Ratlarda deneysel periodontitis modellerinde sistemik ve lokal interlökin 1BETA(IL-1?) ve IL-10 seviyelerine ozonun etkisi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı deneysel periodontitisli ratlarda ozonun uygulanmasıyla histopatolojik ve morfometrik değişiklikleri analiz etmektir. Yöntem: 24 rat rastgele olarak üç gruba ayrıldı. Bu gruplar: ligatürsüz tedavi grubu (NL) (n=8), sadece ligatür uygulanan tedavi grubu (LO) (n=8) ve ligatür+ozon uygulanan tedavi grubu olarak belirlendi (LOZ) (n=8). Deneysel periodontitis oluşturmak için ratların sağ mandibular 1. molarlarının gingival marjinlerine 4/0 ipek sutur yerleştirildi. 14 gün sonra ratlar sakrifiye edildi. Her gruptaki ratların alveolar kemik seviyelerindeki değişiklikler klinik olarak ölçüldü, ve her gruptaki ratların osteoklast morfolojileri, osteoklast ve osteoblast aktiviteleri, enflamatuar hücre infiltrasyonlarını (ICI) belirlemek için dokuları histopatolojik olarak incelendi. Serum ve sitokin seviyeleri ratlara özel IL-1? ve IL-10 Eliza kitleri kullanılarak ölçüldü. Bulgular: Mandibular diş çevresindeki alveolar kemik kaybı NL ve LOZ grupları ile karşılaştırıldığında LO grubunda önemli oranda yüksek bulundu. (p<0.05) Osteoklast sayıları ve ICI nın mevcudiyetindeki oran NL ve LOZ gruplarındakinden, LO grubunda önemli oranda yüksek olduğu tespit edildi. (p<0.05) Osteoblastik aktivite NL ve LOZ gruplarından, LO grubunda önemli oranda düşük bulundu. (p<0.05) LO grubundaki serum ve gingival homojenatdaki IL-1? seviyesi NL ve LOZ grubundakinden önemli oranda yüksek bulundu. (p<0.05) LO grubundaki serum IL-10 seviyesi, NL ve LOZ gruplarındakinden istatistiksel olarak düşüktü. (p<0.05) NL grubundaki gingival homojenat IL-10 seviyesi LO grubundakinden istatistiksel olarak yüksek olduğu belirlendi. (p<0.05) Sonuç: Mevcut çalışma, ozonun oral uygulamasının rat periodontitis modellerinde alveolar kemik rezorpsiyonunu azaltığını göstermiştir.

Objective: The purpose of this study was to analyze the morphometric and histopathologic changes associated with experimental periodontitis in rats in response to the administration of ozone. Method: Twenty-four rats were randomly divided into three experimental groups: a nonligated (NL) treatment group (n = 8), a ligature-only (LO) treatment group (n = 8), and a ligature plus ozone (60 second/each tooth a day) (LOZ) treatment group. In order to induce experimental periodontitis, a 4/0 silk suture was placed at the gingival margin of the right-mandibular first molars of the rats. The study duration was 14 days, and then the animals were sacrified. Changes in the alveolar bone levels of rats in each group were measured clinically, and the tissues of the rats in each group were examined histopathologically to determine inflammatory cell infiltration (ICI), osteoblast and osteoclast activities, and osteoclast morphology. Serum and gingival cytokine levels were measured by using the rat-specific IL-1? and IL-10 ELISA kits. Results: Alveolar bone loss around the mandibular molar tooth was significantly higher in the LO group compared with NL and LOZ groups (p&lt;0.05). The ratio of the presence of ICI and osteoclast numbers were significantly higher in the LO group than in the NL and LOZ groups (p&lt;0.05). Osteoblastic activity was significantly lower in the LO group than in the NL and LOZ groups (p&lt;0.05). The serum and gingival homogenate IL-1? levels in the LO group were statistically higher than in the NL and LOZ groups (p&lt;0.05). The serum IL-10 level in the LO group was statistically lower than in the NL and LOZ groups (p&lt;0.05). The gingival homogenate IL-10 level in NL group was statistically higher than in the LO group (p&lt;0.05). Conclusions: The present study showed that the oral administration of ozone diminishes alveolar bone resorption in a rat periodontitis model.