Düşme nedeniyle acile başvuran 0-3 yaş grubu çocuklarda fiziksel istismarın incelenmesi

Abstract

AMAÇ: “Çocuk istismarı ve ihmali” çocuğun büyüme ve gelişimini olumsuz yönde etkileyen her türlü davranış olarak tanımlanmaktadır. YÖNTEMLER: Bu çalışmada; Cumhuriyet Üniversitesi Hastanesi Acil servise 01.01.2009 ile 01.06.2011 tarihleri arasında düşme nedeniyle başvuran 0-3 yaş grubunda 324 olgunun hastane dosyaları ve şüpheli olarak değerlendirilip adli olgu yapılan 84 olgunun adli dosyaları incelenmiştir. Tıbbi ve adli dosyaları incelenen gruplar ayrı ayrı değerlendirilip elde edilen tüm veriler SPSS (ver: 14.0) programına yüklenerek Khi-kare testi kullanılmıştır. BULGULAR: Bu çalışmada 172 (% 53,1) olgu erkek cinsiyet grubunu oluştururken, 1-2 yaş ve 2-3 yaş gruplarında daha fazla (% 64,8 ve % 78,3) travmatik bulgu tespit edildi. Olguların daha çok yaz mevsiminde, kanepe-yataktan düşme ve yüksekten düşme nedenleriyle, 100-150 cm ve 50-100 cm düşme mesafeleri belirtilerek başvurdukları ve % 7,7’sinin yaşamsal tehlike oluşturacak düzeyde olduğu görüldü. Kırık saptanan olguların % 23,2’sinin kanepe-yataktan, % 21,4’ünün de yürürken düştükleri belirtildi. Olguların % 30,9’unun şüpheli görülerek adli olgu yapıldıkları saptandı. SONUÇ: Sonuç olarak; ailelerin çocukları için gerekli önlemleri almaması, dikkatsizlik ve özensizlik göstermeleri çocukların yaralanmasına neden olmaktadır. Bunları engellemek amacıyla öncelikle çocuklar için güvenli ortamlar sağlanmalı, başta anne-baba, bakıcı olmak üzere toplumdaki bireylere bu konuda bilgilendirme yapılmalı, alınacak önlemler hakkında eğitimler verilmelidir.

OBJECTIVE: “Child abuse and neglect” is defined as any kind of behavior that impacts child growth and development adversely. METHODS: In this study, the hospital files of the 324 cases, 0-3 aged, that were consulted to Cumhuriyet University Hospital by the reason of tumbling between the dates 01.01.2009 and 01.06.2011 and the forensic files of the 84 cases that were regarded as questionable by the doctors, were examined. All the data evaluated separately, obtained from examination of the medical and forensic files of the study groups, was analyzed with SPSS (ver: 14.0) used Chi-Square Test. RESULTS: While 172 (53.1%) of patients were male gender group, more traumatic findings were detected in the age groups 1-2 years and 2-3 years (64.8% and 78.3%). It was seen that the cases consulted to the hospital mostly in summer, by the reason of the couch-bed tumbling, tumbling from a high place noting, and the tumbling distances as 100-150 cm and 50-100 cm. Besides, it was seen 7.7% of the cases had life threatening injury. It was stated that from the fracture detected cases, 23.2 % was couch-bed tumbling and 21.4 % fell down while walking. 30.9 % of the cases was seen as questionable and investigated by the forensic medicine. It was determined 59.5 % of forensic cases was home, as crime scene. CONCLUSION: In conclusion; not to be taken of necessary precautions and to be presented carelessness and negligence by families, cause to injury of their children. Firstly, safe environmental conditions should be provided for children in order to prevent these injuries. And then, individuals in the society, particularly parents and caregivers should be informed about this issue and should be given training on precautions to be taken.