FAZLULLAH MORAL’IN MÜNÂCÂT-I BEDÎA ADLI ESERİ

Abstract

Öz: Makalenin konusu, 19. yüzyılın sonu ile 20. yüzyılın ilk yarısında yaşamış olan Fazlullah Moral’ın Münâcât-ı Bedîa isimli eseridir. Adından da anlaşılacağı üzere münâcât türünde yazılan eserde şairin, işlediği günah- lardan pişmanlık duyarak Allah’tan af dilediği içten yakarışı sezilir. Eserin, yalnızca şairin şahsî bir yakarışı gibi olmayıp, işlediği ortak hususlardan hareketle okuyan herkesin istifade edebileceği bir hüviyete sahip olduğu görülmektedir. Mukaddime ve asıl konunun işlendiği manzume olarak iki bölümden oluşan eserde Allah’la “senli-benli” konuşulan samimî bir hava göze çarpar. Bazen de şairin biraz daha ileri giderek Allah’a, mutasavvıfla- rın “naz makamı” dedikleri perdeden hitap ettiğine şahit oluyoruz. Maka- lede, öncelikle şairin hayatı ve eserleri hakkında bilgiler sunulacak, ardın- dan Münâcât-ı Bedîa tanıtıldıktan sonra eserin çeviri yazısına yer verilecektir.

Abstract: The subject of this article is the work named al-Munâcât al-Badîa of Fazlullah Moral, who lived between the end of the 19th century and the first half of the 20th century. The poet’s heartfelt appeal for forgiveness from Allah isperceived in the work written in the kind of appeal as its name implies. Anyone who reads the work can benefit from it because it, which has a common identity, is not the personal plea of the poet. The cordial atmosphere of a talk on first name terms with Allah is observed in the work composed of muqaddima and poem in which its main issue was commit- ted. Sometimes, we witness that the poet addresses Allah from the place labelled by poets as the position of coyness by exceeding his limit. In the article, it will firstpresent information about the poet's life and works and then the transliterations of al-Munâcât al-Badîa will be given after it is introduced.