sistemlerin post-core ile restore edilmiş dişlerin kırılma direnci üzerine etkisi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, One Shape New Generation (OSNG; MicroMega, Besancon, Fransa), ProTaper Gold (PTG; Dentsply Maillefer, Ballaigues, İsviçre) ve K3XF (SybronEndo) enstrümantasyon sistemlerinin post-core materyallerin yerleştirildiği köklerin kırılma direnci üzerine etkisi karşılaştırıldı.Gereç ve Yöntem: Altmış insan tek köklü mandibular premolar diş rastgele olarak 3 gruba ayrıldı (n=20). Aynı uzunluk ve kalınlıklarda standardize edilen kökler, One-Shape New Generation (OSNG), ProTaper Gold (PTG) and K3XF aletleri kullanılarak prepare edildi. Prepare edilen kök kanalları AH-26 kullanılarak dolduruldu. Daha sonra, post-core materyalleri kök kanallarına yerleştirildi ve kompozit ile restore edildi. Daha sonra örnekler, kökleri kırmak için gereken kuvvetin belirlenmesi amacıyla vertikal yüke maruz bırakıldı. Veriler, tek yönlü ANOVA ve Tukey'in post-hoc testleri kullanılarak istatistiksel olarak analiz edildi.Bulgular: OSNG grubu, diğer tüm gruplarla kıyaslandığında istatistiksel olarak daha yüksek kırılma direnci dereceleri sağlamıştır (P<0,05). PTG grubu, K3XF grubuna göre istatistiksel olarak daha yüksek kırılma direnci değerleri göstermiştir (P<0,05).Sonuçlar: Bu çalışmanın koşulları altında, tüm enstrümantasyon sistemleri farklı kırılma direnci değerleri ile ilişkilendirilmiştir. OSNG enstrümanları kök dentininin en yüksek direnç derecesine neden olmuştur. Farklı enstrümantasyon sistemleri ile kök kanal preparasyonu, protezlerin uzun süreli kullanımı açısından daha dayanıklı bir altyapı elde etmenin etkili aşamalardan biri olarak görülmüştür

Objectives: The present study compared the effect of OneShape New Generation (OSNG; MicroMega, Besancon, France), ProTaper Gold (PTG; Dentsply Maillefer, Ballaigues, Switzerland) and K3XF (SybronEndo) instrumentation systems on fracture resistance of roots in which post-core materials were placed.Materials and Methods: Sixty extracted human single-rooted mandibular premolar teeth were randomly assigned to 3 groups (n=20). The root canals that standardized in the same length and thicknesses were instrumented using the OneShape New Generation (OSNG), ProTaper Gold (PTG) and K3XF instruments. The prepared root canals were filled with using AH-26. Then, the post-core materials were placed into the root canals and restored with composite. The specimens were then exposed to a load to determine the force required to fracture the roots. The data were statistically analyzed using one-way ANOVA and Tukey’s post-hoc tests. Results: The OSNG group demonstrated statistically significantly higher degrees of fracture resistance compared to all other groups (P<0.05). The PTG group indicated significantly higher fracture resistance values than K3XF group (P<0.05).Conclusion: Under the conditions of this study, all instrumentation systems were associated with different fracture resistance values. OSNG instruments caused the highest degree of root dentin resistance. The root canal preparation with different instrumentation systems were seen as one of the effective stages to obtain a more durable substructure in terms of long term using of prosthesis