Bazal-Bolus İnsülin Tedavisi Kullanan Tip 2 Diyabetlilerin Kan Şekeri Ölçüm Yönetimi ve Uyumun Önündeki Engeller

Abstract

Amaç: Bu çalışma bazal-bolus insülin tedavisi kullanan tip 2 diyabetlilerin kan şekeri ölçüm yönetimi ve uyum sağlamalarının önündeki engelleri belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bireyler ve Yöntem: Çalışmaya HbA1c değeri >=%7.5 olan, en az 1 yıldır insülin kullanan, çalışmaya katılmaya istekli 23 tip 2 diyabetli dahil edilmiştir. Yarı yapılandırılmış görüşme formu ile 35-40 dk süren derinlemesine görüşme yapılmıştır. Elde edilen veriler Collaizzi'nin veri analiz yöntemine göre değerlendirilmiştir. Bulgular: Hastaların %56.5'i erkek, %73.9'u evli olup yaş ortalaması 61±6 yıl, hastalık süresi 15±6 yıl ve HbA1c ortalaması %9.5±1.4'dür. Çalışmada 5 ana tema 9 alt tema belirlenmiştir. Temalar (1) yaşam biçimi ile ilgili sorunlar, (2) Diyabet ve kan glukoz düzeyini izlemek ile ilgili bilgi yetersizliği, (3) Motivasyon yetersizliği, (4) Sağlık ekibi ile paylaşımlar/sorunlar, (5) Ölçüm aletlerini yanlış kullanmadır. Sonuç: Çalışmada hastaların kan şekeri ölçümünü istenen şekilde yapmadıkları ve yaşam biçimi haline getiremedikleri görülmüştür

Aim: This study was conducted to determine the barriers on management and compliance of self- monitoring of blood glucose (SMBG) in type 2 diabetic individuals who take on basal-bolus insulin therapy. Subjects and Methods: Twenty-three type 2 diabetic patients (56.5% men, 73.9% married) whose HbA1c values were ?7.5%, who had been using insulin for at least 1 year were included in the study. All the patients had a semistructured in-depth interview for 30-40 minutes. The obtained data were evaluated according to Colaizzi’s data analysis method. Results: While 56.5% of the patients were male and 73.9% were married, the mean age was 61 ± 6 years, the duration of illness was 15 ± 6 years and the mean HbA1c was 9.5 ± 1.4%. Five main themes and nine sub-themes were identified in the study. The themes were; (1) Problems about lifestyle, (2) Lack of information regarding diabetes and blood glucose monitoring, (3) Lack of motivation, (4) Sharing/problems with the healthcare team, (5) Not using the measurement tools correctly. Conclusion: Our study showed that patients did not perform SMBG regularly as desired and could not turn it into their lifestyle