ALİ RIZA ÖGE’NİN BEKTAŞÎ ŞAİRLERİ ANTOLOJİSİ’NDE YER ALAN ŞAİRLER

Abstract

1881-1957 yıllarında yaşayan ve Bektaşi babası olan Ali Rıza Öge genellikle ömrünü İstanbul'da geçirmiştir. Vazifesine düşkün ve başarılı bir polis memurluğundan sonra 1942'de emekli olmuş, Bursa'da vefat etmiş- tir. Hakkında kitaplar yazılan, bildiriler sunulan Öge aynı zamanda şair olup şiirlerinde Kadimî mahlasını kullanmıştır. Üzerinde 50 yıl çalışarak yazdığı ve bugün Taksim Atatürk Kitaplığı'nda bulunan Bektaşî Şiirleri ve Şairleri Antolojisi'nde bü- yük çoğunluğu Alevî-Bektaşî şairi olan 392 şairin şiirleri yer almaktadır. Öge, mecmuasının sonuna şiirlerini yazdığı şairler hakkında bilgiler eklemiştir. Bu bilgilerin pek çoğu, kültür tarihimiz için oldukça önemli ve orijinal bilgilerdir. Âşık Edebiyatı yahut Makale geliş tarihi: 15.07.2016 o Makale kabul tarihi: 25.11.2016 1 Dr., Cumhuriyet Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Türk Halkbilimi Bölümü. Dinî Tasavvufî Türk Edebiyatı alanında çalı- şacaklar için önemli kaynak niteliğindedir. Şairlerin 17'si kadın, 7'si Ermeni şairdir. Mecmuada çok sayıda "Baba", "Abdal" ve "Kul" mahlaslı şair bulunmaktadır. Mecmuada kayıtlı şiirler şekil ve tür olarak divan, müstezat divan murabba, murabba-ı mütekerrir, muhammes, müseddes, müstezat, mersiye, mesnevi, terkib-i bend, terc-i bend, tahmis, semaî, şarkı, kalenderî, mersiye, koşma, ilahi tarzında şiirlerdir.

Ali Rıza Öge is a Bektaşi baba who had lived between 1881-1957 and spent his life mostly in İstanbul. After a passionate and successful occupation period as police officer, he has retired in 1942 and died in Bursa. The books have been written and papers have been presented about him. Öge is a poet at the same time and he has used penname Kadimî in his poems.In the book of Bektaşi Şiirleri ve Şairleri Antolojisi which has been written after 50- years study and is now existed in Taksim Atatürk Library, there are poems of 392 different poets (frequently Alevi-Bektaşi poets). Öge has added information about all poets to the end of his work. Most of these information are considerably significant and original in terms of cultural history. It is quite important source for researchers studying on Âşık literature or Turkish Sufi literature. 17 ones of poets are women and 7 of them are Armenians. In the work, there are many poets who are using pen-name as Baba, Abdal and Kul. The poems in this anthology, in terms of form and content, are called as divan, müstezat divan murabba, murabba-ı mütekerrir, muhammes, müseddes, müstezat, mersiye, mesnevi, terkib-i bend, terc-i bend, tahmis, semaî, şarkı, kalenderî, mersiye, koşma and ilahi.