hesaplandı. BULGULAR: Gözlemci içi ve gözlemciler arası uyuma ait ? değerleri sırasıyla 0.59-0.88 ve 0.54-0.87 arasında değişti. ROC analizinde ortalama Az değerleri en yüksek olarak geleneksel bitewing yönteminde (0.760) ve fosfor plak sisteminde (0.756), en düşük olarak ise panoramik cihazın standart programında (0.639) bulundu. Standart panoramik görüntüler çürük teşhisinde diğer yöntemlerden anlamlı olarak yetersiz bulundu (p<0.05). Yöntemlerin sensitivite ve spesifisite değerleri sırasıyla; geleneksel yöntem için 0.64-0.85, fosfor plak için 0.64-0.87, standart program için 0.40-0.87, ortogonal program için 0.56-0.85, ekstraoral bitewing için 0.59-0.90 olarak bulundu. SONUÇ: Çalışmada geleneksel bitewing ve fosfor plak bitewing görüntüleri benzer doğruluk düzeyine sahip bulundu. Panoramik cihazdaki ortogonal ve bite-wing programların süperpozisyonların azaltılmasında etkili olduğu gözlendi. Yöntemlerin mine çürüğü düzeyinde sensitiviteleri düşük bulgulandı.