Diyabetik Retinopatili Hastalarda Santral Kornea Kalınlığının Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Diyabetik retinopatili (DRP) hastalarda santral kornea kalınlığını değerlendirmek. Gereç ve Yöntem: Kliniğimizde nonproliferatif diyabetik retinopati (NPDRP) ve proliferatif diyabetik retinopati (PDRP) tanısıyla takip edilen 41'er hasta ve diyabeti olmayan 41 hasta alınarak 3 grup oluşturuldu. Hastaların santral kornea kalınlığı (SKK) ultrasonografik pakimetri yöntemiyle ölçüldü ve bu üç grup SKK açısından karşılaştırıldı.Bulgular: Gruplar arasında yaş ve cinsiyet açısından fark yoktu. Ortalama SKK NPDRP'li hastalarda 539,12±30,8 µm, PDRP'li hastalarda 551,54±34,6 µm ve kontrol grubundaki bireylerde ise 533,98±37,4 µm idi. Proliferatif diyabetik retinopatili hastalarda ortalama SKK'nın, NPDRP ve kontrol grubu hastalarına göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek olduğu tespit edildi (p=0,016, p=0,002 sırasıyla).Nonproliferatif diyabetik retinopatisi bulunan hastalarla kontrol grubu arasında SKK yönünden istatistiksel olarak anlamlı bir fark izlenmedi(p=0,339).Sonuç: Diabetes mellitus (DM) hastalarında ortalama SKK sağlıklı bireylere göre artmış bulunmuştur. Diyabetik retinopati varlığının buartış üzerinde etkisi olduğu izlenmiştir. Proliferasyon bulguları ortaya çıktıkça, SKK anlamlı derecede artmaya başlamaktadır.

Objective: To evaluate the central corneal thickness (CCT) in patients with diabetic retinopathy. Material and Method: Fourty-one patients with nonproliferative diabetic retinopathy (NPDRP), and fourty-one patients with proliferative diabetic retinopathy (PDRP) which were followed up in our clinic and fourty-one healty people without diabetes mellitus (DM) were divided into three groups. All the patients CCT was measured with ultrasound pachymeter. The three groups' CCT were compared with each other. Results: There was no statistically difference about age and sex between the groups. Mean CCT was found as 539.12±30.8 µm in patients with NPDRP, 551.54±34.6 µm in patients with PDRP and 533.98±37.4 µm in healty control group. The difference between PDRP, NPDRP and control group was statistically significiant (p=0.016, p=0.002 respectively). There was no statistically significiant disitnction between NPDRP patients and control group (p=0.339). Conclusion: We observed that diabetic patients had an increased central corneal thickness when compared with non-diabetic patients. The presence of diabetic retinopathy affects these results. The ongoing proliferative retinopathy increases CCT.